آیا استراحت در بستر راه مؤثری برای مقابله با مشکلات بارداری است؟

از هر 5 خانم باردار به 1 نفر توصیه می‌شود که در بستر استراحت کند. اما آیا استراحت مطلق راه مؤثری برای مقابله با مشکلات بارداری است؟

هنگامی‌که وندی در هفته 31 بارداری خود به‌شدت خونریزی کرد، 4 روز را در بیمارستان گذراند و 3 هفته بعد را نیز در بستر سپری کرد. پس از آن وندی یک پسر کامل و سالم به دنیا آورد و اکنون از یک دقیقه از استراحت خود در بستر نیز ناراضی و پشیمان نیست و می‌گوید: «شکی ندارم که این کار از لحاظ پزشکی لازم و ضروری بود؛ من آن‌قدر از خونریزی شدیدم ترسیده بودم که می‌ترسیدم کاری انجام دهم».

برای شارین نیز پس از اینکه در هفته 30 بارداری انقباضاتی منظم در او آغاز شده بود، استراحت در بستر تجویز شد. در نهایت او در هفته 34 پسری سالم با روش سزارین به دنیا آورد. او نیز به ارزش استراحت مطلق اعتقاد دارد و می‌گوید: «من فکر می‌کنم استراحت در بستر به من کمک کرد بارداری‌ام را تا جایی که زایمان بی‌خطر بود (یعنی تا 4 هفته بعد) ادامه دهم».

اما آیا استراحت در بستر از زایمان زودرس پیشگیری کرده یا آن را به تعویق می‌اندازد؟

پژوهش‌های اخیر می‌گویند خیر؛ در واقع کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان (ACOG) اظهار می‌دارد که به نظر نمی‌رسد استراحت در بستر میزان زایمان زودرس را بهبود ببخشد و نباید به‌طور منظم برای همه افراد تجویز شود. انقباضات فعال، خونریزی، غشای پاره شده و جفت سرراهی شایع‌ترین عللی هستند که پزشکان برای آن‌ها استراحت در بستر را تجویز می‌کنند (برای 1 زن از هر 5 زن باردار). اما محبوبیت این روش درمانی (استراحت در بستر) و تجویز روزافزون آن، افزایش نرخ زایمان زودرس را متوقف نکرده است. زایمان زودرس در سال 2005 در 11% از بارداری‌ها رخ داده است، درحالی‌که این نرخ در سال 1990، 9.7% بوده است.

جنجال استراحت در بستر
از آنجا که ACOG هیچ‌گونه توصیه محکمی را تاکنون ارائه نداده است، پزشکان مختار هستند در رابطه با استراحت در بستر نظر خاص خود را اعمال کنند. برخی مانند رابین درگت، مدیر بیمارستان اورگرین در واشنگتن، عقیده دارد که استراحت در بستر کمک‌کننده است. او می‌گوید: «بیمارانی که فعالیت‌شان محدودشده انقباضات کمتری دارند و در نتیجه احساس بهتری دارند». او می‌گوید این استراحت اضطراب خانم‌ها را در مورد بارداری‌شان کاهش می‌دهد و اتساع و گشادشدن رحم را کاهش داده یا کند می‌کند.

اما پزشکان دیگر، مانند لورا رایلی، مدیر پزشکی بخش زایمان در بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون، با اکراه استراحت مطلق را توصیه می‌کند؛ او می‌گوید: «من با بیمارانم صادقم؛ به آن‌ها می‌گویم پاهای‌تان را از زمین بردارید تا ببینید آیا در کاهش علائم‌تان اثری می‌گذارد یا خیر؛ اما فکر می‌کنم اثری نخواهد داشت».

دکتر رایلی به‌خوبی از جنبه‌های منفی استراحت در بستر آگاه است: «شما از کار‌تان می‌افتید و توناژ عضلانی‌‌تان را از دست می‌دهید. خطر اینکه لخته خون در پا یا ریه‌‌تان شکل بگیرد افزایش می‌یابد، که این امر می‌تواند بسیار مهم باشد.» و به همین دلیل است که او سعی می‌کند بیمارانش را به‌سوی اقدامات جایگزین سوق دهد.

آیا باید تست‌های بیشتری بدهم؟
برای اطمینان از اینکه استراحت در بستر بهترین گزینه برای شما و جنین‌تان است، از پزشک‌تان این پرسش‌ها را بپرسید و سپس در مورد اقدام درمانی تصمیم‌گیری کنید. تنها داشتن انقباضات به این معنا نیست که شما در معرض زایمان زودرس قرار دارید. این انقباضات باید با تغییر در دهانه رحم (اتساع یا افاسمان) همراه باشند. اگر دچار انقباضات شده‌اید، درخواست سونوگرافی کنید تا ببینید آیا گردن رحم نیز کوتاه یا نازک شده است یا خیر. یک آزمایش ارزشمند دیگر آزمایش حضور پروتئین فیبرونکتین جنینی است (پروتئینی که به اتصال کیسه جنینی به جدار رحم کمک می‌کند). درحالی‌که نتیجه منفی تست، نشانه بسیار خوبی از این است که شما نزدیک به زایمان نیستید، نتیجه مثبت کمتر قطعی است (یعنی نتیجه مثبت نیز به طور قطعی به معنای زایمان زودرس نیست). دکتر رایلی می‌گوید پزشک‌تان بر اساس نتایج این آزمایشات بهتر می‌تواند تصمیم‌گیری کند که آیا برای‌تان استراحت مطلق را تجویز کند یا خیر.

آیا داروها نیز در این مواقع یک گزینه درمانی‌ هستند؟
داروهای توکولیتیک می‌توانند به توقف زایمان زودرس کمک کنند. داروی تربوتالین نیز می‌تواند انقباضات زودرس ماهیچه‌های رحم را آرام کند. دیگر داروها مانند منیزیم سولفات و مسدودکننده‌های کلسیم، عضلات را از کلسیمی که برای انقباض به آن نیاز دارند، محروم کرده و به این نحو مانع انقباض عضلات می‌شوند. درمان دیگر نیز تجویز پروژسترون است که ممکن است برای زنانی با طول کم سرویکس تجویز شود. یکی از داروهایی که ذکر کردیم می‌تواند به‌عنوان جایگزینی برای استراحت در بستر مورد مصرف قرار گیرد.

کدام نوع از استراحت در بستر را تجویز می‌کنید؟
استراحت در بستر در بارداری‌های مختلف معانی مختلفی دارد. استراحت در بستر به شکل بستری شدن در بیمارستان زمانی تجویز می‌شود که پزشکان می‌ترسند یک زن به‌سرعت از اتساع یا گشاد شدگی دهانه رحم به‌سوی زایمان پیش برود یا دچار خونریزی ناگهانی و بیش‌ از اندازه شود.

استراحت در بستر در خانه با انواع خاصی از محدودیت‌ها و شرایط وجود دارد. از پزشک‌تان بپرسید شما به‌طور دقیق چه کارهایی را می‌توانید انجام دهید و چه کارهایی را نمی‌توانید انجام دهید.

آیا به پزشکم اعتماد دارم؟
حرف آخر این‌که اگر شما به پزشک‌تان اعتماد دارید و او استراحت در بستر را تجویز کرده است، شما باید طبق دستورات او عمل کنید. هر چه باشد، نارس بودن نوزاد تهدیدی جدی برای او است و می‌توانید با مشکلاتی نظیر بیماری‌های تنفسی، خونریزی در مغز، مشکلات قلبی، مشکلات روده و مشکلات چشم همراه باشد و خطر مرگ را نیز افزایش دهد. و زمانی که زایمان زودرس شروع شد، متوقف کردن آن دیگر مشکل است.

منبع: parsegard.com

مراقبت بعد از زایمان و نکات مهم مراقبتهای بعد از زایمان:بسیاری از خانم ها پس از زایمان به فکر سلامتی بدن خود نیستند؛ در حالی که مراقبت و مواظبت های پس از زایمان برای هر خانمی به مراتب بیشتر از مراقبت های قبل از زایمان است

هر گاه بعد از فارغ شدن از حاملگی خود را رها کنید و تصور کنید که دیگر وظیفه ای در جهت حفظ سلامتی خود ندارید اشتباه کرده اید.برای دانستن نکات مهم مراقبت بعد از زایمان با ما همراه شوید:

 تا 40 روز هر روز یک وعده و ترجیحا در صبحانه از خوراک کله پاچه استفاده نمایید.

سعی کنید از جگر وکباب سیخی در وعده های روزانه استفاده نمایید .

از جوانه گندم داخل سوپ یا سالاد بی بهره نمانید.

مصرف رازیانه خشک همراه با دوغ یا ماست بسیار مطبوع و مفید است.

از سالاد کاهو فراوان استفاده کنید

آلو و انجیر که داخل آب خیس شده میل کنید .

تره و شنبلیله به صورت سبزی خوردن یا کوکو .

هفت تا هشت لیوان شیر روزانه بسیاری از کاستی های بدن را جبران میکند.

روزی سه مرتبه درجه حرارت گذاشته شود ، اگر از 5/37 بیشتر و سینه ها سفت نبود با پزشک خود تماس بگیرید و اگر سینه ها سفت بود ، از قسمت بالا به طرف سینه دوشیده ، از کمپرس حوله و آب گرم استفاده کنید.

روزی دو مرتبه درلگن پر از آب که روی اجاق به مدت 15 دقیقه جوشیده و گرم شده همراه با یک قاشق سوپ خوری نمک بنشینید سپس گازی را که از داروخانه تهیه کرده را کمی بتادین زده و به بخیه های خود بزنید و گاز را دور انداخته و یک گاز روی پوشک گذاشته واستفاده کنید .

دوش ایستاده گرفته و سپس از شکم بند پس از زایمان استفاده کنید ، بعلاوه ورزش های بعد از زایمان
 
در صورت زرد شدن نوزاد ، شیر مادر را قطع کرده و قند آب فروان داده شود و به پزشک کودکان مراجعه کنید .

روی ناف بچه را یک گاز استریل آغشته به بتادین گذاشته و یک گاز تمیز روی آن گذاشته و از سرجی فیکس برای ثابت ماندن آن استفاده کنید .

بعد از یک هفته و بعد از 40 روز به پزشک زنان مراجعه کنید .

تا دو هفته از توالت فرنگی ویا وسیله ای که توالت معمولی را به فرنگی تبدیل کند استفاده شود.

منبع : دلگرم

ترک های پوستی یا استریا دردوران بارداری یا در افراد چاق به علت افزایش دور کمر وکشیده شدن مکانیکی پوست و پارگی شبکه بافت همبندی درم ایجاد می شود. استریا در ۹۰% از زنان حامله درناحیه ی شکم وسینه ها دیده می شود.

کاهش یا افزایش ناگهانی وزن نیز با استریا همراه است. افرادی که وزنه های سنگین بلند می کنند نیز ممکن است دچار استریا روی شانه ها شوند. در دوران بلوغ نیز رشد سریع برخی از نواحی بدن منجر به ترک خوردن پوست می شود.

در پسران شایع ترین نواحی عبارتند از سطح خارجی رانها و ناحیه ی لومبوساکرال ودر دختران عبارتند از رانها ٬بازوها ٬ باسن و پستان .

ترک های پوستی در ابتدا مختصری برجسته بوده ته رنگ صورتی دارند سپس طویل تر شده و ته رنگ بنفش پیدا می کنند ودر نهایت به رنگ سفید درآمده و مسطح یا فرورفته می شوند. درمان ترک ها ی حاملگی همیشه بحث برانگیز بوده است.

کرم های گوناگونی دربازاروجود دارد که تولید کنندگان آنها مدعی پیشگیری و یا درمان ترک های پوستی هستند . ماساژ پوست با انواع روغن ها از دیرباز رایج بوده است. ماساژ با روغن زیتون یا روغن بادام به خاطر اثرات مرطوب کنندگی روغن ها و اثرات خود ماساژتا حدودی موثر است.مالیدن انواع کرم های حاوی هیالورونیک اسید نیز در پیشگیری از ترک های پوستی موثراست.

هیالورونیک اسید ماده یی است که به طورطبیعی درپوست انسان یافت می شود. هیالورونیک اسید با تحریک فیبروبلاست ها و تولید کلاژن جدید باعث افزایش مقاومت پوست دربرابر کشیده شدن می شود. ازروش های درمانی نوین از قبیل لیزر٬ پیلینگ ٬ میکرودرم و رادیو فرکونسی برای بهبود استریا استفاده می شود.

هیچکدام ازاین روش ها ارجحیتی بردیگری ندارد. به طور کلی هرچه درمان استریا درمراحل اولیه شروع شود بهتراست زیرا روند تشکیل اسکار هنوز کامل نشده است .

استفاده ی روزانه از ترکیبات موضعی ویتامین آ مانند ترتینویین درمرحله یی که ترک ها هنوز صورتی رنگ هستند تا حدودی موجب کاهش سایز ضایعات می شود ولی روی ترک های سفید اثری ندارد.

مکانیسم اثر ترتینویین تحریک فیبروبلاست هاست. البته ازاین دارو نباید دردوران بارداری و شیردهی استفاده کرد.

ازانواع لیر نیز دردرمان استریا استفاده می شود . به طور کلی لیزر با افزایش میزان کلاژن باعث بهبود ضایعات می شود.لازم است چندین جلسه لیزر درمانی با فواصل زمانی انجام شود تا اثرات درمانی ظاهر شود.

استریا درمراحل اولیه که عروق خونی واضح وجوددارد (striac rubrac ) کاندید مناسبی برای درمان با لیزر عروقی nm PDL -585 است البته باید از فلونس کم استفاده کرد.IPL (500 تا ۱۲۰۰ نانومتر) نیز با تحریک کلاژن سازی باعث بهبود ضخامت و قوام ترک های قدیمی می شود.

لیزر دیود ۱۴۵۰-nm جزو لیزرهای غیرتهاجمی است که دردرمان چین و چروک و اسکار آکنه به کار می رود ولی روی ترک های پوستی موثر نیست.

لیزرND:YAG 1064 نیز غیر تهاجمی است و با افزایش کلاژن سازی برای درمان چین و چروک به کار می رود چون این لیزر روی عروق هم تاثیر می کند از آن دردرمان ترک های تازه استفاده می شود و با نتایج خوبی همراه است .

از لیزرهای فراکشنال (تهاجمی و غیر تهاجمی ) نیزدردرمان ترک های پوستی استفاده می شود.

این لیزرها با ایجاد ستون های میکروسکوپی از نکروز MTZs باع افزایش کلاژن و الاستین و بهبود آتروفی می شوند.از لیزر فراکشنال غیرتهاجمی مانند nm Fraxel 1550 برای درمان ترک های جدید یا قدیمی استفاده میشود.

درچند سال اخیر استفاده از نسل جدید لیزرهای فراکشنال غیرتهاجمی به نام لیزر Er:Glass (لیزرLUX1540-nm ) متداول شده است.

لیزرCO2 فراکشنال تهاجمی نیزدربرخی از بیماران بسیار موثر است.

از لیزر اگزایمر ۳۰۸ نانومتر برای بازگشت رنگ ترک های سفید (Striae alba ) استفاده شده است.

طول موج لیزر اگزایمر نزدیک به narrow-band UVB بوده وازآن در درمان  Vitiligo استفاده می شود.لیزر اگزایمر فقط موجب رپیگمانتاسیون موقت استریا می شود ولی تاثیری روی آتروفی ندارد. ازپیلینگ نیز برای درمان استریا استفاده می شود.

گلیکولیک اسید ۲۰ درصد توام با ترتینویین یا ویتامین ث باعث بهبود نمای ترک های سفید می شود.تری کلرواستیک اسید TCA 10 تا ۲۰ درصد تا درم پاپیلری نفوذ کرده ودربهبود قوام و رنگ ترک ها موثر است.

یکی دیگر از راههای درمانی استریا میکرودرم ابرژن است.معمولا چندین نوبت میکرودرم به شکل هفتگی یا ماهانه موثر واقع می شود. لازم است جلسات درمانی متعدد (مثلا ۱۰ تا ۲۰ نوبت با فاصله ی یکماه ) انجام شود ودر هر نوبت خونروی دراسکارایجاد می شود.

یکی دیگرازراههای درمانی استریا استفاده از رادیو فرکونسی است. رادیوفرکونسی روش موثر و بی خطری برای سفت کردن پوست صورت وگردن است. این تکنولوژی با گرم کردن پوست باعث انقباض الیاف کلاژن و تشکیل کلاژن جدید می شود. ازاین سیستم می توان توام با لیزر PDL استفاه کرد و به نتایج خوبی دست یافت.

منبع:pezeshk.us

اگر شما هم بعد از زایمان 10 تا 20 کیلو چاق شده اید نگران نباشید!! پس از زایمان ماهیچه‌ های شكم كاملا شل می‌شوند و پوست اضافی زیادی باقی می‌ماند.برخی زنان با این كه وزنشان متناسب می‌شود و تقریبا به وزن پیش از بارداری و زایمانشان برمی‌گردند ولی تناسب بدنشان به هم می‌خورد و شكمشان تو نمی‌رود.

زمان بارداری پوست شكم درست مثل بادكنكی كه كاملا پر از باد شده،كشیده می‌شود و با به دنیا آمدن بچه،این بادكنك پر از باد،یكباره خالی می‌شود و نسبت به حالت اول و پیش از بارداری،پوست شل و كشیده‌ای پیدا می‌كند كه برای بیشتر خانم‌ها ناخوشایند است.

