تا پیش از این کارشناسان، ختنه را یک ابزار پیش گیرنده بهداشتی برای بیماری ایدز و بیماری‏های مقاربتی دیگر می ‏دانستند.

 يکي از نگراني‌هاي مهم والدين و حتي عذاب وجدانشان وقتي که تلفن‌هاي همراه هوشمند خود را به کودک مي‌دهند اين است که آيا اشعه اين ابزارها مي‌‌تواند سلامت کودک را به خطر بيندازد و در سنين پايين که مغز او همچنان در حال رشد است.

باعث بروز اختلال شود؟ جالب است بدانيد يک مطالعه جامع بين‌المللي در سال 2011 نشان داد ميان استفاده از تلفن‌همراه و ابتلا به تومور مغزي در بزرگسالان و نوجوانان ارتباط مستقيمي وجود دارد و شايد جالب باشد بدانيد افرادي که در آن زمان در اين مطالعه شرکت داشتند به اندازه من و شماي امروزي يا فرزندمان به تلفن‌همراه خود وابسته نبودند! البته نتيجه اين تحقيق به معناي اين نيست که بايد بين تلفن‌همراه هوشمند و تبلت و فرزندتان يک سد بتوني بکشيد چون حداقل چند دهه طول مي‌کشد تا مضرات استفاده از اين ابزارها بر سلامت فيزيکي و رواني گروه‌هاي سني و جنسي مختلف جامعه مشخص شود. علاوه بر اين براساس آنچه که در سايت انجمن غذا و داروي آمريکا آمده است هنوز هيچ مدرک علمي و دقيقي مبني بر آثار مخرب اشعه تلفن‌ها و ابزارهاي هوشمند الکترونيکي بر کودکان و نوجوانان وجود ندارد.

لالايي تلفني
وقتي ما بچه بوديم برايمان لالايي يا قصه مي‌گفتند تا خوابمان ببرد. نسل بعد از ما عروسک و خرس پشمالويشان را بغل مي‌گرفتند و مي‌خوابيدند اما بچه‌هاي امروزي بدون آي‌فون و تبلت زير پتو نمي‌روند! مطالعاتي که به تازگي انجام گرفته حاکي از آن است که تبلت‌ها و تلفن‌هاي همراه هوشمند به‌ويژه اگر کودک بلد باشد با استفاده از آن براي ديگران پيامک بفرستد يا پيامک‌هاي دريافتي را بخواند، الگوي خواب او را مختل مي‌کند و اين مساله نه فقط بر هوش کودک بلکه حتي بر رشد جسمي او نيز تاثير منفي خواهد داشت.

چيزي بيش از يک تلفن...
تلفن‌هاي همراه امروز ديگر فقط براي برقراري ارتباط صوتي با ديگران استفاده نمي‌شوند. درواقع به نظر مي‌رسد اين نوع استفاده از تلفن‌هاي هوشمند تا حدي به حاشيه رانده شده و اين ابزارهاي الکترونيکي بيشتر براي حضور در شبکه‌هاي مجازي، بازي‌هاي آنلاين و غيرآنلاين، ديدن فيلم و... مورد استفاده قرار مي‌گيرند. آيا آماده هستيد چنين امکاني را براي فرزندتان فراهم کنيد؟

تعامل اجتماعي که از طريق اين ابزارها ايجاد مي‌شود، اتفاق مثبتي است، اما يادتان باشد کودک 12-8 ساله شما ممکن است از طريق تلفن‌همراه هوشمند خود قرباني «قلدري سايبري» همکلاسي‌هايش شود. از طرف ديگر از آنجا که اکثر تلفن‌هاي هوشمند، تبلت‌ها و... مجهز به برنامه‌هاي مکان‌ياب هستند، کودکان 6-5 ساله شما ممکن است قرباني يک کودک‌آزاري شوند.

