کودکان ممکن است واکنش های احساسی نسبت به خود قصه،‌تفسیرهایی که از آن می شود یا عناصر گوناگون ادبی درون قصه از خود نشان دهند.

واکنش ها ممکن است تنها در حد اشاره های سر و صورت باشد یا ارتباط گفت و گویی با قصه یا قصه گو . می توانید پس از گفتن قصه برای کودکان از خود چنین پرسش هایی را بکنید:

    کدام یک از کودکان در زمان قصه گویی نسبت به آن واکنش نشان دادند؟
    کدام بخش از داستان بیشترین واکنش را برانگیخت؟
    کودکان چگونه واکنش های خود را نشان دادند؟
    آيا واکنش های آن ها به هر شکل که بوده بر قصه گویی شما اثر گذاشت؟
    آیا پس از پایان گرفتن زمان قصه گویی، کودکان درباره داستان چیزی گفتند؟ اگر چنین بود، نظر آن ها نشانگر واکنش احساسی بود یا تفسیری از قصه یا توجهی به ویژگی های ادبی مانند سبک قصه گویی بود؟
    آیا واکنش های آن ها برای برگزیدن قصه در آينده برای این گروه سنی می تواند ابتکار تازه ای در شما ایجاد کند؟

منبع:
شناخت ادبیات کودکان: گونه ها و کاربردها از روزن چشم کودک

هنگام قصه گویی این نکته ها را رعایت کنید:

    گوشه ای از اتاق را انتخاب کنید که کودکان بتوانند از آن جا مراسم قصه گویی را بشنوند و ببینند. یا در برابر آن ها بایستید و یا کنار آن ها بنشینید.
    پیش درآمد مناسبی را انتخاب کنید. اطلاعاتی درباره نویسنده به کودکان بدهید. یک رخداد مربوط به قصه را بیان کنید. یا کار خود را با یک پرسش آغاز کنید.
    با کودکان رابطه چهره به چهره برقرار کنید. این کار سبب می شود آن ها به شکل کامل تری درگیر قصه شوند.
    از صدای مناسب و آهنگ تاثیر گذار استفاده کنید.
    هنگام قصه گویی قدم بزنید یا مسیر حرکت خود را تغییر دهید تا نشانگر تغییر صحنه، شخصیت و دامن زدن به تعلیق یاشد. اگر نشسته اید  کمی به جلو و عقب خم شوید.
    پس از قصه گویی کمی مکث کنید و به شنوندگان خود فرصت بدهید درباره آن چه گفته اید عمیقا فکر کنند.

منبع:
شناخت ادبیات کودکان: گونه ها و کاربردها از روزن چشم کودک

   

مواد اولیه این کاردستی بسیار در دسترس و کم است و درست کردن آن بسیار سریع  در حد چند دقیقه  است.

 وسایل لازم برای کاردستی آدمک کاغذی:
* کاغذ رنگی یا سفید یا مقوا ی نازک
*  ( این کاردستی را با مواد دور ریختنی مثل برگه های مجله یا روزنامه هم می توانید درست کنید)
* قیچی
* مداد
* مداد رنگی ( در صورت تمایل به رنگامیزی)
* لوازم تزیینی مثل چشم عروسکی ( در صورت تمایل)

 نمونه ای از کاردستی با کاغذ آدمک زنجبیلی را در تصویر زیر مشاهده می کنید. این کاردستی به زیبایی با استفاده از لوازمی مثل چشم عروسکی، پولک ، دکمه و پارچه تزیین شده است.
کاردستی با کاغذ
 
 آموزش طرز ساخت کاردستی با کاغذ آدمک برای کودکان:

آموزش تصویری و گام به گام کاردستی با کاغذ آدمک در عکس زیرآمده است.

ابتدا کاغذ را به صورت آکاردئونی – مثل کاردستی بادبزن – تا می کنید.

  Ads by OffersWizard

  سپس نصف نقش مورد نظر را – با توجه به خط تقارن تصویر – روی کاغذ تا شده می کشید.

 در مرحله بعد دور نقش مورد نظر را قیچی کرده و تای کاغذ را باز می کنید.