در برخی زنان خاصیت الاستیسیته پوست كم است و پوست هنگام بارداری خیلی زود دچار كشیدگی و خطوطی به نام استریا می‌شود كه در آن پوست شكم حالت خط خطی پیدا می‌كند. درحالی كه در برخی زنان خوش‌شانس،این خطوط اصلا ایجاد نمی‌شود.

علاوه بر این سایز شكم و وزن بچه هم در حین بارداری بسیار مهم است.در مادرانی كه زمان بارداری اضافه وزن زیادی پیدا می‌كنند و بچه‌های درشت‌ تری دارند یا مثلا بارداری دو قلو را پشت سر گذاشته‌اند،مسلما شكم بیشتر بزرگ می‌شود و پوست هم تحت كشش بیشتری قرار می‌گیرد ولی این به معنای غیرقابل برگشت بودن فرم طبیعی شكم نیست و فقط به سعی و تلاش بیشتر نیاز دارد.

بعد از وضع حمل،تمام خانم‌ها تمایل دارند که به وزن قبل از بارداری خود برگردند و نگران هستند که این کار چه مدت طول خواهد کشید.بلافاصله بعد از زایمان،به دنبال تخلیه محتویات رحم و خون‌ریزی طبیعی،حدود 5 تا 6 کیلوگرم،وزن مادر کاهش می‌‌یابد.در طول 6 هفته اول بعد از زایمان، 2 تا 3 کیلوگرم دیگر وزن کاهش پیدا می‌‌کند که این کاهش وزن به علت از دست دادن مایعات از طریق ادرار است.

اکثر خانم‌ها در طی 6 ماه بعد از زایمان به وزن قبل از بارداری خود می‌‌رسند.عواملی که بر روند کاهش وزن بعد از زایمان تاثیر دارند شامل بارداری اول،‌شیر دادن به نوزاد،برگشت زود هنگام به سر کار خارج از خانه و ... می‌‌باشند.در طی 6 هفته اول بعد از زایمان نباید رژیم لاغری یا محدودیت انرژی داشته باشید زیرا بدن نیازمند انرژی است تا آنچه در زمان تولد نوزاد از دست رفته است،باز یابد و نیاز کودک تامین شود.تغذیه با شیر مادر،به طور معجزه‌آسایی باعث کاهش وزن نمی‌‌شود ولی به کاهش وزن کمک می‌‌کند.

جراحی تا یك سال ممنوع است

اگر شما هم دچار شلی و افتادگی شکم پس از زایمان شده‌اید و ورزش و رژیم مفید واقع نشده است، شاید به فکر جراحی پلاستیک شکم‌تان افتاده باشید ولی قبل از هر چیز باید بدانید،انجام عمل جراحی پلاستیک با توجه به فرصت کوتاهی که بعد از زایمان گذشته،امکان‌پذیر نیست و با خطرات مختلفی همراه است.

بعد از زایمان حداقل باید یک سال صبر کنید.وزنتان باید ثابت باشد و دوران شیردادن را نیز سپری کرده باشید.ورزش هم بسیار مفید و الزامی است ولی توجه داشته باشید که ورزش به بهبود ماهیچه‌ها کمک می‌کند نه به پوست.در ضمن توجه کنید که ماه‌ها بعد از زایمان،امکان جمع شدن پوست وجود دارد.استفاده کردن از کرم‌های آب‌ رسان به پوست و یا مرطوب کننده به جمع شدن شکم و پوست کمک می‌کند.

بستن شكم را فراموش نكنید

بستن شكم پس از زایمان به جمع شدن سریع‌تر آن كمك می‌كند.از قدیم هم این رسم در فرهنگ ما وجود داشته است که مادربزرگ‌ها به دختران خود می‌گفتند که پس از زایمان شکم‌شان را با یک پارچه محکم ببندد.ولی در سال‌های اخیر گن‌هایی به بازار آمده‌اند كه مخصوص همین كار هستند و شما می‌توانید آنها را پس از زایمان بپوشید.نكته اصلی استفاده صحیح از این گن‌ها است.

در خواب،گن‌های بارداری نپوشید

برای اثر بخشی بیشتر حتما از سایز مناسب خود استفاده کنید و درصورت ایجاد درد و ناراحتی در هنگام پوشیدن آن در مورد انتخاب سایز صحیح مطمئن شوید.برای اطلاع از سایز دقیق خود به جدول سایز بندی این محصولات مراجعه کنید.دقت كنید كه حتما محصولاتی را بخرید كه مطابق اصول بهداشتی تولید شده و یك لایه کتان داخلی داشته باشند که در تماس مستقیم با پوست باشد و ایجاد حساسیت نکند.

مادراني که به تازگي صاحب فرزند شده اند با تغيير اساسي در برنامه زندگي خود مواجه مي‌شوند. در اين مطلب توصيه هاي جالبي براي اين مادران ذکر شده است .


شير دادن به کودک همراه با کمبود خواب علاوه بر بي حوصلگي و بدخلقي مادر باعث خشکي و کدر شدن پوست و گاهي مواقع ريزش مو در زنان مي شود.

در اين مطلب چند توصيه به مادران براي اين که با شرايط به وجود آمده چگونه کنار بيايند آمده است، بخوانيد:

خواب کافي؛

خواب براي سلامت بدن لازم است به خصوص براي مادران . کمبود خواب ظاهر پوست را خشک، کدر و چروکيده مي کند، از فرصت هاي پيش آمده براي استراحت خود استفاده کنيد.

مصرف آب؛

مصرف آب زياد به خصوص در دوران شيردادن اهميت زيادي دارد زيرا در طي روز کودک حداقل يک ليتر شير مي خورد. در صورت جايگزين نکردن آن با خستگي، سردرد، خشکي پوست روبه رو خواهيد شد.

از دريافت کمک امتناع نکنيد؛

اگر افرادي هستند که مي خواهند به شما کمک کنند به آن ها اين فرصت را بدهيد به عنوان مثال اگر کسي مي خواهد به شما کمک کند و از کودک شما مراقبت کند تا شما بخوابيد يا در آشپزي و يا کار منزل با شما همکاري کند، کمک او را بپذيريد.

با خود کنار بياييد؛

بعضي از مادران از ترس اين که ديگران آنان را يک مادر ناتوان بپندارند کمک ديگران را قبول نمي کنند. هنگامي که احساس مي کنيد که از پا درآمده ايد و اشک در چشمانتان جمع شده، گريه کنيد.

از منزل خارج شويد؛

در کوچک ترين فرصتي که پيش مي آيد سعي کنيد تنهايي از منزل خارج شويد. 15 دقيقه خارج از منزل نه تنها رابطه پدر و نوزاد را تقويت مي کند بلکه روحيه مادر را نيز بهبود مي بخشد. خارج شدن از منزل به بهانه خريد و يا يک پياده روي کوتاه مي تواند با خستگي مفرط نيز مقابله کند. شما نياز به يک استراحت ذهني و عاطفي داريد که با تغيير دادن محيط مي توانيد آن را کسب کنيد.

از همسر خود غافل نشويد؛

هرچه رابطه زن و شوهر خوب باشد مي توانند والدين خوبي نيز باشند، از همسر خود در خصوص کارهاي مربوط به نوزاد کمک بگيريد. با همکاري مي توانيد بر مشکلات زيادي از جمله خستگي مفرط غلبه کنيد.

مراقب خود باشيد؛

هيچ کس از آن چه پس از به دنيا آمدن يک نوزاد پيش مي آيد اطلاعي ندارد. اما بايد خود را آماده شرايط جديد کرد. پس براي لذت بردن از اين زمان که به سرعت مي گذرد و روزي چشم باز مي کنيد که نوزاد شما کودک 5 -4 ساله اي شده است از خود خوب مراقبت کنيد.

نوزاد جدیدی به خانه شما پا گذاشته و ناگهان زندگی‌تان زیر و رو و برنامه‌هایتان عوض می‌شود، دیگر به جای کارهای عادی یا فیلم دیدن و استراحت کردن و چرت‌های نیم روزی دوران بارداری، سیر کردن شکم این تازه وارد و تمیز کردن و رسیدگی به او به یکی از برنامه‌های عادی و روزمره‌تان تبدیل می‌شود.

یکی از این روزمرگی‌های واجب، تعویض پوشک است. بله، کوچولوی شما نیاز به پوشک و تعویض آن دارد! پس از هر بار کار کردن شکم یا خیس شدن پوشک باید آن را عوض کنید و شاید اولین سوالی که به ذهن‌تان می‌رسد در مورد وسایلی باشد که برای این کار لازم دارید. حتی اگر مادر با تجربه‌ای هستید و پیش از این هم بچه دیگری بزرگ کرده‌اید باز هم بد نیست یک بار دیگر آداب تعویض پوشک را با ما مرور کرده و نگاهی به وسایلی بیندازید که برای این کار لازم است.

برخی از این وسایل لازم و ضروری هستند و برخی دیگر اختیاری، انتخاب با شماست! ما سعی کرده‌ایم فهرستی کامل از وسایل لازم برای تعویض پوشک برای‌تان آماده کنیم. یادتان باشد تمام این وسایل را در یک سبد زیبا کنار هم قرار بدهید تا زمان تعویض پوشک همه چیز دم دست‌تان باشد و مجبور نباشید برای آوردن یک وسیله نوزاد را تنها گذاشته و با دست‌های آلوده کل خانه را زیرورو کنید.
پوشک یک بار مصرف
اول از همه به یاد داشته باشید که شیرخوار‌ان به طور تقریبی حدود ۱۰ بار در روز نیاز به تعویض پوشک دارند و این یعنی ۷۰ بار در هفته. پس بیش از هر چیز به پوشک نیاز دارید، آن هم به تعداد زیاد. این روز‌ها بیشتر از پوشک‌های یکبار مصرف و کامل استفاده می‌شود. برای 2 هفته اول بهتر است چیزی حدود ۱۵۰ عدد پوشک در خانه داشته باشید و بعد از آن‌که الگوی دفع فرزندتان به دست‌تان آمد تعداد بیشتر یا کمتری را تهیه کنید.
کهنه نخی و محافظ کهنه
اگر خیال دارید به جای پوشک کامل از کهنه استفاده کنید، بعد از این‌که مطمئن شدید جنس کهنه خوب است، حدود ۲۴ عدد تهیه کنید تا برای یک روز تمام کافی باشد و روز بعد هم برای شستن و خشک کردن و اتو زدن آن‌ها وقت کافی داشته باشید. در این حالت بهتر است از محافظ کهنه هم استفاده کنید، این محافظ‌ها لایه‌های نازک پلاستیکی هستند که از پس دادن و بیرون‌ریزی جلوگیری می‌کنند.
شورت چسبی، گره‌ای یا دکمه‌ای
اگر از پوشک کامل استفاده کنید نیازی به شورت ندارید، اما اگر می‌خواهید پوشک معمولی یا کهنه به کار ببرید به یکی از انواع شورت‌های چسبی، گره‌ای یا دکمه‌ای احتیاج خواهید داشت تا کهنه و پوشک را محکم سر جایش نگه دارد. بهتر است پنج، شش تایی از این شورت‌ها تهیه کنید تا در صورت کثیف شدن یکی باز هم شورت تمیز برای یک روز داشته باشید.
لوسیون
بعد از تمیز کردن نوزاد با دستمال یا آب می‌توانید با یک تکه پنبه کوچک مقداری لوسیون به پوست او و ناحیه پوشکش بزنید، لوسیون‌ها بدون الکل هستند و بوی خوبی هم دارند و پوست نوزاد را مرطوب نگه داشته و از خشک شدن آن جلوگیری می‌کنند.
تشکچه تعویض
تشکچه تعویض یکی از آن وسایلی است که حتما باید در فهرست سیسمونی خود قرار دهید. این تشک‌ها به خاطر بافت نرمی که دارند باعث می‌شوند نوزاد هنگام عوض کردن پوشک احساس راحتی بیشتری داشته باشد. به علاوه تشکچه‌های تعویض زمانی که بیرون از خانه هستید و نیاز به عوض کردن نوزاد دارید، به کارتان می‌آیند.

این تشکچه‌ها معمولا روکش پلاستیکی و ضدآب دارند یا دستکم مرکز آن‌ها با پلاستیک پوشیده شده تا از نم پس دادن و انتشار آلودگی جلوگیری کنند. تشکچه تعویض باید قابل شست‌وشو باشد. بعضی از تشکچه‌ها لبه‌های برجسته‌ای در کناره‌ها دارند و بعضی‌ها هم یک قسمت ضخیم‌تر مانند بالشتک برای زیر سر بچه. بهتر است 2 عدد تشکچه داشته باشید، یکی با ضخامت بیشتر که نرم‌تر باشد و یکی هم نازک و سبک برای بیرون که همیشه داخل کیف وسایل نوزاد بگذارید.
میز تعویض
برای تعویض نوزاد به مکانی مناسب و مشخص و راحت نیاز دارید، میز‌های تعویض یکی از مهم‌ترین وسایل برای این کار هستند که تا حدی کار شما را آسان‌تر کرده و امکانات زیادی هم به شما می‌دهند. یک میز تعویض مناسب به خاطر ارتفاعی که دارد از کمردردهای مزمن ناشی از تعویض‌های پی‌درپی در طول روز پیشگیری می‌کند. با این میز‌ها مجبور نیستید روزی 10 بار دولا راست شوید.

از طرفی جایی مشخص برای تعویض دارید و می‌توانید باقی وسایل مورد نیاز را اطراف میز قرار دهید تا ناچار به ترک نوزاد برای آوردن وسیله‌ها نباشید. بهتر است میزی را انتخاب کنید که کمی لبه داشته باشد تا در صورت غفلت یا تکان‌ها و دست و پا زدن‌های ناگهانی نوزاد مشکلی پیش نیاید. برخی از میزهای تعویض، کمربند ایمنی هم دارند.
پنبه و یک کاسه تمیز
پنبه و یک کاسه آب ولرم هم‌‌ همان کار دستمال مرطوب را انجام می‌دهند. می‌توانید در خانه به جای دستمال مرطوب با یک پنبه تمیز که در آب خیس کرده‌اید ناحیه پوشک را پاک کنید و برای هر قسمت یک پنبه تمیز بردارید تا آلودگی را روی پوست نوزاد پخش نکنید. بهتر است پنبه از نوع استریلیزه و گلوله‌ای باشد تا پرز پس ندهد.

 
دستمال خشک کن
اگر می‌خواهید کودک را با آب بشویید، او را به آرامی بلند کنید و بدنش را با آب ولرم بشویید. حالا چیزی برای خشک کردنش نیاز دارید تا پوستش زیر پوشک لزج و نمور نشود. استفاده از حوله توصیه نمی‌شود چون حوله بافتی زبر دارد و ممکن است به پوست نوزاد آسیب برساند. دستمال‌های خشک کن برای این کار ایده‌آل هستند. این دستمال‌ها معمولا بافتی پنبه‌ای دارند و برای خشک کردن پوست لطیف نوزاد مناسبند.
سطل بی‌بو
گاهی تعویض پوشک ممکن است به کاری ناخوشایند تبدیل شود و بوی نامطبوعی تمام خانه را فرا بگیرد. برای رهایی از دست این بو بهتر است یک سطل مخصوص زباله بی‌بو تهیه کنید یا یک سطل دردار کوچک را برای این کار اختصاص دهید. پوشک کثیف را به خوبی گلوله کرده و با چسب‌هایش ببندید و در سطل بیندازید.

بعضی از این سطل‌ها که مخصوص این کار ساخته شده‌اند به صورت خودکار پوشک گلوله شده را بسته‌بندی کرده و درون کیسه می‌اندازند. سطل‌های بی‌بو هیچ‌گونه بوی نامطبوع یا آلودگی را به بیرون انتشار نمی‌دهند. البته یادتان نرود که سطل را زود به زود خالی کنید. اگر هم از کهنه استفاده می‌کنید نیازی به سطل ندارید تنها یک تشت برای شست‌وشوی کهنه‌ها اختصاص بدهید تا بتوانید کهنه‌ها را در آن خیس و ضدعفونی کرده و بعد جدا از سایر لباس‌ها دو بار بشویید. شاید بد نباشد یک خوشبو کننده هوا هم دم دست داشته باشید تا در صورت لزوم از آن استفاده کنید.
کرم سوختگی
کرم سوختگی یکی از اصلی‌ترین وسایل در تعویض پوشک است، چرا که یکی از رایج‌ترین و شایع‌ترین دردسرهای دوران نوزادی سوختگی پای کودک است که بیشتر در ناحیه پوشک که پوست در تماس مداوم با رطوبت است، رخ می‌دهد. این سوختگی معمولا با قرمزی، التهاب، درد و سوزش پوست شروع شده و اگر درمان نشود موجب بروز ناراحتی‌ها و بیماری‌های عفونی و قارچی پوست نوزاد می‌شود.

یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای کنترل و درمان سوختگی عوض کردن زود به زود نوزاد است، اما این راه به تنهایی جوابگو نیست و برای همین استفاده از کرم سوختگی یا کرم‌های چرب کننده بعد از هر بار تعویض توصیه می‌شود. این کرم‌ها با فرمول خاصی که دارند مقاومت پوست ناحیه پوشک را افزایش داده و موجب نرم شدن و تقویت پوست می‌شوند.