با اينکه هنوز بررسي‌هاي کافي در زمينه شناسايي تاثير اين ابزارها بر سلامت رواني کودک انجام نشده، اما مطالعات اوليه نشان مي‌دهد استفاده بيش ‌از حد و مکرر از تبلت‌، آي‌فون و... تمرکز کودک را از بين مي‌برد و احتمال ايجاد رفتارهاي وسواس‌گونه را بيشتر مي‌کند.

مراقب انگشت‌ها باشيد
در حالي که خيلي از پدرها و مادرها نگران سلامت رواني فرزندشان هستند که دائم سرش را در تبلت کرده و توجهي به اطرافش ندارد، متخصصان درباره آسيب‌هاي انگشت و دست کودکان که به دليل استفاده طولاني‏مدت از صفحات لمسي ابزارهاي الکترونيکي به وجود مي‌آيد، هشدار مي‌دهند. بر اساس مطالعاتي که در دانشگاه مريلند آمريکا انجام شده استفاده طولاني‌مدت کودکان از آي‌پد، آي‌فون، تبلت و... باعث مي‌شود فرصت کمتري براي انجام بازي‌هاي معمولي و کارهايي مانند نقاشي کشيدن و... داشته باشند. به اين ترتيب عضلات کودک روز به روز تحليل مي‌رود و حرکاتش تاخير بيشتري خواهند داشت.

بنابر توصيه‌هاي آکادمي پزشکي اطفال آمريکا بچه‌هاي زير 2 سال نه‌تنها بايد به تبلت، تلفن‌همراه هوشمند، لپ‌تاپ و... دسترسي نداشته باشند، بلکه اصلا جلوي هيچ نوع صفحه‌نمايشي ننشينند. کودکان 6-2 سال نيز نبايد بيشتر از 2 ساعت از روزشان را با اين گجت‌ها بگذرانند. علاوه بر اين متخصصان اين انجمن به والدين توصيه مي‌کنند از گذاشتن تلويزيون و رايانه در اتاق خواب کودک پرهيز کنند.

منبع : برترین ها

خانواده سالم و موفق معناهای متفاوتی می‌تواند داشته باشد. برخی والدین فکر می‌کنند اگر فرزندانشان از آنها حرف‌شنوی داشته باشند.
خانواده موفقی دارند و عده‌ای معتقدند دادن آزادی‌های زیاد به فرزندانشان باعث می‌شود خانواده موفق و شادی داشته باشند اما واقعا خوشبختی درون خود آدم‌هاست. اگر کودکی احساس کند به راحتی می‌تواند مشکلاتش را با والدینش در میان بگذارد، احساس خوشبختی خواهد کرد.
به نظر من تربیت دوجنبه دارد؛ یکی تربیت با حرف است و دیگری تربیت با عمل. در تربیت با حرف اولین نکته مهم، سعه‌صدر و تسلط بر اعصاب است و اینکه با مهربانی عمل کنیم. زور و قلدری کسی را به جایی نمی‌رساند. مساله دیگر، این است که نباید در تربیت فرزندانمان عجول و یکدنده باشیم زیرا بچه‌ها هم برای خودشان نظرها و روش‌هایی دارند. نباید به آنها سخت گرفت یا در مورد تمام اعمال آنها نظر داد، آن هم در مورد کودکان امروزی که بسیار باهوش و بادرایت هستند.
به‌نظر من، بهترین روش تربیتی، آن است که کنار بچه‌ها باشیم و به‌عنوان یک راهنما مسیر درست را به آنها نشان دهیم. تاثیر تربیت با عمل بسیار بیشتر از تربیت با حرف است. به عقیده من، حتی گاهی بد نیست بگذارید فرزندانتان خطا ‌کنند زیرا به‌عنوان یک انسان حق تجربه کردن دارند. اگر از ابتدا معلم و راهنمای خوبی برای آنها باشید، قطعا کمتر در زندگی‌شان اشتباه خواهند کرد زیرا آینه روبروی آنها تصاویر حقیقی، مثبت و مستقیم را به آنها نشان داده است.