  کاردستی کاغذی آدمک های شما آماده است.

این کاردستی را برای شکلهای دیگری هم که دارای خط تقارن هستند – مثل عکس زیر- می توانید درست کنید.

 منبع:koodakcity.com

خوب یک کاسه آش یک بار مصرف بر می داریم و وسط اون رو سوراخ می کنیم

 حالا هر رنگی که دوست داریم با گواش رنگ می کنیم

حالا با یک رنگ پر رنگ تر اون رو خال خالی می کنیم

 حالا از سوراخ یک نخ رد می کنیم بیرون

 به این طرف سوراخ یک گیره می زنیم و یا اینگه اونو گره می کنیم که در نیاد

 حالا 8  تا تیکه با کاغذ رنگی یا ربان مثل شکل می بریم

حالا دونه دونه مثل شکل به کاسه وصل می کنیم

همه رو می چسبونیم تا مثل شکل زیر بشه

 حالا از نخ آویزون می کنیم

 می تونیم براش چشم متحرک هم بذاریم و یا خودمون بکشیم

 حالا نخ رو به یک نی آویزون می کنیم مثل شکل 

کاردستی عروس دریایی ما آماده شد

منبع:khaleleila.com

آیا از اینکه فرزندتان کارهای خوبی انجام نمی دهد، دادتان در آمده است؟ باید دست از سخنرانی بردارید و روش تربیتی خود را تغییر دهد و جالب کنید. در خلال بازی می توانید مسوولیت، صداقت، همدلی، صبر و ... را به کودک خود بیاموزید.

این روش بسیار کارساز است زیرا کودک متوجه نمی شود به او درس اخلاق می دهید و خیلی راحت آنها را قبول می کند و به مرور یاد می گیرد رفتار درست چیست و در موقعیت های مختلف چه واکنشی باید نشان دهد.

1.    قطار بسازید
روش بازی: برای این بازی به چند جعبه مقوایی بزرگ نیاز دارید که کودک و دوستانش بتوانند راحت داخل آن بنشینند. بعلاوه، ابزار کار نیز همچون کاغد رنگی، چسب، ماژیک، مداد رنگی، استیکر و ... به آنها بدهید و از آنها بخواهید تا هر کدام جعبه خود را به قطار تبدیل کنند. هنگامی که آنها می خواهند قسمت بیرونی واگن خود را تزیین کنند و برای آن چرخ، پنجره یا ... بگذارند، آنها را راهنمایی کنید تا با همکاری هم چند واگن پشت سر هم قطار را بسازند.

نکته آموزشی این بازی: پشتکار. این بازی که مبتنی بر کار گروهی است، حس انجام، ادامه و به ثمر رساندن کاری را به کودک منتقل می کند. کودک با این بازی می آموزد در نتیجه تلاش های خود به نتیجه خوبی می رسد. می آموزد برای رسیدن به هدف باید تلاش کرد و در این مسیر از دوستان نیز کمک گرفت.

نکته آموزشی والدین: توجه داشته باشید، ممکن است کودک از این بازی خوشش بیاید و بخواهد دوباره و دوباره آن را انجام دهید. بنابراین، جعبه های را دور نریزید.

2.    بازی های شاد
روش بازی: روی کاغذهای مربعی شکل، تصاویر مختلفی از چهره هایی را ترسیم کنید که به نوعی ناراحت، عصبانی، غمگین و بیمار هستند. کاغذها را داخل سبد بگذارید. از کودک بخواهید یکی از کاغذها را بیرون بیاورد و چهره روی کاغذ را با پانتومیم بازی کند. به طور مثال، برای چهره «غمگین»، کودک باید ادای گریه کردن در بیاورد. وظیفه بچه های دیگر این است تا از او بخواهند احساس بهتری داشته باشد. ابتدا آنها باید از کودک سوال بپرسند؛ چرا غمگینی؟ چطور می توانم به تو کمک کنم؟ و ... . کودکی که پانتومیم بازی می کند، پاسخ سوال ها را می دهد و کودکان دیگر سعی می کنند برای داشتن احساس خوب به او  راهکاریی ارایه کنند. به طور مثال، او را در آغوش بکشند یا به او بگویند متاسفم.