کرم‌های سوختگی دو نوع هستند یکی کرم‌های چرب‌کننده عادی که یک لایه محافظ روی پوست پای نوزاد ایجاد می‌کنند و احتمال ابتلا به سوختگی و حساسیت را در این ناحیه به حداقل می‌رسانند و یکی برای سوختگی‌های شدید که با تغذیه مناسب سلول‌های پوستی موجب بازسازی و نوسازی سلول‌های آسیب دیده شده و تحریکات پوستی این ناحیه را التیام می‌دهند و سوزش و خارش پوست نوزاد را درمان می‌کنند. پس استفاده از کرم‌های سوختگی را بعد از هر بار تعویض فراموش نکنید.

  دستمال مرطوب
دستمال مرطوب یکی از وسایل کاربردی برای تعویض پوشک است. در صورتی که به آب دسترسی نداشته باشید یا بیرون از خانه باشید می‌توانید با دستمال مرطوب ناحیه پوشک نوزاد را به خوبی پاک و تمیز کنید. بهتر است در ماه‌های اولیه تولد هم نوزاد را با این دستمال‌ها پاک کنید و او را مستقیم زیر شیر آب نبرید. در استفاده از دستمال مرطوب صرفه‌جویی نکنید و برای تمیز کردن هر ناحیه و هر یک از چین‌های پا و پشت ران‌ها از یک دستمال تمیز و نو استفاده کنید. بهتر است دستمال مرطوبی که استفاده می‌کنید مخصوص نوزاد و بدون الکل باشد تا پوستش خشک نشود. یادتان باشد برای پیشگیری از عفونت، ناحیه پوشک، دختربچه‌ها را همیشه از جهت جلو به عقب پاک کنید.
پودر بچه و جعبه پودر
امروزه استفاده از پودر چندان رواج ندارد، اما هنوز هستند عده‌ای که شاید بخواهند از پودر بچه استفاده کنند. این پودر‌ها دارای ماده‌ای به نام تالک هستند یا پایه آن‌ها نشاسته ذرت است و رطوبت اضافی روی پوست را جذب می‌کنند و این باعث می‌شود تا پوست این ناحیه که در تماس مداوم با پوشک مرطوب است کمتر تحریک شود، همچنین استفاده از پودر بچه از عرق سوز شدن نواحی مانند کشاله ران یا چین‌های پوست که روی هم قرار می‌گیرند، جلوگیری می‌کند.

پودر بچه به خودی خود خطرناک نیست، بلکه غباری که از آن بلند می‌شود برای ریه‌های نوزاد مضر است. اگر می‌خواهید برای جلوگیری از عرق سوز شدن یا پیشگیری از قرمزی و تورم پوست در نواحی مرطوب از پودر بچه استفاده کنید، بهتر است نوع مایع آن را بخرید که دیگر مشکل غبار را ندارد. اگر هم از پودر معمولی استفاده می‌کنید حتما یک جعبه پودر بخرید که یک اسفنج هم دارد و از پخش و پلا شدن پودر و غبار آن جلوگیری می‌کند.

منبع: shahrzadpress.com

دوران پس از زایمان نیز مانند دوران بارداری دوره‌ای پر از التهاب و تجربه‌های نو است. خانم‌ها معمولا دغدغه‌های فكری و سوال‌های زیادی در رابطه با این دوره در ذهن دارند اما گاهی به دلیل گرفتاری و رسیدگی به فرزند فرصت پرسیدن آن را پیدا نمی‌كنند و حتی نمی‌دانند مشكلی كه با آن برخورد كرده‌اند طبیعی است یا نه. در این مطلب به برخی سوال‌های رایج خانم‌ها مثل اینكه چرا شكمم بعد از زایمان جمع نشده است یا چرا هنوز دچار انقباض‌های رحمی می‌شوم، پاسخ داده‌ایم.

1. چرا هنوز دچار انقباض رحم هستم؟
خانم‌ها فكر می‌كنند انقباض‌های رحمی مربوط به اواخر بارداری و زایمان است و از بروز آن بعد از زایمان تعجب می‌كنند. مادربزرگ‌ها می‌گفتند بعد از زایمان رحم در غم از دست دادن مونس خود به دنبال او می‌گردد و عامل این انقباض‌ها همین جست‌وجوهاست اما در حقیقت دلیل انقباض‌های رحمی دفع سریع‌تر جفت و كمك به كاهش خونریزی است. بعد از زایمان، مدتی طول می‌كشد تا رحم به اندازه طبیعی خودبازگردد. به دلیل ترشح هورمون اوکسی‌توسین انقباض‌ها 2 تا 4 روز بعد از زایمان ادامه دارد و این موضوع معمولا برای خانمی كه تازه زایمان كرده و شیر می‌دهد دردناك است. ممكن است اگر درد زیادی داشته باشید پزشك برای شما استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب تجویز كند.

چه باید کرد؟ به بدنتان استراحت دهید و تا جای ممكن دراز بكشید. تا چند روز پس از زایمان رحم پر از لخته‌های خونی و سنگین است به همین دلیل هنوز احساس سنگینی می‌كنید. فكر می‌كنید چرا قدیمی‌ها تا چند هفته‌ بعد از زایمان در رختخواب می‌ماندند؟

2. چرا بخیه‌های اپیزیوتومی (برشی که در زایمان طبیعی داده می شود) من بسیار حساس و دردناك است؟
این موضوع طبیعی است و تا یكی، دو هفته بعد از زایمان ادامه خواهد داشت. در حقیقت این درد مربوط به كل بافت تناسلی است كه متورم و خون‌مرده شده است. اگر خیلی ناراحت هستید، می‌توانید از بالشتك‌های مخصوص استفاده کنید. البته مراقب باشید زیرا گاهی خود این بالشتك‌ها باعث كشیده شدن بیشتر جراحت و درد شدیدتر می‌شوند.

چه باید کرد؟ دو پایتان را زیرتان جمع كنید و بنشینید اما اگر همچنان احساس ناراحتی می‌كنید تنها یك پا را جمع كنید. بعد از هر بار دستشویی رفتن داخل تشتی آب ولرم و بتادین بریزید و چند دقیقه‌ای داخل آن بنشینید. برای خشك كردن ناحیه بخیه‌خورده از سشوار استفاده كنید تا بخیه‌ها سریع‌تر خشك شوند و بیفتند. اگر این ناحیه بیش از حد قرمز است، حتما با یك متخصص زنان مشورت كنید.

3. چرا بعد از سزارین درد شکم دارم؟
اگر زایمان دوم یا سوم شماست، به‌طور حتم دلیل آن انقباض‌های شدید رحمی است كه به ‌خصوص بعد از سزارین دردناك‌تر هم است و 3 تا 4 روز ادامه خواهد داشت اما اگر چند روز اول را پشت‌سر گذاشته‌اید و هنوز درد دارید، ممكن است علت آن متفاوت باشد. مثلا شاید نفخ یا یبوست دارید.

چه باید کرد؟ موادغذایی نفاخ را از برنامه‌غذایی‌تان حذف و از موادغذایی یا داروهای رونده بیشتر استفاده كنید. شاید رحم از حد طبیعی پایین‌تر افتاده است که در این صورت توصیه ما به شما بعد از اتمام هر وعده شیردهی مصرف استامینوفن است. برخی تمرین‌های تنفسی به بازگشت سریع‌تر رحم به مكان طبیعی خود كمك می‌كند. اگر بعد از 3-2 هفته هنوز درد داشتید با پزشكتان مشورت كنید.

4. چرا خونریزی شدیدی دارم؟
این موضوع طبیعی است و حدود 3 هفته ادامه خواهد داشت. طی 48 ساعت اول خونریزی شدیدتر از حالت عادی و رنگ خون روشن است. به مرور میزان آن كمتر و رنگ خون قرمز قهوه‌ای خواهد شد.

چه باید کرد؟ در 3 روز اول پس از زایمان به دلیل شدید بودن خونریزی نوارهای بهداشتی پهن و ضخیم و شورت‌های یكبار مصرف استفاده كنید. هرگز شورت یا شلوار تنگ نپوشید زیرا رحم را به پایین فشار می‌دهد و این موضوع می‌تواند مشكل‌ساز شود.

5. چرا بعد از زایمان دچار بواسیر شده‌ام؟
20 درصد زنان بعد از زایمان به‌خصوص 6 هفته نخست دچار همورویید (بواسیر) می‌شوند.

چه باید کرد؟ اگر قسمت پایینی روده و مقعد دردناك است و خونریزی دارید، حتما با پزشكتان تماس بگیرید. برای تسکین دردتان می‌توانید از توصیه‌های ذکر شده در مورد هفتم استفاده کنید.

6. چرا بعد از زایمان هنوز شكمم بزرگ است؟
این موضوع كاملا طبیعی است. ماهیچه‌های زیر شكمی هنوز درست كار نمی‌كنند، رحم سنگین و افتاده شده و دچار اضافه وزن دوران بارداری هستید. چند هفته زمان لازم است تا رحم به جای اولش بازگردد.

چه باید کرد؟ به كمر بخوابید، زانوهایتان را خم كنید و زیر سرتان بالشی بگذارید به طوری كه چانه به سینه بچسبد. آرام و عمیق نفس بكشید. این تمرین را 3 تا 4 بار در روز تكرار كنید. از گن‌های مخصوص هم می‌توانید استفاده كنید.

7. چرا بعد از زایمان یبوست گرفته‌ام؟
دلیل این موضوع ترشح هورمون پروژسترون است. پروژسترون باعث كاهش اجابت مزاج در طول بارداری می‌شود و اثر آن تا چند هفته بعد از زایمان باقی می‌ماند. از طرفی رحم روده‌ها را تحت‌فشار قرار داده و آنها هنوز به حالت اولیه خود برنگشته‌اند. اگر سزارین كرده باشید، داروهای بیهوشی و بی‌حسی نیز می‌توانند یبوست را شدیدتر كنند. نكته دیگر اینكه بعد از زایمان به دلیل درد و ترس از پاره شدن بخیه‌ها معمولا اجابت مزاج را به تاخیر می‌اندازیم و همین موضوع باعث تشدید یبوست می‌شود.

چه باید کرد؟ میزان آب و فیبر مصرفی‌تان را افزایش دهید. حجم وسیعی از آب دریافتی صرف تولید شیر می‌شود. میوه ها، سبزی‌ها و غلات كامل را به برنامه‌غذایی‌تان اضافه کنید.

8. چرا كمردرد دارم؟
اضافه وزن بعد از بارداری و كشش‌های هنگام زایمان عامل این دردهاست. كمردرد شما به مرور و با استراحت بهتر می‌شود به شرطی كه خودتان آن را شدت نبخشید.

چه باید کرد؟ فرزندتان را درست در آغوش بگیرید و در وضعیت صحیح به او شیر دهید. موقع نشستن حتما از زیرپایی استفاده كنید.

9. چرا سوزش ادرار دارم؟
سوزش، درد در ناحیه زیر شكم و تمایل به ادرار مكرر از جمله علایم عفونت ادراری است. احتمال بروز عفونت ادراری بعد از زایمان بسیار بالاست. از یك سو در دوران بارداری مثانه پایین آمده و چون كامل خالی نمی‌شود احتمال تجمع باكتری‌ها در آن بالاست و از سوی دیگر اگر طی زایمان به شما سوند وصل شده باشد، ممكن است دچار عفونت شده باشید.

چه باید کرد؟ بیشتر آب بنوشید و اگر مشکلتان زود رفع نشد، از پزشکتان کمک بگیرید.

منبع : salamatiran.com

به نظر می رسد تهوع صبحگاهی در دوران بارداری ناشی از وضعیت هورمونی بدن مادر بوده و هوش کودک را تحت تاثیر قرار می دهد.
حالت تهوع به ویژه در صبحگاه یکی از علایم اولیه بارداری است. این حالت ناخوشایند که ویار نام دارد، در اغلب خانم های باردار مشاهده می شود.
 این اختلال گرچه مشکلاتی را برای مادر باردار ایجاد می کند، اما می تواند نشانه ضریب هوشی بالا در فرزندی باشد که او در راه دارد.
 محققان بیمارستان کودکان در تورنتو (کانادا) نشان دادند تهوع صبحگاهی در دوران بارداری نشانه خوبی بوده و هوش بالای جنین را به اثبات می رساند.
 برای انجام این مطالعه، پژوهشگران 120 زن را که در گذشته در دوران بارداری خود تهوع و دل‌آشوبه صبحگاهی را تجربه کرده بودند، انتخاب نموده و پس از آن از کودکان این زنان که بین 3 تا 7 سال سن داشتند، آزمایشات استانداردی برای ارزیابی بهره هوشی به عمل آوردند.
 نتایج این تحقیق نشان داد کودکان مادرانی که در زمان بارداری ویار صبحگاهی داشتند، نمرات بالاتری کسب کرده و در آزمون های مربوطه موفق تر عمل می کنند.
 به نظر می رسد تهوع صبحگاهی در دوران بارداری ناشی از وضعیت هورمونی بدن مادر بوده و هوش کودک را تحت تاثیر قرار می دهد.
 8 توصیه به مادران باردار برای تولد بچه های باهوش
شاید باور نکنید اما حتی قبل از اینکه متوجه بارداری خود شوید و آزمایش بارداری بدهید، مغز کودک شما در حال شکل گیری است. لوله های عصبی و ساختمان هایی که برای رشد اعصاب و ستون نخاعی ضروری هستند، در هفته پنجم دوره قاعدگی، پس از اینکه شما متوجه توقف قاعدگی تان شدید، شروع به شکل گیری می کنند.
 سپس تکامل مغزی کودک به سرعت ادامه می یابد. به خاطر همین است که شما دراولین هفته های بارداری به شدت احساس خستگی می کنید.
تا حالا به این فکر کرده اید که چگونه می توان از همان زمانی که جنین در شکم مادر است هوش او را افزایش داد؟ پس به توصیه های زیر توجه کنید.
 1- چکاپ ها را جدی بگیرید
بهتر است قبل از اینکه تصمیم به بارداری بگیرید، از سلامت کلی خود مطمئن شوید. با انجام آزمایش خون و ادرار می توانید متوجه شوید که در کجای طیف سلامتی هستید. بعد از بارداری هم حتما با مراجعه به پزشک، از سلامت خود و جنین تان مطمئن شوید.
گاهی آزمایش ادرار برای آگاهی از مسمومیت بارداری لازم است. مسمومیت بارداری در صورتی که مورد غفلت واقع شود می تواند سبب زایمان زودرس شود.
اگر به طور پیشرونده شکم تان بزرگ نشود، ممکن است علامتی از این باشد که خون و موادمغذی کافی به جنین نمی رساند و ممکن است شما در معرض خطر مسمومیت بارداری باشید. کودکانی که خیلی زودتر از موعد متولد می شوند ممکن است در معرض خطر عوارض جدی مغزی باشند.
 2- با جنین صحبت کنید
محققان معتقدند که جنین در شکم مادرش هر آنچه در دنیای بیرون اتفاق می افتد را می شنود و همه اینها به نوعی روی مغزش تاثیر می گذارد. مطالعات نشان می دهد نوزادان به طرف صدای مادر برمی گردند و این نشان می دهد نه تنها آنها دنیای بیرون را می شنوند، بلکه بین صداهای غریبه و آشنا را هم تمایز قایل می شوند. حتی اگر برایش کتاب نخوانید، وقتی او در رحم مادر لگد می زند و می چرخد، چیزهایی در مورد محیط اطرافش یاد می گیرد و این برای فرآیند یادگیری ضروری است.
همه این تجربه ها رشد و تماس سلول های مغزی را تحریک می کند و تماس سلول های مغزی یعنی آمادگی برای آموختن. پس سعی کنید پس از هفته بیستم بارداری، کتاب برایش تا حس شنوایی او تقویت شود. برایش در پایان روز لالایی بخوانید. این کار هم به خودتان و هم به او آرامش می دهد.
 3- آرام و صبور باشید
بارداری دوران پراسترسی است. شاید ممکن باشد کارهای زیادی را در یک دوره کوتاه انجام دهید، بنابراین سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید. زندگی بدون استرس نه تنها بارداری را راحت تر می کند بلکه برای کودک متولدنشده تان هم مفید است.
گفته می شود، تولید زیاد هورمون های استرس در بدن مادر می تواند تاثیر منفی روی تکامل جنین داشته باشد. هورمون استرس با زایمان زودرس هم ارتباط دارد.
حتی اگر کودک سر موقع متولد شود، بین هورمون استرس و بارداری و اشکال در فرآیند یادگیری و توجه و اضطراب در کودک ارتباط وجود دارد.
استرس صرفا به معنای ناراحتی روحی مادر نیست، بلکه فشار کاری زیاد و خستگی مفرط بدنی نیز برای بدن نوعی استرس تلقی می شود و تاثیرات منفی زیادی بر جنین می گذارد
بررسی ها نشان داده مادرانی که در دوران بارداری آرامش دارند، نسبت به آنهایی که در این دوران استرس دارند، فرزندانی با بهره هوشی بالاتر به دنیا می آورند.
چنانچه مادر در دوران بارداری تحت فشار روحی و اضطراب باشد نه تنها فرزند از نظر رشد طبیعی جسمی دچار مشکل شده و عموما با وزن کمتر متولد می شود، بلکه از نظر بهره هوشی نیز در سطح پایین تری خواهد بود.
درعین حال استرس مادران در دوره بارداری منجر به تولد کودک نا آرام و بی قرار شده و حتی در مواردی که فشار های روحی افزایش یابد، ممکن است بارداری به انتها نرسد و مادر دچار سقط جنین شود.
 متخصصان عقیده دارند جنین متاثر از تغییرات هورمونی مادر مراحل رشد خود را پشت سر می گذارد و استرس مادر موجب افزایش ترشح کورتیزول یا همان هورمون استرس شده و موجب کاهش ضریب هوشی کودک می شود.
البته لازم به ذکر است استرس صرفا به معنای ناراحتی روحی مادر نیست، بلکه فشار کاری زیاد و خستگی مفرط بدنی نیز برای بدن نوعی استرس تلقی می شود و تاثیرات منفی زیادی بر جنین می گذارد.
به همین دلیل توصیه می شود مادران باردار در این دوران از نظر جسمی و روحی آرامش بیشتری داشته باشند و از نظر کارهای بدنی نیز بیش از حد به خود فشار نیاورند تا فرزندانی سالم و با نشاط و باهوش داشته باشند.