منبع:aftabir.com

وجود خانه‌ای تمیز با حضور کودکان امکانپذیر نیست؛ با این حال، بچه‌ها قادر به یادگیری برخی مهارت‌های پایه‌ای هستند که به تمیز و مرتب ماندن خانه کمک می‌کند. در این نوشتار چند کار روزانه که هر کودکی باید بیاموزد، ذکر شده است.

لباس شویی:

کودکان از سن 2 سالگی می‌توانند دسته بندی کردن را بیاموزند. در واقع، برای بچه‌های کوچک، اغلب دسته بندی کردن وسایل مانند بازی است. بچه‌های بزرگ‌تر می‌توانند قرار دادن لباس‌ها در جایشان را یاد بگیرند. آنهایی که به سن مدرسه رسیده‌اند می‌توانند تا کردن لباس‌های شسته شده و نیز پر و خالی کردن ماشین لباسشویی و خشک کن را تحت نظارت بزرگتر‌ها یاد بگیرند. بین 8 تا 10 سالگی بیشتر کودکان به اندازه کافی رشد کرده‌اند ناتمام مسئولیت پر کردن ماشین لباسشویی و همچنین تمیز کردن آن‌ها را برعهده گیرند.
 
ظرف شویی:

ظرف شویی کاری روزمره و دشوار است که انگار هرگز پایانی ندارد. کودکانی که به درستی آموزش دیده باشند، در این امر می‌توانند کمک بزرگی باشند.

شما چه استفاده از ماشین ظرفشویی را به فرزندان خود آموزش بدهید چه ظرف شستن با دست را، بهترین راه برای شروع اسکاچ کشیدن و آب کشی است. حتی بچه‌های 6-5 ساله هم می‌توانند بیاموزند که چگونه بشقاب‌های خود را تمیز و آب کشی کنند.8-7 ساله‌ها می‌توانند در خشک کردن و قرار دادن ظروف در جایشان کمک کنند. در سن 9 سالگی، آن‌ها برای یادگیری شستن انواع ظروف یا چیدن آن‌ها در ماشین ظرفشویی آمادگی دارند. از آموزش اصول ایمنی به آن‌ها خاطرجمع شوید. به فرزندتان نشان دهید چگونه چاقو‌ها را به کناری بگذارد.

 مرتب کردن تختخواب:

آموختن این کار مهارتی ارزشمند است و هرگز به آن معنا نیست که فرزند شما همیشه باید این کار را انجام دهد؛ فقط کافی است آن را یاد بگیرد. خیلی ساده از زمانی که نوپا هستند به آن‌ها نشان دهید که چگونه تختشان را مرتب کنند؛ سپس کم کم به آنان اجازه دهید که خودشان آن را مرتب کنند. وقتی کودکان کوچک هستند این آزادی را دوست دارند که بالش‌ها و اسباب بازیشان را هر طور که دوست دارند بچینند. والدین می‌توانند این کار را با انتخاب رواندازی ساده‌تر برای بچه‌ها آسان کنند. وقتی فرزندان به سن مدرسه رسیدند، هرگز با اضافه کردن چیزی به تختشان این کار را برای آن‌ها سخت نکنید. والدین باید ملحفه‌ها، بالش‌ها و پتوهای اضافی را، به ویژه اگر استفاده‌ای برای کودک ندارند، حذف کنند.
 
جارو و تی زدن زمین:

این کار به نظر ساده می‌آید. تنها کاری که باید انجام دهید، حرکت دادن جارو و تی روی زمین است اما همیشه آنقدر ساده نیست و به تمرین نیاز دارد. وقتی یک جارو به بچه بدهید، آشغال‌ها به جای اینکه در یک جا جمع شوند به اطراف پراکنده می‌شوند. با وجود تمام وسایل جدید برای رفت و روب، کودکان در سن 8-7 سالگی می‌توانند جارو کردن زمین را بیاموزند.