نکته آموزشی این بازی: همدردی. همدردی یکی از بهترین فضیلت های انسان ها است. کودک تا زمانی که احساس ناراحتی نداشته باشد، متوجه نمی شوند چگونه می توانند به دیگران احترام و مهربانی خود را عرضه کنند.

نکته آموزشی والدین: برای این بازی باید وسایل متنوعی همچون پلاستیک غذا، حیوانات پلاستیکی، جعبه کار پزشکی و ... در اختیار داشته باشید. هر چه وسایل همدردی بیشتر در دست باشد، کودک با خلاقیت بیشتری به دوست خود کمک می کند تا ناراحتی اش را فراموش کند. به طور مثال، اگر باند داشته باشد، می تواند دست مثلا آسیب دیده خود را بانداژ کند.

3.    بازی دور یا نزدیک
روش بازی: یکی از کودکان را به عنوان یابنده انتخاب کنید. او را به بیرون اتاق بفرستید تا بچه های دیگر چیزی را در اتاق مخفی کنند. از یابنده بخواهید وارد اتاق شود. از او بخواهید مثلا توپ قرمز مخفی شده را بیابد. هنگامی که او به محل اختفای توپ نزدیک شد، با ضربه های سریع روی میز بزنید ولی اگر از محل دور می شد، فاصله ضرب‌آهنگ ها را بیشتر و صدا را ضعیف تر کنید. این کار را باید تا زمانی انجام دهید تا یابنده توپ موردنظر را بیابد.

نکته آموزشی این بازی: همکاری. این بازی حس همکاری را میان کودکان تقویت می کند. آنها با این بازی می آموزند که چگونه با همکاری هم می توانند توپ قایم شده را بیابند و این همکاری چقدر لذت بخش و شاد است.

نکته آموزشی والدین: این کار را می توانید با نشان دادن سرما یا گرما هم انجام دهید. مثلا وقتی به محل نزدیک می شود، نشان دهید گرمتان شده است یا اگر دور شد، نشان دهید سردتان است.

4.    حدس کلمات
روش بازی: به نوبت از بچه ها بخواهید چیزی در ذهن خود تصور کنند و آن را توضیح دهند. به طور مثال: «چیزی که من تصور کرده ام سبز رنگ است.» کودکان دیگر باید حدس بزنند که آن چیست: «درخت!»، «تی‌شرت بابا!» یا .. . هر کس درست حدس بزند می تواند کلمه ای در ذهن خود تصور کند.

نکته آموزشی این بازی: صبر. کودکان با این بازی صبر کردن را می آموزند. این بازی باعث می شود تا کودکان ساکت و آرام بنشینند و به حرف های دیگران گوش کنند تا نوبتشان فرا برسد.

نکته آموزشی والدین: انجام این بازی در مکان های کسل کننده ای همچون فرودگاه برای کودکان سرگرم کننده و جالب است.

 5.    مامان، من می تونم؟
روش بازی: از کودکان بخواهید سه متر دورتر و در مقابل شما بایستند. هر مرتبه به یکی از بچه دستوری بدهید. «سارا، یک قدم جلو بیا» سارا باید از شما بپرسد: « مامان، من می تونم؟» و شما در پاسخ می توانید بگویید: «بله، بیا.» یا «نه. نمی توانی». اگر پاسخ شما مثبت باشد، کودک باید پیش از انجام دستور به شما بگوید: «ممنون». هر کودکی که یکی از این مراحل را فراموش کرد یا بدون اجازه حرکت خود را انجام داد دوباره به ابتدای خط فرستاده می شود. این بازی را باید تا زمانی انجام دهید تا کودکان به مادر برسند. می توانید به هر کدام از برنده ها اجازه دهید نقش مادر را بازی کند.

نکته آموزشی این بازی: احترام. این بازی به کودکان می آموزد چگونه باید همیشه احترام یکدیگر را حفظ کنند. این بازی تعارفات رسمی که لازمه احترام اجتماعی است را به کودک می آموزد.