آیا میدانید تهوع بارداری نشانه هوش بالای جنین است

 4- دور سیگار و الکل خط بکشید
اگر قبل از بارداری الکل و سیگار مصرف می کردید، وقتی خبر بارداری خود را می شنوید حتما باید نوشیدن الکل را کنار بگذارید و سیگارتان را هم ترک کنید. قبل از اینکه کبد شما بتواند الکل را از بین ببرد، از جفت عبور کرده و به جنین می رسد. کبد جنین هم هنوز آنقدر کارآمد نیست تا بتواند الکل را متابولیزه کند، بنابراین دچار آسیب های جدی می شود. نوشیدن الکل علاوه بر اینکه جنین را در معرض خطر نشانگان الکل جنینی قرار می دهد، بلکه می تواند سبب عقب افتادگی ذهنی و مشکلات یادگیری و رفتاری در جنین شود.
5- رژیمی مناسب داشته باشید
بارداری زمانی برای رژیم لاغری نیست. غذاهای سالم بخورید و رژیمی متعادل و متنوع انتخاب کنید که سرشار از پروتئین، غلات کامل، حبوبات، میوه و سبزی باشد. گرسنگی به خودتان ندهید، چرا که با این کار کودک خود را در معرض خطر تاخیر تکامل گفتاری و حرکتی و کاهش ضریب هوشی قرار داده اید.
 6- قرص ویتامین را فراموش نکنید
مولتی ویتامین هایی که برایتان توسط پزشک تجویز می شود سرشار از موادی است که جنین برای رشدونمو به آنها احتیاج دارد. اسیدفولیک مهم ترین ماده برای تکامل مغزی جنین در حال رشد است، چرا که این ماده خطر بیماری اسپینا بیفیدا و سایر مشکلات عصبی را در کودک کاهش می دهد. همه زنان در دوران

باروری

باید روزانه 400 میکروگرم قرص اسیدفولیک مصرف کنند تا مطمئن شوند که مقدار کافی از این ماده هنگام بارداری در بدنشان موجود است.
تحقیقات نشان می دهد گرمای زیاد و دوش گرفتن با آب خیلی داغ در دوران بارداری، سبب نقایص لوله عصبی نوزاد می شود. بنابراین از دوش گرفتن با آب خیلی داغ، سونا و حمام بخار خودداری کنید
7- زیر نظر پزشک تان ورزش کنید
ورزش استرس شما را کاهش می دهد. خطر مسمومیت بارداری که منجر به زایمان زودرس می شود هم با ورزش کردن کمتر می شود. طبق مطالعه محققان آمریکایی کالج پزشکی ورزش، مادرانی که در بارداری ورزش می کنند، مثلا یوگا انجام می دهند یا پیاده روی می کنند، سیستم عصبی کودکان آنها بلافاصله بعد از زایمان سریع تر متکامل می شود. در سن 5 سالگی نمره آنها در آزمون های هوش و زبان بالاتر است. پس وقتی باردارید، حداقل 30 دقیقه در روز ورزش ملایم انجام دهید.
 8- دوش آب داغ نگیرید
تحقیقات نشان می دهد گرمای زیاد و دوش گرفتن با آب خیلی داغ در دوران بارداری، سبب نقایص لوله عصبی نوزاد می شود. بنابراین از دوش گرفتن با آب خیلی داغ، سونا و حمام بخار خودداری کنید.
در اوایل بارداری تب بالا با بروز مشکلاتی در تکامل سیستم عصبی جنین ارتباط دارد. بنابراین وقتی فردی دوش آب داغ هم می گیرد دمای بدنش بالا می رود. اگر دما بیش از 38.8 درجه بالا رود، می تواند چنین مشکلاتی را برای جنین ایجاد کند.

منابع:
seemorgh.com

خیلی از افراد دوست دارند بچه های دو قلو داشته باشند. اگرچه خیلی وقت ها داشتن دوقلو به صورت شانسی اتفاق می افتد، ولی والدین چند قلوها معمولا عوامل خاصی را علت این چند قلوزایی می دانند.

بیشتر این عقاید از لحاظ علمی ثابت نشده اند و ریشه در آداب و رسوم و تجارب خانوادگی دارند. اما 10 شرط معقول و پذیرفته شده از لحاظ علمی برای دوقلوزایی به شرح زیر است:

1- داشتن سابقه خانوادگی

آیا دوقلوزایی در خانواده شما وجود داشته است؟ اگر مادر، خواهر، برادر، عمو، دایی و یا فرزندان دایی و عموی شما سابقه دوقلوزایی داشته باشند، داشتن فرزندان دو قلو برای شما بعید نخواهد بود، چراکه خیلی وقت ها دوقلویی امری ارثی است.

اما فقط در دوقلوهای همسان، مسئله ارث موثر است. اگر مادر و یا مادربزرگ مادری شما دوقلوهای همسان داشته است، احتمال ارث رسیدن این ژن به شما و در نتیجه تخمک گذاری چندگانه و در نتیجه داشتن دوقلوهای همسان در شما بسیار بالا خواهد بود.

2- چاقی و بلندی قد

مطالعات انجام شده، شیوع دوقلوزایی را در زنان چاق نشان داده است. تحقیقات نشان داده است که مادران با BMI بالاتر از 30 ، به احتمال بیشتری فرزند دوقلو خواهند داشت. البته رابطه اضافه وزن و داشتن فرزند دوقلو، فقط در مورد دوقلوهای همسان صادق است.

تحقیقات همچنین نشان داده اند که احتمال چند قلوزایی در مادران قدبلند بیشتر از زنان دیگر است.

3- سن بالاتر

مادران با سن بیشتر نسبت به مادران کم‌سن تر، احتمال دوقلوزایی بیشتری دارند. به نظر می رسد سرعت تخمک گذاری با افزایش سن به مرور افزایش می یابد. تقریبا 20 درصد مادرانی که در سن بالاتر از 45 سالگی باردار می شوند، فرزندان چندقلو دارند.

البته بارداری در سنین بالا خطرات زیادی دارد، به خصوص اگر بارداری اول باشد، مانند سقط جنین و دیابت بارداری. بعلاوه آنکه فرزندان مادران با سن بالا، به احتمال بیشتری در معرض خطرات ژنتیکی قرار می گیرند.

4- داشتن فرزند دوقلو

اگر سابقه بارداری چند قلو داشته باشید، به احتمال زیاد دوباره بارداری چندقلو خواهید داشت. تخمین زده می شود که مادرانی که سابقه بارداری چند قلو داشته اند، چهار برابر بیشتر از زنانی که تا به حال باردار نشده اند و یا یک فرزند داشته اند، شانس چند قلوزایی دارند.

5- رژیم غذایی مادر

برخی مطالعات نشان داده اند که رژیم غذایی می تواند علت دوقلوزایی در برخی مادران باشد. مادرانی که در دوران قبل از لقاح، سیب زمینی شیرین بیشترین غذای آنها بوده است، نظیر ساکنین  آفریقای غربی، بیشترین احتمال دوقلوزایی را در تمام دنیا دارند.

به نظر می رسد مواد شیمیایی خاصی در این موادغذایی وجود دارد که تخمک گذاری چندگانه را افزایش می دهد.

به علاوه مطالعات نشان داده است که مصرف مقادیر فراوان لبنیات، احتمال دوقلوزایی را افزایش می دهد. در حال حاضر مشخص شده است نوعی پروتئین موجود در جگر حیوانات، با عنوان  IGF  که در شیر و لبنیات نیز وجود دارد، میزان تقسیم سلولی جنین در مراحل ابتدایی رشد را افزایش می دهد و موجب دوقلوزایی می شود.

6- روش های کمک

باروری

روش های کمک

باروری

به طور چشمگیری چندقلوزایی را افزایش داده است. داروهایی که تخمک گذاری را در زن تحریک می کنند، می توانند به

باروری

های چندگانه منجر شوند.

همچنین بارداری های چندقلو می تواند ناشی از لقاح در محیط آزمایشگاهی یا IVF باشد. البته نمی توان گفت تمام مادرانی که با روش IVF باردار می شوند چند قلو دارند، ولی امروزه درصد چشمگیری از افرادی که از IVF استفاده می کنند، دارای دوقلوهای همسان می شوند.

با این حال هیچ پزشک متعهدی، روش های کمک

باروری

را به منظور دوقلوزایی به فردی که از لحاظ

باروری

مشکلی ندارد توصیه نمی کند. در واقع این روش ها تنها برای کسانی که مشکل نازایی دارند، کاربرد دارند.

7- افزایش دفعات بارداری

با افزایش دفعات بارداری، احتمال دوقلوزایی افزایش می یابد. اما مشکل این است که هیچ کس نمی داند که بیشترین احتمال دوقلوزایی در کدام بارداری است و به همین خاطر، این روش معقول و مناسبی برای داشتن دو قلو نخواهد بود.

8- باردار شدن در زمان شیردهی

خیلی از افراد فکر می کنند زمانی که مادری فرزند خود را شیر می دهد، نمی تواند باردار شود، چرا که شیردهی ، تخمک گذاری مادر را متوقف می کند. با این حال بسیاری از مادرانی که فرزند دوقلو دارند با این نظریه مخالفند.

برخی از محققان معتقدند که باردار شدن مادر هنگام شیردهی به فرزند، شانس داشتن فرزند دوقلو و یا چندقلو را افزایش می دهد. این محققان اظهار می کنند که شانس داشتن جنین چند قلو در این مادران 9 برابر بیشتر از سایر مادران خواهد بود.

9- قرص های جلوگیری از بارداری

قرص های پیشگیری از بارداری 99.9 درصد در جلوگیری از بارداری موثرند. اما به احتمال یک درصد، شانس بارداری مادر وجود دارد و در این شرایط، جنین به احتمال زیاد چند قلو خواهد بود.

بیشتر وقت ها بارداری زمانی رخ می دهد که قرص های جلوگیری به طور منظم مصرف نمی شوند. در سایر موارد، بارداری زمانی رخ می دهد که مصرف چند داروی هورمونی خاص باعث تضعیف اثرات قرص جلوگیری از بارداری شود. در برخی موارد مصرف داروهای هورمونی منجر به تخمک گذاری چندگانه و درنتیجه افزایش شانس چند قلوزایی می گردد.

10- خوش شانس بودن

والدین بسیاری از دوقلوها هیچ یک از ویژگی های ذکر شده را در بارداری خود بیان نکرده اند و تنها خود را خوش شانس دانسته اند.

دوقلوهای همسان معمولا مبهم و پیچیده ترند. هیچکس دقیقا نمی تواند بگوید چه چیزی باعث می شود یک تخمک بعد از لقاح تقسیم شده و منجر به دوقلوهای همسان شود.

در نهایت آنکه خیلی وقت ها، هیچ دلیل خاصی برای چندقلوزایی غیر از خوش شانس بودن وجود نخواهد داشت.

هشدار

فراموش نکنید چندقلوزایی، خطرات و عوارضی مانند اکلامپسی و پره اکلامپسی (فشار خون بارداری) و تولد نوزاد نارس را در پی خواهد داشت. پس اصرار زیادی برای داشتن فرزند دوقلو نداشته باشید و این کار را به خداوند و تقدیر او بسپارید.

برای آشنایی با مشکلات شایع در نوزادان دو قلو اینجا را کلیک کنید.

بخش سلامت تبیان

انتخاب جنسیت جنین همواره با نوعی اما و اگر روبه‌روست. در واقع این روش‌ها تعیین جنسیت جنین را برای والدین تا حدودی میسر می‌کنند، اما با هیچ‌یک از این روش‌ها نمی‌توان گفت موفقیت حتمی است.

در حال حاضر تنها روش مطمئن و علمی تعیین جنسیت جنین در دنیا تکنیکی است به نام PGD* که در واقع مخفف عبارت «تعیین جنسیت پیش از لانه‌گزینی» است.

ایران نیز همپای جوامع پیشرفته دنیا به این تکنیک دست یافته است. هم‌اکنونPGD  بیش از 4 سال است که در ایران انجام می‌شود. اولین نوزاد تعیین جنسیت شده با روش PGD در ایران یک نوزاد پسر بود که در سال 1385 با سلامت کامل به دنیا آمد.

چگونگی تعیین جنسیت پیش از لانه‌گزینی

در این روش با استفاده از دارو، تخمک گذاری زن را تحریک می کنند تا او چندین تخمک به وجود آورد. سپس تخمک‌ها را در محیط آزمایشگاهی با اسپرم‌های همسر ترکیب می‌کنند.

با این کار چندین جنین حاصل می‌شود که با بررسی کروموزمی و تشخیص جنسیت آنها توسط متخصص ژنتیک، تنها جنینی را که جنسیت آن دلخواه زوجین است، به رحم مادر منتقل می‌کنند.

این نوع باروری آزمایشگاهی در واقع نوعیIVF**  ( لقاح تخم در خارج از بدن) است که این بار نه برای درمان نا

باروری

، بلکه برای تعیین جنسیت جنین استفاده می‌شود.

در این روش در مرحله هشت‌سلولی جنین، نیاز است که یک سلول از جنین جدا شود و مورد بررسی قرار گیرد. اگرچه جداسازی یک سلول آسیبی به آن وارد نمی‌کند، اما در صورت ایجاد مشکلی برای آن سلول، به هیچ عنوان نمی‌توان سلول دیگری از او جدا کرد.

مشکلات روش تعیین جنسیت پیش از لانه‌گزینی

با وجود تمام پیشرفت‌هایی که برای انتخاب جنسیت جنین صورت گرفته است، نمی‌توان از حساسیت‌ها و مشکلات احتمالی شکست تکنیک PGD غافل شد.

انجام عملیات تشخیص جنسیت و بررسی کروموزمی جنین کاری است که ظرافت‌ها و حساسیت‌های خاص خود را دارد و در آن هیچ خطایی، قابل جبران نیست.

مشکل دیگری که گاه در این فرآیند پیش می‌آید آن است که در برخی موارد، علی‌رغم تحریک تخمک‌گذاری، امکان دارد زن تنها یک تخمک تولید کند و در این صورت پس از تشکیل جنین، راهی برای انتخاب جنسیت باقی نمی‌ماند.

از این گذشته از تکنیک PGD نمی‌توان برای زوجین نابارور بهره گرفت، زیرا شانس باروری

را کم می‌کند.

ما اکنون می دانیم که کلید یک بارداری سالم برای خانم های مبتلا به دیابت، کنترل قند خون است. کنترل قند خون باید پیش از دوران و در طول دوران بارداری انجام گیرد.

کنترل دقیق قند خون، به معنی نگهداری غلظت قند خون نزدیک حد طبیعی است.

برای رسیدن به این کنترل لازم است تعادل صحیحی بین مصرف مواد غذایی، ورزش و تزریق انسولین برقرار گردد. از این رو لازم است قند خونتان را مرتب بررسی کنید.

با کنترل قند خون و مراقبت های صحیح پزشکی، احتمال یک بارداری بدون مشکل و تولد نوزاد سالم همانند مادران غیردیابتی خواهد بود.

علی رغم پیشرفت های اخیر، در نوزادان متولد شده از مادران دیابتی به ویِژه آنهایی که کنترل قند خون مناسبی نداشته اند، هنوز هم خطر پیدایش نقایص مادرزادی بیشتر است.

قند خون و کتون ها که در خون مادر با غلظت بیش از حد طبیعی وجود دارند، از جفت می گذرند و وارد بدن جنین می شوند و احتمال تولد نوزاد با نقایص مادرزادی را افزایش می دهند. بنابراین کنترل درست قند خون پیش از دوران بارداری بسیار مهم است.

به دلیل افزایش میزان قند خون جنینی، لوزالمعده جنین، انسولین بیشتری می سازد، ولی بعد از تولد نوزاد، توقف ترشح انسولین در بدن او مشکل است. بنابراین ممکن است سطح قند خون نوزاد، پایین بیفتد.

مراقبت های قبل از بارداری

زمانی که دیابت و مسایل پیرامون آن را به خوبی شناختید، می توانید برای باردار شدن برنامه ریزی کنید. شما می توانید با اندازه گیری مرتب قند خون و ارتباط مداوم با پزشک متخصص زنان، قند خون را تحت کنترل در آورید. برای انجام بهترین مراقبت های قبل از بارداری، گروه های زیر لازم است به شما کمک کنند:

- پزشک متخصص غدد که کنترل دیابت شما زیر نظر وی است.

- متخصص زنان

- متخصص تغذیه که برنامه غذایی صحیح را برای شما در طول مدت بارداری جهت کنترل قند خون طراحی کند.

به خاطر داشته باشید برای داشتن بارداری سالم لازم است قند خون خود را قبل از بارداری، در طول بارداری و بالاخره پس از زایمان در حد طبیعی نگه دارید.