حدود 10-9 سالگی بهترین سن برای یادگیری تی کشیدن زمین است؛ زیرا برای نظافت بدون نظارت زیاد، به اندازه کافی بزرگ شده‌اند. به آن‌ها بیاموزیدکه چگونه آب را برای نظافت آماده کنند و چگونه آب تی را بگیرند، چه موقع سر تی را آبکشی کنند، با لکه‌های سخت چه کار کنند، چگونه تی و سطل را آب بکشندو اینکه چگونه تی را نگه دارند.

حذف موارد اضافی:

یکی از مفید‌ترین مهارت‌هایی که می‌توان به فرزندان یاد داد، مهارتی است که شاید برای بزرگتر‌ها هم مشکل باشد. آموزش حذف چیزهای بلااستفاده به فرزندان از سن کم می‌تواند موجب شکل گیری عادتی در آنان شودکه تمام عمر همراه‌شان باشد. به بچه‌ها این امکان را بدهید که شما را حین جمع آوری وسایلتان تماشا کنند. پرسش‌های خود را در مورد اینکه چه چیزی را نگه دارید و چه چیزهایی را نه، با آن‌ها در میان بگذارید. به کودکان انگیزه اهدای چیزهای بدون استفاده به افراد بی‌بضاعت را بدهید.

منبع : darichekhabar.ir

سلامت نوزاد تازه رسیده بیش از هر چیز دیگری ذهن پدر و مادر کم تجربه را به خود مشغول می‌کند. در این میان هر آشنایی می‌خواهد آنها را راهنمایی کند و این مساله اضطراب والدین را بیشتر خواهد کرد. اگر والدین جوان بدانند در هر موقعیتی اقدام درست چیست و چه باید کرد مسلما دل نگرانی‌های آنها در مورد نوزاد نو‌رسیده بسیار کمتر خواهد بود.

نشانه‌های گرسنگی نوزاد

چرخاندن سر از یک طرف به طرف دیگر.
باز کردن دهان و بیرون آوردن زبان.
گذاشتن دست‌ها و انگشت‌ها یا مچ در داخل دهان یا نزدیک به آن.
غنچه کردن لب‌ها.
رفتن به سوی سینه مادر.
حرکت دادن دهان در جهت چیزی که گونه را لمس می‌کند (بازتاب “روتینگ”).

چه کسانی نباید با نوزاد بخوابند؟

برخی از خانواده‌ها اجازه می‌دهند کودکان کوچک با والدین، خواهر و برادر بزرگتر یا پرستارشان در یک تخت بخوابند

در عین حال این افراد نباید با نوزاد در یک تخت بخوابند:

هر که مواد مخدر مصرف کرده است.
سیگاری‌ها (زیرا امکان افزایش خطر سندروم ناگهانی مرگ نوزاد وجود دارد).

اگر در خواباندن کودک با خودتان یا دیگران سوال یا نگرانی دارید، با متخصص اطفال مشورت کنید.

گریه نوزاد مایه بی‌خوابی‌تان نشود!

والدین به جای اینکه فورا به سوی نوزاد در حال گریه بدوند، بهتر است آرام مانده و منتظر بمانند تا فرزندشان بخوابد. با این حال، نوزادان زیر ۶ ماه را نباید تنها گذاشت، چون باید در طول شب هم به آنها غذا داد.

این یافته‌ها حاصل خاتمه ۶ سال تحقیق است که در ماه جاری میلادی به کنگره بهداشت جهانی مربوط به پزشکی داخلی در ملبورن ارایه شد.
کاهش دادن خطر سندروم مرگ ناگهانی نوزاد

سندروم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS)  به معنای مرگ ناگهانی کودک کمتر یک از سال بدو ن علت واضح است.
 این عارضه را گاهی “مرگ در گهواره” هم می‌نامند، زیرا اغلب نوزادان مرده در آنجا یافت می‌شوند. اما گهواره علت SIDS نیست.