نکته آموزشی والدین: برای اینکه کودکان مراحل مختلف بازی را با هم قاطی نکنند (من نمی دانستم الان باید تشکر کنم!)، پیش از آغاز بازی قوانینی برای بازی تعیین کنید.

6. گفتن حقیقت
روش بازی: اعضای خانواده را دور هم جمع کنید و به همه شرکت کننده ها اجازه تمام کردن جمله را بدهید: «من ترسیدم وقتی ... »، پدر و مادر نیز می توانند با گفتن کلمات خود جمله را تمام و در بازی شرکت کنند. («من ترسیدم وقتی رادین در مغازه قایم شد و نتوانستم او را پیدا کنم»). وقتی همه این جمله را با داستان خود تمام کردند، سراغ کلمه یا عبارت نیمه تمام دیگری بروید. من خوشحال شدم .. من تعجب کردم ... و ... .

نکته آموزشی این بازی: صداقت. وقتی به کودک خود فرصت بیان احساساتش را می دهید، در واقع به او می آموزید می تواند بدون ترس احساسات واقعی خود و حقیقت را بیان کند. کودکان با نگاه کردن به داستان های پدر و مادر یاد می گیرند تا حقیقت را بگویند. هنگامی که بسیار شفاف و روشن سخن می گوید و جلوی کودک از دیگر اعضای خانواده حمایت می کنید، به طور غیر مستقیم رفتار سالم و درست را به کودک آموزش می دهید.

نکته آموزشی والدین: داستان های فرزند خود را به عنوان آغاز کننده بازی بعدی بازی در روزی دیگر یادداشت کنید. به طور مثال: «آیا هنوز هم رعد و برق باعث وحشت تو می شود؟» یا «آیا لحظه شاد
دیگری را به خاطر می آوری؟»

 7.    پرتاب جوراب در سبد
روش بازی: همه جوراب های تمیز اهالی خانه را در اتاق نشیمن جمع کنید. از کودک بخواهید تا لنگه جوراب ها را بیابد. پس از جفت شدن همه جوراب ها به او بیاموزید تا آنها را در هم داخل کند و به شکل توپ در بیاورد. سپس، چند متر دورتر چند جعبه کفش قرار دهید و نام هر کدام از اعضای خانواده را روی هر کدام از آنها بنویسید. هدف از این بازی این است که کودک جوراب هر کس را در جعبه خودش پرتاب کند.

نکته آموزشی این بازی: مسوولیت. با این بازی کودک را در انجام کارهای خانه وارد کرده اید و او می آموزد هر کسی در خانه وظیفه ای برای انجام دادن دارد. هنگامی که کار خانه را به یک بازی مفرح تبدیل کنید حتی فرزندان کوچک تر نیز مشتاق می شوند تا این کار را انجام دهند.

نکته آموزشی والدین: پس از انجام این کار او را تشویق و تحسین کنید که کارش را درست انجام داده است. شاید دفعه بعد، دوست داشته باشد در تا کردن ملافه ها به شما کمک کند!

منبع:bartarinha.ir

 بچه ها شما می تونید با یک مستطیل ساده و اضافه کردن خطوط به اون یه سگ کارتونی زیبا رو بکشید.

هوش فضایی که مربوط به تجسم سه بعدی اشیا است، بیش از هر چیزی با هنر در ارتباط بوده و باعث تقویت درک کودک از محیط پیرامون و اشیای موجود در آن می شود.

محققان معتقدند پرورش هوش فضایی کودکان باعث می شود تا آنها در بزرگسالی در رشته های طراحی، عکاسی، معماری، مهندسی و هنر موفق شوند. در حال حاضر اسباب بازی های مختلفی برای پرورش این جنبه از هوش کودکان طراحی و ارائه شده است. از آنجا که روانشناسان پایان دوسالگی را بهترین زمان برای تقویت هوش فضایی کودکان می دانند، تهیه این نوع اسباب بازی کمک زیادی به پرورش ذهنی کودکان می کند. در این نوع اسباب بازی ها شکل های مختلفی طراحی شده است. به کودک کمک کنید تا مکعب ها، مستطیل ها و مربع ها را در محل صحیح خود قرار دهد. به او بیاموزید چگونه اندازه های اضلاع اشکال را با محل خودش تطبیق دهد و زاویه های آن را بر جای خود منطبق کند.