مصرف غذا در طول بارداری

مراقبت های بارداری در مادران دیابتی

اصولا افراد مبتلا به دیابت برنامه غذایی مرتبی دارند. در طول حاملگی برای پیش گیری از افزایش یا کاهش زیاد قند خون لازم است با متخصص تغذیه و پزشک معالج خود مشاوره کنید. اگر در شروع بارداری، وزن شما بیش از حد معمول بود، نباید وزن خود را کم کنید. پزشک و متخصص تغذیه در مورد نحوه افزایش وزن در طول دوران بارداری شما را راهنمایی خواهند کرد.

اگر در شروع حاملگی وزن مطلوبی دارید، انتظار می رود تا پایان بارداری 7 تا 11 کیلوگرم اضافه وزن پیدا کنید. خانم های لاغر لازم است افزایش وزن بیشتری در طول بارداری داشته باشند.

انجام ورزش در طول بارداری

ورزش به ویژه در دیابت نوع 2(غیر وابسته به انسولین) یکی از اصول اساسی درمان به شمار می آید. همان طور که می دانید ورزش همراه با برنامه غذایی صحیح، در کنترل قند خون نقش اصلی را دارد. در مورد ورزش کردن در دوران بارداری حتما سوالاتی برایتان مطرح می شود که در این مورد باید با متخصص مربوطه مشورت کنید. ورزش در دوران بارداری به وضعیت سلامت شما کمک خواهد کرد، اما اگر مبتلا به یکی از بیماری های زیر هستید لازم است در مورد خطرهای ورزش در دوران بارداری، با پزشک خود مشورت کنید.

این بیماری ها عبارتند از: فشارخون بالا ، بیماری های چشمی ، کلیوی، قلبی، آسیب های عروقی و عصبی.

به طور کلی در دوران بارداری، نباید ورزش های کششی اندام یا در اصطلاح ورزش های کششی سنگین انجام دهید. بهترین ورزش، در دوران بارداری، پیاده روی و شناست.

زایمان فرد مبتلا به دیابت

نزدیک زمان زایمان، پزشک جنین را از نظر میزان رشد و وضعیت سلامت بررسی می کند و سپس درباره زایمان تصمیم می گیرد. ممکن است مادر دیابتی، به طور طبیعی زایمان کند، یا بنا به نظر پزشک سزارین داشته باشد. نحوه زایمان اثری بر نوزاد ندارد.

پزشک تلاش می کند که در طول بارداری و زایمان و تولد نوزاد، قند خون شما را کنترل کند. در شروع زایمان نیاز به انسولین کم می شود، به گونه ای که گاهی اوقات در طول زایمان یا حتی 24 تا 72 ساعت بعد از تولد نیز به تزریق انسولین نیازی نیست.

پس از تولد نوزاد

بعد از تولد نوزاد، بدن شما به علت فعالیت زیاد در دوران بارداری به استراحت نیاز دارد. برخی مادران در طول چند هفته اول پس از تولد، میزان قند خونشان بهتر می شود و برعکس بعضی دیگر قند خونشان به سرعت بالا می رود. بنابراین وضعیت کنترل قند خون در این مدت قابل پیش بینی نیست.

تغذیه نوزاد با شیر مادر برای مادران دیابتی بسیار خوب است، اما ممکن است غلظت قند خون قابل پیش بینی نباشد. هم چنین ممکن است تغییر در الگوی خواب و غذا سبب افت قند خون شما شود، از این رو همانند دوران قبل از بارداری، در کنترل قند خون خود کوشا باشید.

تغذیه نوزاد با شیر مادر

برای پیشگیری از افت قند خون در طول دوران شیردهی لازم است:

1- قبل یا در طی شیردهی یک میان وعده حاوی پروتئین و کربوهیدرات مثل نان و گوشت و... مصرف کنید.

2- به مقدار کافی مایعات بنوشید. طوری برنامه ریزی کنید که در حین شیردهی، آب یا چای بدون قند مصرف کنید.

3- اگر در زمان شیردهی دچار کاهش قند خون شُدید، شیردهی را متوقف سازید و برای برطرف کردن حالت افت قند خون، یک ماده غذایی مصرف کنید.

اگر به فرزند خود شیر می دهید، به انرژی بیشتری نیاز دارید. بنابراین جهت تعیین دقیق این میزان انرژی و هم چنین داشتن قند خون طبیعی، حتما ارتباط مستمر خود را با پزشک معالج و متخصص تغذیه ادامه دهید.

یکی از مشکلات دوران بارداری که می تواند سبب بروز سوءتغذیه و اخلال در روند صحیح بارداری شود حالت تهوع است که معمولاً در اوایل ماه دوم شروع  می شود. و تقریباً سه چهارم زنان حامله در سه ماهه اول حاملگی خود از تهوع (و بعضی اوقات استفراغ) رنج می برند.

حدود نیمی از زنان مبتلا به بیماری صبحگاهی در حدود هفته ۱۴ کاملاً بهبود می یابند. در باقی موارد، این مشکل در اکثر زنان یک ماه دیگر یا کمی بیشتر نیز طول می کشد، هر چند ممکن است در ادامه حاملگی دوباره بروز کرده و تا آخر حاملگی ادامه یابد.

نکاتی که برای کاهش علائم ویار حاملگی باید رعایت شود :

۱- تکرار در دفعات تغذیه و استفاده از مواد غذایی کم حجم و کم چرب .

۲- استفاده از نان های برشته و شور و خوردن نخودچی قبل از برخواستن از رختخواب .

۳- اجتناب از مصرف غذاهای سرخ شده ٬ پرچرب و پر ادویه مانند آش ٬ آبگوشت .

۴- عدم استفاده از مایعات یک ساعت قبل و بعد از غذا .

۵- از غذاهای خشک مانند تخم مرغ پخته ٬ نان برشته ٬ سیب زمینی پخته ٬ گوشت های بدون چربی ٬ حبوبات پخته شده کم آب ٬  مربا ٬ شیرینی های خشک و کم چربی بیشتر استفاده کنید .

۶- کمی استراحت بعد از صرف غذا و استفاده از حوله خنک و یا کمپرس یخ روی معده (در صورت داشتن حالت تهوع شدید) گاها موثر می باشد.

۷- استفاده از غذاهای انرژی زا مانند ژله و کرم کارامل توصیه می شود .

۸- استفاده از غذاهای سرد که بوی غذا از بین رفته است و تحریک کننده نیست توصیه می شود

۹- استفاده از لیمو ترش تازه همراه غذا نیز در کم کردن تهوع موثر می باشد .

۱۰- برای به حد اقل رساندن حالت تهوع در صبح ناگهان از جا بلند نشوید و قبل از خروج از بستر از مواد غذایی مانند تست یا سوخاری ٬ بیسکوئیت استفاده نمایید .

منبع:ir-med.com

فقط كافي است يك بار در عمرتان دندان‌درد كشيده باشيد تا تاييد كنيد يكي از بدترين و عذاب‌آورترين دردهايي است كه مي‌توان تجربه كرد. خدا نكند پوسيدگي دندان از حد گذشته باشد كه آن وقت درد از دندان و فك مي‌گذرد و احساس مي‌كنيد كل سرتان درد مي‌كند. حالا حسابش را بكنيد اگر اين درد در دوران بارداري سراغ‌تان بيايد چه بساطي مي‌شود. نه مي‌توانيد مسكن و آرام‌بخش بخوريد و نه مي‌توانيد دندان پوسيده را بكشيد تا از شرش راحت شويد.

واقعا در دوران بارداري با آن همه حساسيتي كه هر مادري نسبت به جنين دلبندش دارد با درد دندان چه بايد كرد؟ اصلا در اين دوران چقدر احتمال مشكلات دنداني وجود دارد؟ چه مراقبت‌هايي لازم است تا از اين درد در امان باشيد يا اگر سراغ‌تان آمد با آن كنار بياييد؟ دكتر مريم ابراهيمي، دندانپزشك به اين پرسش‌ها پاسخ مي‌دهد تا با روش‌هاي اصولي از دندان‌هاي‌تان مراقبت كنيد و مجبور نشويد بعد از تولد نوزاد نصف دندان‌هاي‌تان را بكشيد!

دورانديش باشيد
معمولا پزشكان توصيه مي‌كنند بارداري ناگهان و بي‌برنامه نباشد و از چند ماه قبل براي آن برنامه‌ريزي شود. از تغذيه صحيح و خوردن مكمل‌هاي غذايي گرفته تا درمان بيماري‌هاي احتمالي. مراجعه به دندان‌پزشك هم بايد در همين برنامه‌ريزي قرار بگيرد. مهم نيست مشكل دنداني داريد و احساس درد مي‌كنيد يا نه، همين كه تصميم به بارداري گرفتيد بايد سراغ دندانپزشك‌تان برويد تا همه دندان‌هاي‌تان را معاينه كند و پوسيدگي‌ها ترميم شود. گاهي ممكن است يك پوسيدگي سطحي وجود داشته باشد و هيچ درد يا آزاري از آن احساس نكنيد ولي همين مشكل كوچك در دوران بارداري مي‌تواند به دردي غيرقابل تحمل تبديل شود و امان‌تان را ببرد.

مشكلاتي كه ناگزير است
زمان بارداري بعضي از مشكلات خواه نا‌خواه براي دهان و دندان‌ها به وجود مي‌آيد كه بخشي از آن به دليل تغييرات هورموني است. از آغاز دوران بارداري سطح بعضي هورمون‌ها در بدن تغيير مي‌كند و همين تغييرات هورموني باعث پرخوني در رگ‌ها مي‌شود. لثه‌هاي پرخون يكي از مشكلاتي است كه زنان در دوران بارداري با آن مواجه مي‌شوند.

در اين زمان لثه‌ها حساس است و خيلي زود دچار خونريزي مي‌شود. البته پرخوني لثه در دوران بارداري يك مشكل طبيعي است ولي التهاب لثه مي‌تواند باعث حساسيت لثه‌ها و دردناك شدن آن‌ها  شود و بنابراين خانم‌هاي باردار با ملايمت مسواك بزنند يا از نخ كشيدن دندان‌ها امتناع كنند كه عواقب آن باقي ماندن ذرات غذا لا‌به‌لاي دندان‌ها و پوسيدگي تدريجي دندان‌ها در قسمت‌هاي پاييني است. از سوي ديگر در دوران بارداري بخشي از مواد معدني براي رشد جنين مصرف مي‌شود و كمبود مواد معدني براي مادر را در پي دارد. البته پرخوني بدن هم به كاهش غلظت مواد معدني كمك مي‌كند. كمبود كلسيم، فسفر و فلورايد مي‌تواند روند پوسيدگي دندان‌ها را سرعت ببخشد و براي مادري كه دندان‌هاي سالمي ندارد، دردسرساز شود. 

بهداشت مضاعف لازم است
با توجه به شرايط خاص دوران بارداري كه دندان‌ها بيش از قبل مستعد پوسيدگي هستند بايد مادر مراقبت ويژه از دندان‌ها داشته باشد. مسواك زدن و نخ كشيدن دندان‌ها بعد از هر وعده غذايي اگرچه در هر شرايطي مهم است ولي در دوران بارداري اهميت بيشتري پيدا مي‌كند و بايد با دقت بيشتري انجام شود. استفاده از دهان‌شويه هم براي زنان باردار ضروري است. البته محلول‌هاي دهان‌شويه‌اي كه مخصوص دوران بارداري باشد وجود ندارد ولي دهان‌شويه‌هاي معمول كه در شرايط عادي توصيه مي‌شوند، براي اين دوران هم مناسب است. فقط بايد دقت شود دهان‌شويه‌اي كه انتخاب مي‌شود غيرالكلي باشد.

توصيه به مادران باردار اين است كه بعد از هر مسواك زدن و به خصوص شب‌ها قبل از خواب حتما از دهان‌شويه استفاده كنند. يكي ديگر از مشكلاتي كه در دوران بارداري خانم‌ها با آن درگير مي‌شوند بوي بد دهان است كه آن هم غيرطبيعي نيست ولي با استفاده منظم از مسواك، نخ دندان و دهان‌شويه مي‌توان اين مشكل را برطرف كرد. التهاب و پرخوني لثه‌ها گاهي تا دوران شيردهي هم ادامه دارد. اين التهاب نيازي به درمان ندارد و خود به خود برطرف مي‌شود ولي پوسيدگي دندان‌ها را سرعت مي‌بخشد.

3 ماهه‌هاي خطرناك
3 ماه اول بارداري، 3 ماه خطرناكي است و عمليات ترميمي يا كشيدن دندان مي‌تواند به جنين آسيب وارد كند. مواد بي‌حسي از يك سو و استرس دندان‌پزشكي از  سوي ديگر سلامت جنين را به خطر مي‌اندازد. معمولا نشستن روي يونيت دندان‌پزشكي و قرار گرفتن در آن شرايط به خودي خود اضطراب‌زاست و در دوران بارداري اين اضطراب بيشتر خواهد بود. در 3 ماه اول استرس براي جنين خيلي مضر است و به همين دليل دندان‌پزشك سعي مي‌كند كاري روي دندان انجام ندهد.

3 ماه آخر هم 3 ماه خطرناكي محسوب مي‌شود، چون اضطراب در اين ماه‌ها مي‌تواند زايمان زودرس در پي داشته باشد. 3 ماه مياني بارداري جنين در رحم محكم‌تر شده و نسبت به ماه‌هاي ديگر كم‌خطرتر است ولي باز هم هر كاري بايد با احتياط انجام شود. البته طبيعي‌ است كه در طول دوران بارداري احتمال دندان‌درد شديد براي هر كسي مي‌تواند وجود داشته باشد و اگر پيش بيايد قابل تحمل نيست. در چنين شرايطي بهترين راه‌حل مراجعه به دندا‌نپزشك است.

معمولا در اين مواقع اگر درد شديد باشد با مشورت دكتر متخصص زنان استامينوفن ساده تجويز مي‌شود و روي دندان پانسمان قرار داده مي‌شود تا درد آن آرام شود. به اين ترتيب مادر مي‌تواند تا پايان دوران بارداري با دندان پوسيده مدارا كند و بعد از زايمان درمان ترميمي را آغاز كند. البته در بعضي مواقع كه دندان‌درد شديد است و عصب دندان آسيب ديده درمان‌هاي خاص و محافظه‌كارانه‌اي انجام مي‌شود و عصب را نيمه از بين مي‌برند تا درد آرام شود. اگر دندان‌پزشك مجبور به استفاده از مواد بي‌حس‌كننده باشد از موادي استفاده مي‌شود كه حاوي ليدوكائين ساده است و اپي‌نفرين ندارد، چون اپي‌نفرين با انقباضاتي كه ايجاد مي‌كند، مشكل‌ساز خواهد شد.   

مراقبت از دندان با سبزيجات
هميشه پيشگيري بهتر از درمان است. معمولا در دوران بارداري پزشك زنان توصيه‌هاي لازم را به مادر مي‌كند تا كمبود مواد معدني جبران و استحكام دندان‌ها حفظ شود. در اين دوران بيشتر پزشكان با توجه به وضعيت مادر مصرف كلسيم و ويتامين C را توصيه مي‌كنند و مادران نبايد در مصرف اين داروها سهل‌انگاري كنند، چون علاوه بر سلامت و رشد نوزاد سلامت دندان‌ها هم به اين موضوع وابسته است.

در كنار مصرف قرص‌هاي ويتامين و مواد معدني تغذيه مناسب هم اهميت ويژه‌اي دارد. زنان باردار بايد مواد غذايي سرشار از كلسيم را بشناسند و در رژيم غذايي‌شان بگنجانند. كرفس، هويج و كلم –به خصوص كلم بروكلي- منابع خوبي براي كلسيم هستند. چغندر قرمز هم كلسيم قابل توجهي دارد و معمولا خوردن لبو توصيه مي‌شود. در كل سبزي‌هايي كه ساقه زيرزميني دارند و ساقه آن‌ها مصرف مي‌شود مواد معدني بيشتري از خاك جذب مي‌كنند و منابع بهتري براي جبران كمبودهاي دوران بارداري هستند.

خوددرماني ممنوع
بعضي‌ها فكر مي‌كنند داروهاي گياهي هيچ ضرري ندارند. گرچه اين داروها نسبت به داروهاي شيميايي كم‌عارضه‌تر هستند ولي نمي‌توان مطمئن بود كه هيچ ضرري نداشته باشند. مثلا گل ميخك كه براي تسكين درد دندان توصيه مي‌شود به دليل داشتن ماده شيميايي اوژنول مي‌تواند تحريك‌كننده باشد. اسپري‌هاي بي‌حس‌كننده خانگي هم معمولا الكل دارند و مي‌توانند براي مادر و جنين خطر ايجاد كنند. بهتر است زنان باردار سراغ اين روش‌ها نروند و در صورت بروز دندان‌درد به دندان‌پزشك مراجعه كنند.

مواردي پيش آمده كه مادر چون فكر مي‌كند در اين شرايط دندان‌پزشك هيچ كاري نمي‌تواند براي او انجام دهد به درمان‌هاي خانگي آسيب‌رسان رو مي‌آورد و دنداني كه با يك پانسمان ساده مي‌توان تا پايان بارداري حفظش كرد و بعد به ترميم آن پرداخت به حدي مي‌رسد كه دندان‌پزشك مجبور مي‌شود پس از زايمان آن را بكشد. گاهي پرخوني لثه‌ها در دوران بارداري باعث مي‌شود يك پوسيدگي سطحي با درد شديد بروز كند ولي دندان‌پزشك مي‌داند با چه روشي درد را تسكين دهد تا دندان در شرايط مساعدي قرار بگيرد. توصيه مي‌شود خانم‌هاي باردار در صورت بروز دندان‌درد زمان را از دست ندهند و سريع‌تر به دندان‌پزشك مراجعه كنند تا قبل از عميق شدن پوسيدگي بتوان كاري انجام داد.