برخی از توصیه‌ها برای کاهش خطر SIDS  اینها هستد:

 همیشه نوزاد را به پشت بخوابانید.

پیش و پس از بچه‌دار شدن سیگار نکشید- و نوزاد را از دود سیگار محیطی دور نگهدارید.
 نوزاد را در تختخواب خودتان نخوابانید.
می‌توانید به نوزاد اجازه دهید با یک پستانک تمیز و خشک به خواب رود، اما اگر نوزاد پستانک را نمی‌گیرد، به او فشار نیاورید.

 حرارت اتاق نوزاد

حمام کردن روزانه نوزاد

حمام کردن روزانه نوزاد با داشتن بند ناف نه تنها اشکالی ندارد بلکه مفید است . از بدو تولد نوزاد بایستی حداقل یک روز در میان حمام داده شود و تمام بدن نوزاد را با آب و صابون و یا شامپوی مناسب شستشو داد .

حمام دادن نوزاد بهیچوجه اثر سوء روی ناف نوزاد و محل ختنه نداشته بلکه شستشوی ناف با آب و صابون از بروز عفونت جلوگیری می نماید

نوزادرا می توان درهر نوع لگن یا وان حمام کرد.قبل از شستشوی نوزاد باید وسایل لازم را آماده کرده ومحیط اتا ق راگرم کرد.

سپس در حالی که بدن نوزاد را در پارچه نرمی پیچییده اید و صورت او به طرف شماست ، سر نوزاد را با یک دست گرفته وبا دست دیگر با شاپوی ملایم سرو موهای او را بشوئید.

بعد از افتادن بند ناف می توان نوزاد را داخل وان یا لگن حمام کرد. توجه نمائید که حرارت آب داخل لگن مناسب باشد.برای تعیین حرارت مناسب می توانید با آرنج خود آنرا امتحان کنید.(آب نیم گرم)

بعد از آماده کردن آب وسایر وسائل لازم،صور وچشم های نوزاد را تمیز کرده ،بدن نوزاد رابه آرامی در داخل لگن آب قراردهید،طوریکه سروصورت او خارج از آب باشد.

۲ یا حداکثر ۳ بارحمام در هفته برای نوزاد کافی است،لذا از شستشوی روزانه وی اجتناب کنید.

من مادر 3 بچه هستم.  هر وقت یكی از اعضای خانواده دچار دل‌درد می‌شد، فکر می‌کردم به کاری که می کنم آگاهی دارم ، اما وقتی پسر بزرگم، مدام تهوع داشت و من به پزشک مراجعه کردم، شرمنده شدم وقتی از من پرسید: «چقدر آب به این بچه دادی؟» این نشان داد من یک اشتباه قدیمی انجام داده‌ام. از ترس اینکه پسر 8 ساله‌ام کم آب نشود بلافاصله بعد از هر بار تهوع، یک لیوان پر آب به او می‌دادم که باعث می‌شد بیشتر بیمار شود.

این اشتباه‌های رایج زمانی که بیماری معده‌ای و روده‌ای ناشی از عفونت ویروس یا باکتری باشد زیاد دیده می‌شود. از آنجا که این حالت ممکن است جدی و خطرناک باشد باید حسابی حواستان را جمع کنید. بیشترین کاری که شما می‌توانید انجام دهید این است که تا آنجا که می‌توانید اسباب راحتی او را فراهم کرده و اجازه دهید بیماری روندش را طی کند. در این مواقع باید موقعیت را خوب بسنجید و خونسردی خود را حفظ كنید. درست است كه شما مادرید و می‌خواهید هر چه زودتر كودك‌تان بهبود پیدا كند اما برخی اوقات دلسوزی بیش از حد شما در روند بهبود اخلال ایجاد كرده و كار را برای پزشك معالج هم سخت‌تر می‌كند. می‌توانید راهنمای گفته شده را درباره اشتباه‌های رایج در این مورد بخوانید تا در مواقع اضطراری به نفع كودك عمل كنید.