البته استفاده از مقوا و برش مثلث، مربع و یا مستطیل در مرکز مقوا و جدا کردن آن هم روش ساده ای است که با استفاده از آن نیازی به تهیه اسباب بازی نخواهید داشت. پس از جدا کردن اشکال مختلف از مقوا، کودک را راهنمایی کنید تا دوباره اشکال را در جای مخصوص خود قرار دهد. این شیوه توانایی استدلال و تجسم فضایی کودکان را پرورش داده و تمرکز او را تقویت می کند.

هوش دیداری / فضایی یا تصویری : این نوع هوش توانایی درک پدیده های بصری است. یادگیرنده های دارای این نوع هوش ، گرایش دارند که با تصاویر فکر کنند و برای به دست آوردن اطلاعات نیاز دارند یک تصویر ذهنی واضح ایجاد کنند. آنها از نگاه کردن به نقشه ها، نمودارها، تصاویر، ویدیو و فیلم خوششان می آید. مهارت های آنها شامل موارد زیر است: ساختن پازل، خواندن، نوشتن، درک نمودارها و شکل ها، حس جهت شناسی خوب، طراحی، نقاشی، ساختن استعاره ها و تمثیل های تصویری (احتمالا از طریق هنرهای تجسمی)،دستکاری کردن تصاویر، ساختن، تعمیر کردن وطراحی وسایل عملی، تفسیر تصاویر دیداری. شغل های مناسب برای آنها عبارتند از:دریانورد،مجسمه ساز، هنرمند تجسمی، مخترع، کاشف، معمار، طراح داخلی، مکانیک،مهندس
 
بسیار مفید خواهد بود که کودک شما بتواند الگوهایی از وقایع زندگی، اعم از الگوهای برنامه ریزی و سیاست گذاری و نیز الگوهای طراحی و راهبردی، استنتاج و ترسیم کند. شما می توانید با استفاده از پازل های ساده، از سن پایین این عادت فکر کردن را در کودک تقویت کنید.
 از کودک خود بخواهید روی یک تکه کاغذ نقاشی بکشد و سپس از او بخواهید آن را به کمترین تعداد، یعنی دو قسمت ببرد و مجددا با استفاده از آن دو قسمت تصویر اصلی را بسازد، و بعد آن را به بیشترین تعداد ببرد و همین کار را انجام دهد. به تدریج که کودک تان بزرگ تر می شود می توانید نقاشی های مفصل تری بکشید و مانند یک پازل پیچیده آن را به قطعات بیشتری تقسیم کنید.
 
شما می توانید با خواستن از کودکتان که صورت های شاد و صورت های غمگین بکشد به او کمک کنید تا با احساس های خود ارتباط برقرار کند و احساس های دیگران را بشناسد. عکس های افراد مختلفی را که می شناسد به او نشان دهید و از او بخواهید احساس افراد داخل عکس را بیان کند. این کار به کودک شما کمک می کند تا نه تنها احساس های مختلف را بشناسد، بلکه با دیگران همدلی کند و ارتباط نزدیک تری با آنها برقرار سازد. بعدا می توانید او را با روزنامه ها مختلف آشنا کنید. بعضی از بچه ها حتی در بین هجده ماهگی به تماشای مجله های رنگی علاقه دارند و نام اشیایی را در آنها می گویند و به چیزهایی که نام آنها گفته می شود اشاره می کنند.
 
در سنین بالاتر می توان چهره ها را به آنها نشان داد و سوال هایی مانند فکر می کنی آن شخص چه احساسی دارد؟ یا چهره او چه احساسی را نشان می دهد؟ از آنها پرسید. آنگاه می توان درباره اینکه چطور می توان با آنها همدردی کرد و یا آنها را آرام کرد، صحبت کرد. وقتی کودکتان کمی بزرگ تر شد می توانید آدمک هایی بکشید و از او بپرسید وضعیت های مختلف آنها از نظر احساسی چه مفهومی دارد. بعدا از کودک خود بخواهید آدمک هایی بکشد و احساس های مختلف آنها را نشان دهد. از نقاشی برای گسترش دید کودک خود از جهان نیز می توانید استفاده کنید.
 