 منبع:shahrzadpress.com

اگر انقباضات منظم دهانه رحم قبل از هفته ۳۷ بارداری ایجاد شوند خانم دچار زایمان زودرس می‌شود البته تمام نوزادانی که قبل از ۳۷ هفتگی به دنیا می‌آیند نارس تلقی نمی‌شوند. با مطالعه ادامه مطلب، درباره زایمان زودرس بیشتر بدانید.

گاهی به دلیل شرایط خاص بارداری متخصص زنان معالج تصمیم به سزارین می‌گیرد. اما گاهی زایمان زودرس به طور ناخواسته رخ می‌دهد مثلا کیسه آب مادر پاره می‌شود یا دهانه رحم بدون هیچ‌گونه انقباضی باز می‌شود. مشکلات متعاقب زایمان زودرس به سن خاتمه بارداری بستگی دارد. هرچه نوزاد با فاصله بیشتری از زمان ۳۷ هفتگی بارداری به دنیا بیاید، مشکلات بیشتری گریبان‌گیر او خواهد شد. مشکلات تنفسی، حساسیت‌های شدید، مشکلات گوارشی، خونریزی مغزی و اختلالات سیستم عصبی از شایع‌ترین مشکلات این نوزادان هستند. نوزادان نارس همچنین ممکن است در تنظیم دمای بدن مشکل داشته باشند و ابتلا به عفونت و زردی در مورد آن‌ها شایع‌تر است. حال شاید با خود فکر کنید که یک مادر چطور می‌تواند از زایمان زودرس خود پیشگیری کند؟ به این منظور باید در مورد علل و عوامل خطر زایمان زودرس بدانید.

علل

برخی عفونت‌های دستگاه تناسلی با زایمان زودرس همراه هستند. در اصل مواد تولید شده توسط باکتری‌های مولد عفونت، باعث پاره شدن غشای اطراف مایع آمنیوتیک می‌شوند. این باکتری‌ها همچنین ممکن است رحم را ملتهب و عفونی کنند و به این ترتیب سبب زایمان زودرس شوند.

- عفونت مجرای ادراری

- مشکلات جفت مثل جفت سرراهی یا جداشدن زودهنگام جفت

- بزرگی بیش از حد رحم در موارد چند قلویی یا مقدار زیاد مایع آمنیوتیک

- ناهنجاری‌های ساختاری گردن رحم مثلا کوتاهی گردن رحم (کمتر از ۲۵ میلی‌متر)

- جراحی ناحیه شکم در دوران بارداری مثلا جراحی آپاندیس، کیسه صفرا یا تخمدان

عوامل خطر

- بارداری ۲ یا چند قلویی

- سن کمتر از ۱۷ یا بالای ۳۵ سال مادر

- نژاد آفریقایی

- کمبود وزن مادر قبل از بارداری

- اضافه وزن ناکافی در دوران بارداری

- خونریزی در سه ماهه اول یا دوم بارداری- خونریزی در بیش از یک ۳ ماهه خطر زایمان زودرس را بیشتر هم می‌کند.

- کم‌خونی خفیف یا شدید در دوران بارداری

- مصرف مواد مخدر و نوشیدنی‌های غیر حلال

آزمایش‌های تشخیصی

متخصص زنان ممکن است در طول معاینات خود متوجه علامتی شود و برای تشخیص قطعی‌تر بخواهداز شما یک سونوگرفی بگیرد مثلا ممکن است با علائمی مانند فشار یا درد لگنی، کمر درد، ترشح بیشتر مخاط، لکه بینی یا خونریزی مواجه شود. در این شرایط ممکن است لازم باشد که از فعالیت‌های شغلی، حرکت زیاد یا مقاربت با همسرتان پرهیز کنید.

علایم زایمان زودرس

- ترشحات رحمی بیش از حد

- تغییر حالت ترشحات مثلا خونی یا رقیق شدن

- هرگونه خونریزی یا لکه

- درد شکمی مانند درد ماهانه یا بیش از ۴ انقباض در ساعت

- احساس فشار مضاعف در لگن

- کمر درد خصوصا اگر متناوب است

پیشگیری از زایمان های زودرس:

مادر گرامی به دنیا آمدن یک طفل نارس می تواند شادی والدین را به اندوه تبدیل کند. این نوزادان کم وزن توان ادامه حیات در دنیایی که به آن وارد شده اندرا ندارند. مرگ و میر در بین آنان بسیار است. بنابراین مادران بارداری که در معرض خطر زایمان زودرس هستند، باید به رعایت موارد زیر تشویق گردند و در صورت لزوم خانواده و بخصوص همسر، آموزش های لازم را برای همکاری هرچه بیشتر به مادر دریافت دارند.

استراحت:

مادر باردار در خطر زایمان زودرس، نباید بیشتر از یک ساعت به حالت ایستاده و بیشتر از ۲ ساعت به حالت نشسته به سر برد و بیشتر روی پهلوی چپ استراحت کند.
مادر باردار در معرض خطر، باید از فعالیت روزانه کم کند و از انجام کارهای سنگین خودداری نماید.

بهداشت سیستم ادراری:

باید هر دو ساعت یکبار مثانه را تخلیه نموده و در صورت مشاهده علائم عفونت ادراری مانند پهلودرد و زیر شکم درد،سوزش ادرار، قطره قطره خارج شدن ادرار، وجود خون و چرک در ادرار و تب هر چه زودتربه پزشک متخصص ارجاع نماید. بهتر است آزمایش ادرار هر سه ماه یکبار در طول بارداری تکرار شود. نوشیدن آب مرکبات مثل آب پرتقال یا شربت آبلیموی رقیق باعث اسیدی شدن ادرار شده، می تواند به کنترل عفونت کمک کند. باید مادران باردار روزانه ۱۰-۸ لیوان مایعات در شبانه روز مصرف نمایند. نوشیدن ۴ لیوان شیر یا به همین تعداد ماست شیرین توصیه می شود.
خودداری از فعالیت شدید بدنی ( مادران در معرض خطر بایستی از انجام فعالیت های زیر خودداری نمایند: دویدن، پریدن، جابجاکردن و حمل وسایل سنگین، بالا و پایین رفتن از پله.)

خودداری از دلشوره و عصبانیت

آموزش مادران در معرض خطر برای کنترل دردهای زودرس زایمانی و سایر علائم زایمان زودرس: اکثر مادران به طور طبیعی دردهایی را در طول بارداری بخصوص در سه ماهه سوم تجربه می نمایند ولی این دردها ثابت نیست و معمولاً از پنج بار در روز بیشتر تکرار نمی شوند. در دردهای رحمی در زنانی که به دردهای زودرس زایمانی دچار می شوند از دو هفته قبل افزایش یافته (بیشتر از ۵ بار) و بالاخره زایمان زودرس ایجاد می نمایند. چنانچه این علائم تشدید شود حتماً باید به پزشک مراجعه شود: کمردردی که با خوابیدن برطرف نشود، دردهایی مانند دردهای قاعدگی، دل پیچه همراه با اسهال، زیاد شدن ترشحات واژن، پاره شدن ناگهانی کیسه آب در مورد دردهای رحمی.

منبع : مجله شهرزاد

بهترین قسمت زندگی درست در همین نقطه خلاصه می‌شود؛ یک شروع جدید و یک مرحله تازه. زندگی شکل دیگری به خود می‌گیرد. یک هیاهوی شیرین که البته زحمت زیادی در پی دارد اما دردسر‌هایش اگرچه شیرین، به هر حال اجتناب‌ناپذیر است. شما قرار است پدر و مادر شوید.

همه چیز عادی است و شاید فقط حس عجیب و غریبی اطرافتان پرسه می‌زند اما ورق در لحظه‌ای برمی‌گردد که برای اولین بار صدای تپش قلب کوچکش را می‌شنوید. فرقی نمی‌کند مادر این قصه شیرین باشید یا پدر. مهم این است که حالا هم‌پای ضربان قلب جنین، قلب شما هم تند‌تر می‌زند. نگرانی‌های‌تان ناگهان شکل می‌گیرند. در یک آن همه چیز رنگ دیگری به خود می‌گیرد. اوضاع عوض شده. بزرگ‌ترین دغدغه زندگی‌تان رو آمده. دغدغه‌ای شیرین که شما را به سمت دنیای جدیدی سوق می‌دهد. دیگر برای خودتان نگران نیستید بلکه حالا همه دلواپسی‌های‌تان خلاصه می‌شود در موجود کوچکی که در حال پرورش دادن او هستید. می‌خواهید سالم باشد. می‌خواهید همه چیز بر وفق مرادش باشد. می‌خواهید دنیا به کامش باشد. می‌خواهید خم به ابرویش نیاید. اگر قرار است پدر و مادر شوید و همه این نگرانی‌ها را دارید بدانید که شرایط شما کاملا طبیعی است و اتفاق عجیبی نیفتاده. به عنوان پدر و مادر پا به دنیای نگرانی گذاشته‌اید و این کاملا طبیعی است. با همه این احوال می‌توانید حتی همین دلشوره‌های طبیعی را هم به حداقل برسانید. کافی است برای بچه‌دار شدن با برنامه پیش بروید.

این مهم‌ترین قسمت زندگی را در سه ابعاد جسمی، روحی و مالی کاملا با برنامه‌ریزی تنظیم کنید تا همه چیز به خوبی جلو برود. در این مطلب، دکتر زهرا بهبودی برای شما از نکات سلامت در بارداری می‌گوید.

ذره‌ای از وجود من!

مادران یا خانم‌های محترمی که می‌خواهید بچه‌دار شوید، آیا می‌دانید که بچه در زمان بارداری به بند بند وجود شما وصل است و از بطن شما تغذیه می‌کند، رشد می‌کند و در ‌‌نهایت کامل می‌شود؟

بدون شک به این نکته واقف هستید. بنابراین نقش پررنگ خود را در این ماجرا اصلا دست کم نگیرید. بنا به‌‌ همان دلیلی که پیش‌تر ذکر شد سلامت وجود شما سلامت نوزاد را تضمین می‌کند چون در دوران بارداری تغذیه شما تغذیه اوست و شرایط روحی شما شرایط روحی اوست. شما و جنین یک نفر هستید. پس بدانید که هر چه بیشتر از خودتان مراقبت کنید، هر چه با برنامه‌تر پیش بروید و هر چه اصولی‌تر رفتار کنید به واقع نه تنها به خودتان، بلکه به جنین کوچکی که قرار است در وجود شما رشد کند و بزرگ شود لطف کرده‌اید. بر همین اساس است که بارداری و مسائل اطراف آن بسیار حائز اهمیت می‌شود و حتی جزئی‌ترین مسائل در آن به مهم‌ترین‌ها تبدیل خواهد شد. خودتان را برای یک پروسه مهم آماده کنید.


بهترین سن برای بارداری

اگرچه این روز‌ها دیگر مثل قدیم به سن و سال برای بارداری توجه چندانی نمی‌شود و پیشرفت علم مشکلات را از میان برداشته و البته راه‌ها را هموار کرده اما همین علم همچنان تئوری‌هایی دارد که به آن‌ها وفادار مانده است و برای بهبود اوضاع در قالب توصیه آن‌ها را ارائه می‌دهد. در همین راستا سن مناسب برای بارداری هم در قامت اعداد ظاهر می‌شود. اعدادی که قطعا مهم هستند و باید به آن‌ها اهمیت داد.

دکتر زهرا بهبودی، متخصص بهداشت باروری و استاد دانشگاه تهران درباره سن باروری و اهمیت آن می‌گوید: «بهترین سن برای باردار شدن بین ۱۸ تا ۳۵ است. خانم‌ها در این فاصله سنی به بلوغ کامل رسیده‌اند و در واقع لگن آن‌ها کاملا رشد کرده است. به این ترتیب است که از نظر جسمی در بهترین شرایط قرار دارند و می‌توانند بارداری کم دردسرتری را سپری کنند. البته در عین حال مسائل دیگری هم وجود دارد که می‌تواند حائز اهمیت باشد. از جمله این‌که خانم‌ها باید در دوران بارداری از سلامت کاملی بهره ببرند. به عنوان مثال مشکلاتی مانند دیابت یا مشکلات خونی باید حتما کنترل شود و تحت نظارت پزشک حل شود. خانم‌هایی که برای بارداری برنامه‌ریزی کرده‌اند باید مطمئن باشند که در بند بیماری‌های زنانگی نیستند و از این لحاظ هم در سلامت کامل به سر می‌برند. در واقع اگر خانم‌ها می‌خواهند بارداری معقولی داشته باشند باید بدانند در هر شرایط سنی باید به استقبال یک بارداری خواسته یا به زبان ساده‌تر از پیش برنامه‌ریزی شده بروند.»

یک چکاپ کامل

تاکید دکتر بهبودی بر چکاپ کامل خانم‌ها قبل از باردار شدن اهمیت این موضوع را بیش ار پیش روشن می‌کند: «خانم‌هایی که قرار است بارداری را تجربه کنند باید قبل از آن از برخی مسائل مطمئن شوند که البته به سلامت جسم آن‌ها برمی‌گردد. تست‌های معمولی وجود دارد که می‌تواند در صورت تایید سلامت مادر خیال او را بابت بارداری راحت کند. از جمله تست‌هایی که معمولا در کشور ما رایج است کم خونی، قند خون، هپاتیت، اچ آی وی و تست سفلیس است که اتفاقا هزینه چندانی ندارد و انجام آن‌ها حداقل ذهن پدر و مادر را برای یک بارداری سالم و بی‌دردسر آسوده می‌کند.»

فولیک اسید فراموش نشود

یکی از مهم‌ترین قسمت‌های دوران بارداری مراقبت‌های ویژه‌ای است که باید به طور روزانه اعمال شود و البته طبیعی است که دقیقا به همین دلیل بسیار مهم است. از جمله مهم‌ترین این مراقبت‌ها استفاده روزانه از فولیک اسید است که دکتر بهبودی درباره آن توضیح می‌دهد: «بارداری بهتر است با برنامه‌ریزی باشد. به این ترتیب که شما از ۴ تا ۵ ماه قبل خودتان را برای این مهم آماده کنید. در این صورت می‌توانید اوضاع را کاملا تحت کنترل داشته باشید. خانم‌هایی که به این ترتیب برنامه‌ریزی می‌کنند باید تحت نظر یک متخصص زنان قرار بگیرند و از سه ماه پیش از باردار شدن روزانه یک میلی‌گرم فولیک اسید بخورند. استفاده از فولیک اسید مانع از بروز ناهنجاری‌های عصبی می‌شود. استفاده از فولیک اسید معمولا تا هفته شانزدهم یا بیستم ادامه پیدا می‌کند و بعد از آن است که پزشک متخصص می‌تواند آهن و مولتی ویتامین‌ها را بنا بر شرایط مادر باردار تجویز کند.»

وقتی سن ازدواج بالا می‌رود...

این روز‌ها به هر دلیلی سن ازدواج بالا رفته و به تبع آن طبیعی است که دوران بارداری و بچه‌دار شدن هم به بعد از ۳۵ سالگی موکول شود. همین مسئله می‌تواند شرایط را برای بارداری در این سنین متفاوت کند. دکتر بهبودی درباره این موضوع توضیح می‌دهد: «از آنجا که سن ازدواج بالا رفته طبیعی است که بارداری‌ها هم به تاخیر می‌افتد. بنابراین باید با هوشیاری بیشتری برای بارداری برنامه‌ریزی کرد. اگر قرار است بارداری بعد از ۳۵ سالگی اتفاق بیفتد، بهتر است تست‌های غربالگری فراموش نشود. به هر حال در سنین بالا‌تر احتمال بروز سندرم ‌داون وجود دارد. هر چند این مشکل ممکن است در مادران باردار ۲۰ ساله هم دیده می‌شود. بنابراین اگر تست غربالگری در‌‌ همان ابتدای بارداری انجام شود و مشکلات این‌چنینی به چشم بیاید با توجه به قانون موجود در کشور پزشکی قانونی تا زیر 19 هفته اجازه سقط جنین را صادر می‌کند و به این ترتیب می‌توان مشکل را حل کرد اما بالای 19 هفته دیگر چنین مجوزی صادر نخواهد شد.

بنابراین بهتر است این تست در خانم‌هایی که بعد از ۳۵ سالگی باردار شده‌اند در‌‌ همان دوران ابتدای بارداری انجام شود. از دیگر تست‌های مهم در غربالگری سنجش میزان ماده‌ای به نام آلفافیتوپروتئین است. این ماده مهم‌ترین ماده‌ای است که در این آزمایش مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و میزان آن نباید خیلی کم یا خیلی زیاد باشد. هر چند در دوقلویی مادر، طبیعی است که این ماده بیشتر از یک قلویی باشد و نباید در این مورد نگرانی به وجود بیاید. در غربالگری همچنین برجستگی گردن جنین را اندازه می‌گیرند که اگر در حد طبیعی نباشد، نشان‌دهنده سندرم‌داون است.»

ویتامین، فقط تحت نظر پزشک

اگر فکر می‌کنید که به واسطه بارداری باید خودتان را به ویتامین ببندید و انواع و اقسام ویتامین‌ها را به بدن برسانید باید بدانید که کم و بیش در اشتباه به سر می‌برید: « استفاده از ویتامین‌ها به خصوص در 3 ماهه ابتدای بارداری باید قطع شود. به این دلیل که بدن جنین در همین سه ماهه اول بارداری شکل می‌گیرد. بنابراین ممکن است استفاده از هر دارویی بر رشد جنین تاثیرگذار باشد. به این ترتیب باید هر دارویی حتی ویتامین‌ها و البته زمان استفاده از آن‌ها تحت نظر پزشک باشد.»