زود به او آب ندهید

حرکت اشتباه: بلافاصله بعد از اینکه فرزندتان استفراغ می‌کند از شما درخواست آب دارد و شما هم به او یک لیوان آب مي‌دهيد.

حرکت درست: وقتی که شکم کودک به دلیل استفراغ ملتهب است حدود 15 تا 30 دقیقه پیش از آنکه به او چیزی بدهید، صبر کنید چون ممکن است این حالت تکرار شود. اگر دوباره دچار تهوع شد، بهتر است به او ضدتهوع بدهید. آنچه اهمیت دارد این است که 45 دقیقه بعد از دادن دارو صبر کنید تا ببینید نتیجه چه می‌شود. وقتي بعد از مدتي كوتاه علائم بهبود را در او ديديد، بهتر است همچنان صبر كنيد زيرا در بيشتر بیماری‌های گوارشی اسهال با تاخیر و تب خفیف 38 درجه سانتي‌گراد ایجاد می‌شود، سردرد، بدن درد و احساس سرما از دیگر علائمی است که دیر بروز می‌کند. اگر علائم او بعد از گذشت یکی، دو روز رو به بهبود نرفت با پزشک اطفال تماس بگیرید.

زود به رژیم برنگردید

حرکت اشتباه: کودک شما دیگر می‌تواند بخورد، بنابراین برای چند روز آینده رژیم موز، سیب، برنج و تست را ادامه ‌دهید.

حرکت درست: پزشکان معتقدند كودك  به محض اینکه احساس كرد در حال بهبود است، نبايد به رژیم عادی برگردد، اما نكته مهم آن است كه بیشتر از یک روز در این رژیم ماندن خوب نیست. این غذاها به هضم طبيعي غذا کمک می‌کند، اما از سوي ديگر کمبود پروتئین و دیگر مواد مغذی که بايد به هر نحو تامین شوند را موجب می‌شوند. همچنان از مصرف مواد غذایی با چربی بالا مانند ناگت مرغ، سیب‌زمینی و پیتزا برای چند روز خودداری کنید و مطمئن شوید او مایعات زیادی مصرف می‌کند تا تمام علائمش از بین برود.

آبمیوه ندهید

حرکت اشتباه: کودک شما همچنان کم آب است و بنابراین شما تصمیم می‌گیرید به او آبمیوه یا شیر بدهید.

حرکت درست: از مصرف مایعات قندی مانند آبمیوه‌ها که می‌تواند علائم دل درد کودک را تشديد کند، خودداری کنید. به یاد داشته باشید نوشیدنی‌های حاوی کربوهیدرات می‌تواند اسیدیته را افزایش دهد و هر نوع نوشیدنی شیمیایی می‌تواند باعث نفخ شکم شود. استفاده از آب همچنان بهترین و مطمئن‌ترین گزینه است اما بهتر است با مقدار کم شروع کنید و ببینید که اسهالش بعد از خوردن آب بهتر می‌شود یا نه. شما می‌توانید ماست و پروبیوتیک‌ها را هم امتحان کنید چون کمک می‌کند باکتری‌های خوب در شکم باقی بماند. شیر مادر حاوی آنتی‌بادی‌ها و مواد مغذی است که به درمان دل درد کمک می‌کند، بنابراین اگر هنوز شیر مادر می‌دهید در این دوران آن را ادامه دهید.

دارو ندهید

حرکت اشتباه: کوچولو تب مختصری دارد و شما دارويي به او می‌دهید تا این تب فروکش کند.