  یک فکر خیلی ساده این است که وقتی آب از دست تان می ریزد چه اتفاقی می افتد شما و کودکتان می توانید یک نقاشی بکشید که در آن یک ظرف آب واژگون شده و آب آن روی کف اتاق ریخته و یک حوضچه کوچک ساخته است. یا از لبه میز به صورت قطره ها و ترشح های درشت روی کف اتاق می ریزد. این نوع تمرین ها حافظه کودک شما را تقویت می کند و ادراک های او را از دنیای اطراف عمق می بخشد. هر وقت که مشغول گفتن یا نوشتن داستان هستید یا زمانی که کودک تان آنقدر بزرگ شده است که این کارها را خودش انجام دهد، همیشه از او بپرسید که آیا می توان قسمتی از داستان را به تصویر کشید.
 
ابتدا به او کمک کنید و بعدا از او بخواهید تصویری بکشد تا آنچه را در مخیله خود دارد تجسم کند وآن را با تصاویر نشان دهد، نه فقط با کلمات، حتی در حین گفتگو می توانید موضوع تصاویر ذهنی را مطرح کنید و او را وادار کنید تصویر ذهنی خود را با کلام ونه فقط با نقاشی بیان کند.

 منبع:ninisite.com

جوراب های لنگه به لنگه
یک همسایه دلسوز دختر کوچولویی را که به مدرسه می رفت، متوقف ساخت و گفت: کوچولو! عجب جوراب های عجیبی به پا کرده ای، یک لنگه قرمز و یک لنگه آبی!
دختر کوچولو با صدای بچه گانه اش گفت:
عجیب تر این که یک جفت مثل همین جوراب ها هم توی خانه دارم!
 

در زمان‌هاي‌ دور، مردي در بازارچه شهر حجره اي داشت و پارچه مي فروخت . شاگرد او پسر خوب و مودبي بود وليكن كمي خجالتي بود.

مرد تاجر همسري كدبانو داشت كه دستپخت خوبي داشت و آش هاي خوشمزه او دهان هر كسي را  آب مي انداخت.

 به عنوان پدر و مادر یک کودک، شما از اینکه گاهی فرزندتان چیزهای ساده ای را به یاد نمی آورد حیرت می کنید. برای مثال ممکن است او نام همسایه را به یاد نیاورد یا یادش نیاید که امروز در مهد کودک با چه کسانی بازی کرده است. با آنکه گاهی به نظر می رسد انگار فرزندتان حافظه اش مانند یک ماهی قرمز کار می کند، ولی می توانید مطمئن باشید که مخزن حافظه کوچک او سخت در حال کار کردن است تا توانایی ذخیره سازی و فراخوانی اطلاعات را تقویت کند. از آنجائیکه تقویت حافظه کودک می تواند بر توسعه ادراکی تا موفقیت آکادمیک آتی او اثرگذار باشد، اهمیت آن را نمی توان دست کم گرفت. بازی های سرگرم کننده هم به تقویت حافظه کودک کمک می کنند و توانایی او برای استدلال را نیز بهتر می کنند.

به عنوان پدر و مادر یک کودک، شما از اینکه گاهی فرزندتان چیزهای ساده ای را به یاد نمی آورد حیرت می کنید. برای مثال ممکن است او نام همسایه را به یاد نیاورد یا یادش نیاید که امروز در مهد کودک با چه کسانی بازی کرده است. با آنکه گاهی به نظر می رسد انگار فرزندتان حافظه اش مانند یک ماهی قرمز کار می کند، ولی می توانید مطمئن باشید که مخزن حافظه کوچک او سخت در حال کار کردن است تا توانایی ذخیره سازی و فراخوانی اطلاعات را تقویت کند. از آنجائیکه تقویت حافظه کودک می تواند بر توسعه ادراکی تا موفقیت آکادمیک آتی او اثرگذار باشد، اهمیت آن را نمی توان دست کم گرفت. بازی های سرگرم کننده هم به تقویت حافظه کودک کمک می کنند و توانایی او برای استدلال را نیز بهتر می کنند.