قرص ضدبارداری نازایی نمی‌آورد

خیلی از دختر خانم‌ها پیش از ازدواج بنا به دلایلی مثل کیست‌های تخمدان یا آکنه‌های پوستی از قرص‌های ضدبارداری به عنوان درمان استفاده کرده‌اند و وقتی تصمیم به بچه‌دار شدن می‌گیرند، نگران این موضوع هستند که قرص‌های ضد بارداری باعث ناباروری آن‌ها نشود. دکتر بهبودی می‌گوید: «به هیچ‌وجه چنین چیزی وجود ندارد که قرص‌های ضدبارداری نازایی به همراه داشته باشد. اتفاقا این قرص‌ها خیلی خوب جواب داده و حتی خانم‌هایی که برای پیشگیری از بارداری آن‌ها را مصرف کرده‌اند هم نباید چنین نگرانی داشته باشند چون اتفاقا قرص‌های ضد بارداری عادت ماهانه خانم‌ها را تنظیم می‌کند و از این نظر بسیار مفید است. با این وصف اصلا ثابت نشده که قرص‌های ضد بارداری باعث ناباروری می‌شوند، مگر در افرادی که مشکلات دیگری داشته باشند که باعث ناباروری آن‌ها شده باشد و شاید استفاده از قرص‌های ضد بارداری سبب شود این مشکل آن‌ها تشدید شود.»

زایمان اول، زایمان دوم....

معمولا برای خانم‌هایی که به هر دلیلی یک سقط جنین داشته‌اند این نگرانی وجود دارد که چه مدت زمانی باید از سقط گذشته باشد تا آن‌ها بتوانند بی‌دردسر، دوباره باردار شوند. وی در این باره می‌گوید: «اگر سقط جنین اتفاق بیفتد خانم‌ها می‌توانند به فاصله 3 ماه بعد دوباره باردار شوند اما گاهی خانم‌ها مثلا در 7 ماهگی جنین خود را مرده به دنیا می‌آورند که این به سقط جنین تعبیر می‌شود. در صورتی‌که چنین اتفاقی درست مانند یک زایمان عادی است. بنابراین نباید در این مورد دچار اشتباه شد. در زایمان‌های عادی اما توصیه می‌شود فاصله بین بچه اول و دوم به واسطه سلامت جسمی مادر و بازگشت او به شرایط فیزیولوژی طبیعی 3 سال باشد چون جنین کاملا وابسته به مادر است و از وجود او تغذیه می‌کند بنابراین اگر حد فاصل بین دو زایمان طوری باشد که مادر هنوز بنیه خود را به دست نیاورده باشد ممکن است در طول بارداری دوم از نظر جسمی ضعیف‌تر هم بشود.»

منبع : جام جم سرا

  یك خانم باردار بایستی قبل از حامله شدن این مسائل رااطلاع داشته باشد،

5 ویروس كه بانوان قبل از باردارشدن حتما باید توجه كنند و آزمایشات عفونی لازم را بدهند. این 5 ویروس در دنیا به نام T.R.O.C.H شهرت دارند كه برگرفته از حروف اول نام علمی آنها است.

1- توكسوپلاسموز ( Toxoplasmosis) : این انگل در اثر ارتباط با گربه ، خوردن گوشت خام (سوسیس و كالباس)  و خوردن سبزیجات ضدعفونی نشده ایجاد می شود . در طول چند هفته اول پس از قرارگرفتن در معرض بیماری ، عفونت به طور معمول باعث ایجاد یك بیماری خفیف مانند آنفلونزا می شود . انگل به ندرت باعث هرگونه نشانه در افراد بزرگسال و سالم می شود. با اینحال ، كسانی كه مبتلا به ضعف سیستم ایمنی بدن ، مانند بیماران مبتلا به ایدز و یا زنان باردار، ممكن است به طور جدی بیمار شوند، وگاهی اوقات می تواند كشنده باشد. این انگل می تواند باعث آنسفالیت ( التهاب مغز) و بیماری های عصبی شود، و می تواند قلب ، كبد ، گوش داخلی و چشم را تحت تاثیر قرار دهد. تحقیات اخیر نیز توكسوپلاسموز را با سرطان مغز ، اختلال نقص توجه ، بیش فعالی ، اختلال وسواسی جبری و اسكیزفرنی مرتبط دانسته.

2- سرخچه(Rubella) : جنین هایی كه در مراحل اول تشكیل مبتلا می شوند بیشتر از همه در معرض خطر مرگ داخلی رحمی ، سقط جنین خودبخود و ناهنجاریهای اندامهای مهم بدن هستند. این ناهنجاریها ممكن است شامل یك یا چند نوع از جمله : ناشنوایی ، آب مروارید، كوچكی چشم ، آب سیا جنینی ، كوچكی جمجمه، عقب ماندگی ذهنی ، ارتباط بین سرخرگ ششی و آئورت ، نقص دیواره بین بطنی و یا دهلیز در قلب ، ضایعات پوستی ، بزرگی همزمان كبد و طحال ، یرقان ، نقایص استخوانی باشد و همچنین نداشتن تعادل در افراد میگردد.

3- هپاتیت و ایدز ( Hepatitis) : فكر میكنم همه دوستان در این مورد اطلاع كافی داشته باشند.

4- سیتومگالوویروس(CMV) : انتقال ویروس از روشهای زیر صورت میگیرد ، مادر به جنین (ازطریق جفت یا حین زایمان) وشیر مادر، فرزند به والدین ، انتشار در مهد كودكها ، بافت و عضو ، انتقال خون مهمترین مشكلی كه در درگیری با CMV ایجاد می شود در درجه اول آلودگی جنین در حین بارداری و سپس عفونتهای فعال در مبتلایان به نقص ایمنی وپیوند عضو است. در صورتی كه مادری در حین بارداری به عفونت فعال مبتلا شود حدود 40-30 درصد خطر انتقال به جنین وجود دارد ولی در صورتی كه مادری قبل از بارداری آلوده شده باشد فقط 5/.-2/. درصد خطر انتقال به جنین وجود خواهد داشت در كل 2-5/. درصد از نوزادانی كه در تمام جهان مبتلا می شوند به CMV مبتلا هستند وCMV شایعترین علت عفونت مادرزادی محسوب میشود. ازبین نوزادان مبتلا 15 درصد در هنگام تولد شواهد درگیری با CMV را نشان می دهند كه این علائم عبارتند از: پتشی و پورپورا، آتروفی سربرال ، هپاتواسپلنومگالی، كوریورتینیت، اختلالات خونی ، میكروسفالی ، كاهش شنوایی حسی –عصبی و تقریبا تمام این كودكان درجاتی از عقب ماندگی ذهنی و درگیری مغزی را دارا میباشند. در مورد سایر اثرات CMV بر سیستم باروری نیز مطالعاتی انجام شده است . نقش CMV به عنوان علت ایجاد كننده سقط جنین بخوبی شناخته شده است . همچنین بعنوان یكی از علل سقط مكرر خصوصا در مبتلایان به AIDS/HIV و نقص ایمنی مطرح میباشد ولی نقش آن به عنوان علت ایجاد كننده ناباروری در زنان و مردان اثبات نشده است و هنوز تحت مطالعه و بررسی قرار دارد همچنین از CMV در طراحی روشهای جلوگیری از بارداری به عنوان ناقل ژن مختل كننده باروری در حیوانات استفاده شده است.

5- تب خال (Herpes simplex)  یك بیماری ویروسی است كه توسط ویروسی به همین نام ایجاد میشود. در زنان باردار با هرپس فعال ، اگرزایمان از طریق واژینال انجام شود نوزاد ممكن است به ویروس آلوده شود. اگر این شرایط اتفاق بیفتد خطر مرگ برای جنین وجود دارد . بنابراین در صورت عود عفونت در نزدیكی های زمان زایمان بهتر است سزارین انجام گیرد.

متاسفانه بیماری اول و چهارم یعنی توكسوپلاسموز و سیتومگالوویروس ، به علت نداشتن علائم و تنها انتقال به جنین در زنان ایرانی بسیار شایع است و باعث میشود هر سال تعداد زیادی از نوزادان از بین بروند و یا با اختلالات جبران ناپذیر به دنیا بیایند ، پس خواهشمند است اگر قصد بارداری دارید و یا كسی را می شناسید كه قصد بارداری دارد اورا مطلع كنید و در گسترش این مطلب بكوشید. تا انشاالله از جامعه سالم تربرخوردارگردیم.

منبع : بیتوته

عمل سزارین معمولا موجب آویزان شدن قسمت تحتانی شكم میشود. همچنین سزارین تا حد زیادی شكل و فرم بدن مادر را تغییر میدهد. بسیاری از مادران در خلاص شدن از شكم شل و آویزان خود مشكل دارند. آنها پس از عمل سزارین دست به روش های گوناگونی میزنند تا چربی شكم خود را آب كنند و براساس مطالعات، تنها عده معدودی از خانم ها موفق می شوند. قسمت آویزان شكم پس از عمل سزارین میتواند پوست یا چربی باشد.
 
اگر علت شل شدن شكم چربی است، باید با استفاده از ورزش و رژیم غذایی سالم و كنترل شده به تناسب اندام اولیه خود برگردید. اگر پوست شكم شما آویزان شده، تنها عمل جراحی میتواند شما را به آرزوی تان برساند. ما در حال حاضر بحث خود را تنها به چربی محدود می كنیم. این مقاله را بخوانید تا بدانید چگونه پس از عمل سزارین میتوانید شكم خود را كوچك كنید.

  رژیم غذایی برای آب كردن شكم پس از سزارین
 بدن مادر پس از تولد نوزاد، بهبود را آغاز كرده و شیردهی هم تا حد زیادی به این فرآیند كمك میكند. بنابراین استفاده از رژیمهای غذایی كم چرب، اصلا كار عاقلانه ای نیست. بدن شما به تمام مواد حتی چربی نیاز دارد. اما قطعا میتوانید مقدار چربی دریافتی خود را كنترل كنید. از مصرف چربی زیاد خودداری كنید تا چربی شكم و وزن كلی بدن شما كم شود، در غیر این صورت در نهایت از چربی شكم شما چیزی كم نخواهد شد.

 رژیمهای غذایی سرشار از پروتئین داشته باشید. پروتئینها تا مدت زمان طولانی شما را سیر نگه میدارند و برای سیر بهبود بدن پس از عمل لازم هستند. همچنین آب فراوان بنوشید. آب، تقویت كننده مؤثر متابولیسم است. متابولیسم سریع به افزایش سرعت چربی سوزی در بدن كمك میكند. در برنامه غذایی خود فیبر فراوان بگنجانید. فیبر نیز به شما احساس سیری میبخشد و مانع پرخوری میشود. فیبر كه در میوه ها و سبزیها به وفور یافت میشود، تقویت كننده دیگری برای متابولیسم است.
 
ورزشهای آب كردن شكم پس از سزارین
 بهترین روش آب كردن شكم پس از عمل، ورزش كردن است. هیچ روشی بهتر از ورزش وجود ندارد كه بدن را وادار به سوزاندن كالری و كاهش وزن در تمام قسمت ها كند. از این رو لازم است پس از زایمان، تحرك داشته باشید اما به ثبت نام در باشگاه و رژیمهای غذایی آنچنانی فكر نكنید. همانطور كه قبلا گفته شد، بدن شما پس از سزارین، ترمیم شده و بهبود مییابد. در این دوران بدن تغییرات تازه ای را تجربه میكند. هر استرسی می تواند این فرآیند بهبود را تحت تأثیر قرار دهد.
 
منظور از تحرك جسمی، حركاتی هستند كه بدون اینكه بدن را تحت فشار قرار دهند، به سوزاندن كالری ها كمك می كنند. مثلا میتوانید روزی یك ساعت پیاده روی كنید. پیاده روی بهترین ورزش برای سوزاندن كالری است. این ورزش تمام بدن را درگیر كرده و چربیها را در تمامی قسمت ها می سوزاند. فعالیت دیگری كه می توانید انجام دهید، كارهای منزل ... مانند تمیزكردن كف اتاق، شستن لباس و ... است. این فعالیت ها به مرور زمان به آب شدن شكم كمك میكنند.
 
درصورت امكان می توانید به فعالیتها و ورزش های ایروبیك مانند، دوچرخه سواری، شنا و ... بپردازید.این حركتها برای قلب و عروق بسیار سودمند هستند و در عرض چند دقیقه، ضربان قلب را افزایش میدهند و بدن را وادار به چربی سوزی میكنند. شما با انجام ورزش های شكم میتوانید سرعت آب شدن چربیهای این ناحیه را افزایش دهید. كلید موفقیت شما برنامه منظم ورزشی است. در انجام این حركات، نظم و ترتیب داشته باشید تا شكم متورم شما در عرض یكی دو ماه كوچك و كوچك تر شود. با مطالعه این نكات باید آموخته باشید كه برای كسب موفقیت، باید رژیم غذایی متعادلی را دنبال كنید و از زندگی بدون تحرك فاصله بگیرید. برای روزهای خود برنامه ریزی كنید تا خیلی زود به اندام دلخواه خود برسید.

منبع:shahrzadpress.com

ممکن است از آن دسته از خانمها باشید که در دوران بارداری تصمیم به استفاده از چای سبز دارند و البته باید بدانید که مطالعات نیز چای سبز را به عنوان یک نوشیدنی مناسب باروری اعلام کرده است.

به طور کل باید دانست که این نوشیدنی در واقع سبب افزایش مخاط های دهانه رحم می شود یا شاید هم دوست دارید به هنگام صبح به جای نوشیدن قهوه از این نوشیدنی محتوی کافئین کم استفاده ‏کنید. اما آیا به راستی چای سبز می تواند برای رژیم قبل از بارداری بیشتر از آنکه مفید باشد، مضر باشد. به نظر می رسد بعضی از جنبه های مفید چای سبز برای آن دسته از خانم هایی که باردار هستند یا برای باردار شدن تلاش می کنند مناسب نباشد.

 آیا نوشیدن چای سبز در بارداری مجاز است
چای سبز و سیاه توانایی بدن برای جذب اسید فولیک را کاهش می دهد. چای سبز همچنین در جذب آهن نیز تاثیر می گذارد. مطالعات نشان می دهد که چای توانایی بدن در جذب آهن از منابع غیر گوشتی مثل لوبیاها را کم می کند.

  چای سبز سرشار از آنتی اکسیدان بوده و مشابه  متوترکسات که ضد سرطان بوده عمل می کند و به همین دلیل است که گفته شده است مصرف چای سبز یعنی مبارزه علیه سرطان. آنتی اکسیدان موجود در چای سبز می تواند آنزیمهای پرورش دهنده سرطان را مسدود کند. متاسفانه درست است که چای سبز این آنزیم در دوران بارداری را مسدود می کند اما مصرف چای سبز نیز می تواند منجر به کاهش فولات شود. پایین بودن سطح فولات در طول بارداری خطر نقص سیستم عصبی در جنین را افزایش می دهد.  
 
نوشیدن 3 تا 4 فنجان چای سبز در طول بارداری مانعی ندارد. از زمان های گذشته چای سبز یکی از نوشیدنی های سالم و مفید به حساب می آید . بهرحال تحقیقات اخیر نشان می دهد استفاده بیش از اندازه از چای سبز در طول بارداری احتمال بروز مشکلاتی را به همراه دارد.
 
چای سبز سرشار از آنتی اکسیدان است. آنتی اکسیدان ها  ترکیبات شیمیایی هستند که از تخریب سلول ها در داخل بدن جلوگیری می کنند. محققان بر این باورند که چای سبز از بدن  در برابر بیماریهایی چون ناراحتیهای قلبی، فشار خون بالا و بعضی سرطان ها محافظت می کند. مطالعات دیگر نشان می دهد که نوشیدن چای سبز برای بهداشت دهان و دندان مفید بوده و علاوه بر اینکه باعث محکم شدن استخوان های بدن می شود، توانایی بدن در برابر باکتریها و عفونت های ویروسی را افزایش می دهد.

 بعضی از پزشکان نوشیدن بیش از اندازه چای سبز را توصیه نمی کنند. مقدار زیاد چای سبز ممکن است بر میزان اسید فولیک یا فولات تاثیر بگذارد. اسید فولیک یکی از مهمترین مواد مغذی در طول بارداری است. یکی از تحقیقات نشان می دهد خطر نقص لوله عصبی مثل اسپینا بیفیدا در نوزادانی که مادران آنها در زمان لقاح یا ابتدای بارداری از مقدار زیادی چای سبز استفاده کرده اند افزایش پیدا می کند.

 اسپینا بیفیدا زمانی اتفاق می افتد که لوله اطراف سیستم عصبی مرکزی که لوله عصبی نامیده می شود، به طور کامل بسته نشود. نقص لوله عصبی مثل اسپینا بیفیدا معمولا در اثر کمبود اسید فولیک بوجود می آید.

البته هنوز به طور قطع نمی توان گفت که اجتناب از نوشیدن چای سبز در طول بارداری خطر نقص لوله عصبی را کاهش می دهد اما در این خصوص تحقیقات بیشتری لازم است. 

 به خاطر داشته باشید که چای سبز همانند هر چای دیگری حاول مقداری کافئین بوده و باید در طول بارداری مصرف آن محدود شود. هرچند میزان کافئین در چای سبز پایین است، مصرف بالای آن در طول بارداری جایز نیست. 

در نهایت چای سبز و هر نوع چای دیگر و قهوه می توانند جذب آهن از مواد غذایی را برای بدن مشکل کنند. بنابراین به خانم های باردار  پیشنهاد می شود که نوشیدن چای سبز در طول روز به 3 تا 4 فنجان محدود شود.

سلامت نوزاد تازه رسیده بیش از هر چیز دیگری ذهن پدر و مادر کم تجربه را به خود مشغول می‌کند. در این میان هر آشنایی می‌خواهد آنها را راهنمایی کند و این مساله اضطراب والدین را بیشتر خواهد کرد. اگر والدین جوان بدانند در هر موقعیتی اقدام درست چیست و چه باید کرد مسلما دل نگرانی‌های آنها در مورد نوزاد نو‌رسیده بسیار کمتر خواهد بود.

نشانه‌های گرسنگی نوزاد

چرخاندن سر از یک طرف به طرف دیگر.
باز کردن دهان و بیرون آوردن زبان.
گذاشتن دست‌ها و انگشت‌ها یا مچ در داخل دهان یا نزدیک به آن.
غنچه کردن لب‌ها.
رفتن به سوی سینه مادر.
حرکت دادن دهان در جهت چیزی که گونه را لمس می‌کند (بازتاب “روتینگ”).

چه کسانی نباید با نوزاد بخوابند؟

برخی از خانواده‌ها اجازه می‌دهند کودکان کوچک با والدین، خواهر و برادر بزرگتر یا پرستارشان در یک تخت بخوابند

در عین حال این افراد نباید با نوزاد در یک تخت بخوابند:

هر که مواد مخدر مصرف کرده است.
سیگاری‌ها (زیرا امکان افزایش خطر سندروم ناگهانی مرگ نوزاد وجود دارد).

اگر در خواباندن کودک با خودتان یا دیگران سوال یا نگرانی دارید، با متخصص اطفال مشورت کنید.

گریه نوزاد مایه بی‌خوابی‌تان نشود!

والدین به جای اینکه فورا به سوی نوزاد در حال گریه بدوند، بهتر است آرام مانده و منتظر بمانند تا فرزندشان بخوابد. با این حال، نوزادان زیر ۶ ماه را نباید تنها گذاشت، چون باید در طول شب هم به آنها غذا داد.

این یافته‌ها حاصل خاتمه ۶ سال تحقیق است که در ماه جاری میلادی به کنگره بهداشت جهانی مربوط به پزشکی داخلی در ملبورن ارایه شد.
کاهش دادن خطر سندروم مرگ ناگهانی نوزاد

سندروم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS)  به معنای مرگ ناگهانی کودک کمتر یک از سال بدو ن علت واضح است.
 این عارضه را گاهی “مرگ در گهواره” هم می‌نامند، زیرا اغلب نوزادان مرده در آنجا یافت می‌شوند. اما گهواره علت SIDS نیست.

برخی از توصیه‌ها برای کاهش خطر SIDS  اینها هستد:

 همیشه نوزاد را به پشت بخوابانید.

پیش و پس از بچه‌دار شدن سیگار نکشید- و نوزاد را از دود سیگار محیطی دور نگهدارید.
 نوزاد را در تختخواب خودتان نخوابانید.
می‌توانید به نوزاد اجازه دهید با یک پستانک تمیز و خشک به خواب رود، اما اگر نوزاد پستانک را نمی‌گیرد، به او فشار نیاورید.

 حرارت اتاق نوزاد

حمام کردن روزانه نوزاد

حمام کردن روزانه نوزاد با داشتن بند ناف نه تنها اشکالی ندارد بلکه مفید است . از بدو تولد نوزاد بایستی حداقل یک روز در میان حمام داده شود و تمام بدن نوزاد را با آب و صابون و یا شامپوی مناسب شستشو داد .

حمام دادن نوزاد بهیچوجه اثر سوء روی ناف نوزاد و محل ختنه نداشته بلکه شستشوی ناف با آب و صابون از بروز عفونت جلوگیری می نماید

نوزادرا می توان درهر نوع لگن یا وان حمام کرد.قبل از شستشوی نوزاد باید وسایل لازم را آماده کرده ومحیط اتا ق راگرم کرد.

سپس در حالی که بدن نوزاد را در پارچه نرمی پیچییده اید و صورت او به طرف شماست ، سر نوزاد را با یک دست گرفته وبا دست دیگر با شاپوی ملایم سرو موهای او را بشوئید.

بعد از افتادن بند ناف می توان نوزاد را داخل وان یا لگن حمام کرد. توجه نمائید که حرارت آب داخل لگن مناسب باشد.برای تعیین حرارت مناسب می توانید با آرنج خود آنرا امتحان کنید.(آب نیم گرم)

بعد از آماده کردن آب وسایر وسائل لازم،صور وچشم های نوزاد را تمیز کرده ،بدن نوزاد رابه آرامی در داخل لگن آب قراردهید،طوریکه سروصورت او خارج از آب باشد.

۲ یا حداکثر ۳ بارحمام در هفته برای نوزاد کافی است،لذا از شستشوی روزانه وی اجتناب کنید.

چرا ماساژ می‏دهیم؟

 یادگیری و انجام ماساژ كودك، كار بسیار ساده‏ای است. چند وسیله كوچك لازم دارد و هیچ هزینه‏ای در بر ندارد، مگر مقداری وقت. منافع دراز مدت و كوتاه مدت آن برای كودكان زیاد است و از طرف دیگر والدین نیز با ماساژ بچه ‏ها ارتباط مثبت و خوبی را با آنها برقرار خواهند كرد. دراین مقاله علاوه برمنافع ماساژ سعی كردیم مراحل این كار را نیز با استفاده از عكس به شما نشان دهیم.

منافع ماساژ برای كودكان

احساس امنیت: ارتباط جسمی بین كودك و یكی از والدینش، احساس عشق و علاقه و ارزشی را در او تقویت می‏كند و این احساس، به رشد عزت نفس و اعتماد به نفس در كودك می‏انجامد.

سلامت و تندرستی كل بدن: تحقیقات نشان می‏دهد: كودكانی كه با محبت و مهربانی لمس می‏شوند، كمتر از آنانی كه تماس محبت ‏آمیز با والدین‏شان ندارند گریه می‏كنند یا بیمار می‏شوند. ماساژ، گردش خون را بهبود می‏بخشد و سیستم ایمنی بدن را نیز تقویت می‏كند. همین طورتفسیر كنید. با این روش شما می‏آموزید كه از روی حركات كودك منظور او را بخوانید یا دركش كنید و همین مسئله باعث افزایش مهارت‏های شما در نگهداری از او می‏شود.

ایجاد آرامش:  ارتباط جسمی ناشی از ماساژ و تماس با كودك، در والدین نیز احساس آرامش و اطمینان ایجاد می‏شود. ارتباط غیركلامی كه همواره در حین ماساژ كودكتان برقرار می‏كنید، جرقه ارتباطی تعاملی و دو طرفه را روشن می‏كند تا آنجا كه این ارتباط می‏تواند در آینده نیز بین هر دوی شما برقرار و ادامه داشته باشد.

آمادگی برای شروع ماساژ:

آميزش جنسي : دستورات زيادي در مورد چگونگي آميزش جنسي از طرف دين و علم رسيده است كه عمل كردن به آنها از طرفي باعث مطلوب شدن زندگي زناشويي مي شود و از طرف ديگر باعث بوجود آمدن نوزادي سالم، قوي و باهوش مي گردد.

زمان آميزش، مكان آن، فكر و انديشه زوجين، خصوصيات روحي آنها، اعمال و رفتار آنها تأثير زيادي بر رشد جسمي و هوشي نوزاد دارد

بعضي از دستورات مربوط به آميزش در زير بيان مي شود.

آميزش جنسي در بعضي زمانها حرام است و در بعضي زمانها بهتر است انجام نشود. اين زمانها چنين است. دروان قاعدگي، روزهاي ماه مبارك رمضان، اول و آخر و وسط هر ماه، بعد از ظهر، شب عيد فطر، بين اذان و اقامه، شب نيمة شعبان، در ساعت اول شب، شبي كه قرار است فرداي آن روز به مسافرت برويد، روزي كه خورشيد گرفتگي شده يا شبي كه ماه گرفته است، شب يا روزي كه باد سرخ مي وزد يا زلزله شده است، طلوع فجر تا طلوع آفتاب، غروب خورشيد تا غروب شفق يعني زماني كه هوا به طور كلي تاريك مي شود، شب عيد قربان، دوران بارداري.

گفته شده است كه آميزش جنسي در اين زمانها بهتر است.انتهاي شب، شب جمعه، شب دوشنبه، شب سه شنبه، روز پنج شنبه به هنگام زوال آفتاب.

از آميزش در اين مكانها خود داري شود. زير درخت، پشت بام، در كشتي، جايي كه كودك وجود دارد، رو به قبله يا پشت به قبله

به حالت ايستاده، عريان و برهنه آميزش نكنند.

شوهر از ادخال در پشت زن جلوگيري كند.

با شكم پر همبستر نشوند.

زن و شوهر در بستر همديگر را معطل نگذارند و همبستري سريع و بدون مقدمه انجام نشود.

خود را معطر و خوشبو سازند.

در آميزش افراط نكنند.

اگر شوهر در خواب محتلم شد و يا يكبار آميزش كرده است، پيش از غسل كردن آميزش نكند.

زن و مرد هر كدام براي پاك نمودن خود از ترشحات عمل جنسي دستمال جداگانه اي داشته باشند.

هنگام آميزش به ياد خداوند باشند و به مسائلي مانند شجاعت، علم، خلاقيت فكر كنند و از خيال كردن در مورد مردان و يا زنان ديگر يا افكار زشت خود داري نمايند.

كتابهايي در اين مورد مطالعه نمائيد مانند پيوند دو قلب، خستگي جنسي، بهشت خانواده و.....

ممکن است خانم شیرده دردی زودگذر را هنگام شیردهی در سینه های خود احساس کند. در حقیقت رفلکس جهشی شیر توسط هورمونی به نام اکسیتوسین تنظیم می شود. این هورمون سلولهای ماهیچه سینه را تحریک می کند تا به شیر برای خارج شدن فشار وارد شود.

اکسیتوسین هر زمان که نوزاد در چند روز اول پس از تولد غذا می خورد آزاد می شود. پس از آن تنها فکر کردن به به تغذیه نوزاد می تواند ترشح این هورمون را آغاز کند. حتی ممکن است خانم شیرده در زمانیکه این هورمون ترشح می شود در سینه های خود احساس خیسی کرده و چکیدن شیر را به وضوح مشاهده کند.

خانمها ممکن است به روشهای مختلفی رفلکس جهشی شیر را احساس کنند:

* سوزش خفیف یا سوزن سوزن شدن.

* فشار بسیار زیاد و درد  و احساس ناراحتی خفیف.

*حتی ممکن است هیچگونه احساسی نداشته باشند.

با گذشت زمان همانطور که مادر به تغذیه نوزاد با شیر خودش ادامه می دهد این احتمال وجود دارد تا کمتر متوجه این احساس ها در سینه خود شود.  

بعضی از مادرانی که سینه های آنها شیر زیادی تولید می کند در طول شیردهی دردی عمیق و شدید در سینه خود احساس می کنند. رفلکس جهشی دردناک معمولا پس از ۳ ماه از دوران شیردهی ناپدید می شود. اگر نوزاد شما در هر زمانیکه غذا می خورد به خوبی سینه ها را بمکد ذخیره شیر در سینه در راستای نیازهای او به سرعت تنظیم می شود.

اگر نوزاد به خوبی سینه را در دهان گرفته و بمکد (از نوک سینه و حاله رنگی اطراف سینه) مادر فقط ۳۰ تا ۶۰ ثانیه دردی را در سینه خود احساس می کند. سپس این درد بسیار خفیف و نامحسوس می شود. اما اگر مادر در ادامه شیردهی احساس درد داشته باشد باید شیردهی را متوقف کرده و موقعیت قرارگیری نوزاد زیر سینه را تغییر دهد. اگر درد همچنان ادامه داشته باشد ممکن است چیز دیگری در جریان باشد.

اگر نوزاد به هنگام شیر خوردن تنها نوک سینه را در دهان بگیرد مادر در طول شیردهی احساس درد و سوزشی در سینه خود احساس می کند. این روند چنانچه دامه داشته باشد نوک سینه ها ترک خورده و دردناک می شود.


عواملی که باعث ایجاد درد در سینه ها می شود.   

برفک
 برفک یکی از عفونتهای قارچی شایعی است که در دهان نوزاد و نوک سینه مادر پدیدار می شود. محیط گرم مرطوب و شیرین دهان نوزاد در زمانیکه شیر می خورد محل مناسبی برای رشد برفک است.

بعضی از اوقات عفونت برفکی ممکن است که وارد شیر مادر شود. بین نوک سینه و شیر داخل سینه کانالی وجود دارد که ممکن است عفونی شده و باعث شود تا در هنگام شیردهی احساس درد ایجاد شود. چنانچه متوجه وجود برفک در دهان نوزاد و نوک سینه خود شده اید هرچه سریعتر به پزشک متخصص مراجعه فرمایید..

تورم
در چند روز اول پس از تولد نوزاد سینه سرشار از شیر شده و خون بیشتری وارد سینه ها می شود و همین امر باعث می شود تا بافتها متورم شود. 

 بافتهای متورم شده در سینه منجر به تورم سینه ها و احساس داغی و ودرد در آنها می شود. سلولهای شیر ساز در سینه نیز متورم می شوند و این امر باعث می شود تا روان شدن شیر از سینه به سختی صورت بگیرد در این روزها ممکن است سینه ها  قرمز و  درخشان به نظر برسد.  

این یک امر طبیعی است. این وضعیت به مادر این اطمینان را می دهد که سینه های او برای نوزاد تازه متولد شده اش به اندازه کافی شیر دارد. زمانیکه شیر خوردن نوزاد منظم شده و سینه ها را به خوبی می مکد سینه مقدار شیرتولیدی خود را تنظیم کرده و دردها و ناراحتی های ناشی از تورم سینه از بین می رود.  

راه کارهایی برای کاهش درد سینه
* چنانچه به هنگام شیر دادن احساس درد در سینه و نوک سینه دارید برای جلوگیری از بروز درد و ایجاد راحتی در هنگام شیردهی از راهنماییهای زیر استفاده کنید. 

* چنانچه سینه های شما متورم شده است ممکن است نوزاد قادر نباشد به خوبی آنها را بمکد. در این شرایط شما باید سینه های خود را با کمک دست یا شیردوش تا زمانیکه نوزاد بتواند سینه متورم شده را به خوبی در دهانش بگیرد  بدوشید.

* می توانید قبل از شیر دادن یک دستمال مرطوب گرم را روی سینه قرار دهید این کار به روان شدن شیر کمک میکند.  پس از شیر دادن یا فشار دادن سینه با دست یا شیردوش می توانید کمپرس آب سرد-برگهای سبز یا سفید کلم را روی سینه خود قرار دهید. برگهای کلم باعث کاهش ورم می شود. 

* شیر دادن با سینه های بیش از اندازه پر نیز مشکلاتی ایجاد می کند. چنانچه نوزاد نمی تواند سینه های پر را به خوبی در دهان خود قرار دهد و بمکد از این روشها استفاده کنید.

* نوزاد را مطابق معمول در جلوی سینه ها قرار دهید.

* زمانیکه احساس می کنید شیر می خواهد از سینه بیرون بیاید سینه را از دهان نوزاد خارج کرده و شیرهای اولیه که با جهش خارج می شود را در داخل یک حوله بریزید.

* اجازه دهید زمانیکه سرعت شیر آرام می شود کودک مجدد مکیدن را آغاز کند .

* هرچقدر نوزاد بیشتر و بهتر سینه را بمکد ذخیره شیر مورد نیاز او سریعتر فراهم می شود و مادر در هنگام شیر دادن احساس بهتری خواهد داشت.

* نوزاد باید به هنگام مکیدن سینه را به درستی در دهان گرفته باشد. 

* از دکتر متخصص خود درباره داروها و لوسیونهای مجاز مخصوص نوک سینه برای جلوگیری از خشکی مشورت بخواهید.

* در پایان شیردهی مقداری از شیر سینه را در نوک سینه ها ماساژ دهید. , و اجازه دهید تا خشک شود.

* زمانیکه می خواهید سینه را از دهان نوزاد خارج کنید آن را به یکباره بیرون نکشید. ابتدا انگشت کوچک خود را از گوشه وارد دهان نوزاد کرده و بین لثه های نوزاد نگه داشته تا عمل مکیدن قطع شود.

* نوزاد را در موقعیت های مختلف قرار دهید تا تمام قسمتهای اطراف سینه را خیس کند.

* قبل از شیر دادن به آرامی محدوده دردناک از سینه را ماساژ دهید.

* مایعات زیاد بنوشید و تا جایکه امکان دارد استراحت کنید.

* بر اساس تجربه بعضی از مادران سینه را برای مدت ۲ تا ۳ روز بدوشید تا زخم آنها بهتر شود.

منبع:ninisite.com

 آموزش شيوه صحيح باردار شدن خانمها

نمي دانيد چطور بايد باردار شويد؟ در اين مقاله به شما آموزش مي دهيم كه چطور تخمك گذاري را پيشبيني كنيد، چند وقت يكبار رابطه جنسي داشته باشيد و با اهميت انتخاب هاي سالم در زندگي آشنا شويد.