بازی حافظه

یکی از سنتی ترین راه های تقویت حافظه کودک از طریق بازی های پیدا کردن همتا است که در این بازی ها کودک باید لنگه ای از یک جفت وسیله یا کارت را بگردد و پیدا کند. نیازی نیست که به دنبال پازل های گران قیمت باشید، زیرا انواع و اقسام بازی های حافظه چه در فرمت قابل پرینت و چه در فرمت الکترونیکی موجود است و بیشتر آنها برای کودکان جذابیت زیادی دارند. اگر فرزندتان به گوشی هوشمند یا تبلت دسترسی دارد، می توانید در فروشگاه های برنامه های الکترونیکی جستجو کنید و ببینید چه بازی ها و برنامه هایی برای دستگاه شما وجود دارد.

بازی گمشده

سه یا چهار اسباب بازی کوچک را در یک ردیف بگذارید. برای مثال می توانید از عروسک های مینیاتوری، ماشین اسباب بازی و یک مداد را کنار هم بگذارید. به فرزندتان بگوئید که چشمانش را با دست بگیرد و سپس یکی از اسباب بازی ها را زیر کاسه یا لیوان پلاستیکی پنهان کنید. از او بخواهید چشمانش را باز کند و حدس بزند که کدام اسباب بازی پنهان است. اگر فرزندتان مطمئن نیست که کدام اسباب بازی پنهان است، برایش توضیحاتی اینچنین بدهید: «ما سه تا اسباب بازی داشتیم: مداد، ماشین و میمون. فکر می کنی کدومش زیر این لیوان قایم شده؟» وقتی حدس او درست بود، تشویقش کنید و به او فرصت بدهید تا این بار او بازی کند. برای توسعه مهارت های ادراکی فضایی کودک، اسباب بازی ها را هر بار جابجا کنید. اگر فرزند دیگری دارید که از او بزرگتر است، اسباب بازی کوچکی را زیر یکی از لیوان ها پنهان کنید و از او بخواهید که آن را جستجو کند و لیوان های را جابجا کنید.

بازی الگوها و رنگ ها

ترکیبی از وسایلی را جمع کنید که الگو مشابهی داشته باشند، مثلاً بلوک های خانه سازی با رنگ های مختلف یا لیوان های پلاستیک رنگارنگ. سه یا چهار تا از این وسایل را به ترتیب رنگی قرمز، آبی، قرمز، آبی بگذارید. بگذارید فرزندتان چند دقیقه به این ترتیب رنگی نگاه کند و سپس وسایل را جابجا کنید. سپس از او بخواهید که دوباره این ترتیب رنگی را بچیند. اگر این کار را درست انجام داد، تشویقش کنید. هدف از این فعالیت آن است که یک ترتیب و الگوی ساده به کودک آموخته شود. در ابتدا فقط از دو رنگ استفاده کنید تا به تدریج مهارت های بازشناسی الگو در کودک بهبود یابد و سپس سه یا چهار رنگ مختلف را بچینید.

کلمات و تصاویر

کودکان عاشق حیوانات هستند و به همان اندازه نیز صدا در آوردن را دوست دارند. برای کمک به بهبود حافظه کودک، این دو را با هم ترکیب کنید. با استفاده از کتاب مصور یا تصاویر حیوانات که از مجلات جدا کرده اید، به یک حیوان اشاره کنید و صدای آن حیوان را درآورید. پس از چند مرتبه بازی با کودک، از او سوالاتی در مورد صداهای حیوانات مختلف سوال کنید و بدین ترتیب حافظه او را تمرین دهید. یا اینکه از او بخواهید صدای حیوان خاصی را درآورد. این کار نه تنها مهارت های مربوط به حافظه او را تقویت می کند، بلکه مهارت های شنیداری و زبانی و استدلالی او را نیز بهبود می بخشد.