حرکت درست: مزایا و مضرات كاري را كه مي‌خواهيد انجام دهيد، بسنجید. بالا رفتن دمای بدن فرزندتان نشانه این است که سیستم ایمنی بدن او در حال مبارزه با عفونت است پس چرا اجازه نمی‌دهید بدنش این کار را انجام دهد؟ اگر دمای بدن کودک‌تان به 38 درجه سانتي‌گراد رسید و او احساس ناراحتی کرد، خنک کردن او ممکن است باعث شود بیشتر مایعات بخورد. از مصرف داروهای غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن خودداری کنید. پاراستامول گزینه بهتری برای این مشکل است، اما در هر صورت بهتر است  قبل از دادن هرگونه دارويي به او با پزشك مشورت كنيد زيرا ميزان دارو كاملا بستگي به سن و وزن كودك دارد.

درمان خانگی نکنید

حرکت اشتباه: کوچولو همچنان اسهال دارد و شما از  درمان خانگی برای تسکین دل درد او استفاده می‌کنید.

حرکت درست: به هیچ‌عنوان به کودک‌تان دارویی ندهید تا زمانی که پزشک‌ آن را تایید کند. بعضی وقت‌ها والدین هر چیزی را که در کمد داروهايشان دارند برای کودک مصرف می‌کنند، در حالی که این داروها می‌تواند اثرات جانبی خطرناکی داشته باشد و بچه‌ها را بيشتر بیمار کند، بهتر است در عملکرد روده‌ها دخالت نکنید. داروها با موادی مانند ایمودیوم یا کائوپکتیت سست‌کننده هستند. تا وقتی که تشخیص نداده‌اید که اسهال ویروسی است یا در اثر عفونت غذایی ایجاد شده، دادن دارو می‌تواند تاثیراتی مغایر بر مدفوع بگذارد  مانند اخلالی که در عملکرد روده ایجاد می‌کند.

به طور کلی قبل از دادن هرگونه داروی جویدنی یا شربت با پزشک‌تان صحبت کنید. در بيشتر موارد بهترین راهبرد  این است كه برای جلوگیری از کم‌آبی کودک به او «او آر اس» یا آب بدهید.

بهداشت را رعایت کنید

حرکت اشتباه: از شستن دست‌هاي كودكتان خسته شده‌اید و ديگر دست‌ها را استریل نمی‌کنید.

حرکت درست: در مورد بهداشت خود و كودك‌تان حساس باشید زيرا ویروس ممکن است تا هفته‌ها در شکم فرزندتان بعد از اينكه علائم از بين رفت، باقی بماند، بنابراین بهتر است هر بار که او از دستشویی استفاده کرد، تشویقش کنید تا دست‌هایش را خوب بشوید. اگر او هنوز از پوشک استفاده می‌کند بعد از هر بار عوض کردن او، خوب دست‌هايتان را بشویید. حوله، نوشیدنی‌ها و غذاهای مشترك با کودک‌تان را با هم استفاده نکنید و از آنجا که جرم‌ها در جاهایی مانند اسباب‌بازی‌ها و دستگیره‌ها برای چند ساعت زنده می‌ماند، بهتر است این مکان‌ها را ضدعفونی و تمیز کنید.

7 دلیل مهم برای تماس سریع با پزشک

 دل‌درد کودک‌تان به احتمال زیاد خیلی زود خود به خود خوب می‌شود اما اگر متوجه علائم زیر شدید حتما با پزشک تماس بگیرید:

* اگر كودك‌تان مرتب استفراغ مي‌كند بدون آنكه چيزي در شكمش باشد، اين مي‌تواند از علائم مسموميت و انسداد روده باشد.

* در استفراغ كودك‌تان خون ديده مي‌‌شود و هوشياري او كم شده. ضمن آنكه استفراغ جهنده به رنگ سبز يا زرد دارد.

* فرزندتان هیچ چیز را نمی‌تواند در شکمش نگه دارد، حتي مقدار کمی مایعات.

* او علائمی از کم‌آبی (دهیدراتاسیون) نشان می‌دهد، شکمش کار نمی‌کند، ادرارش تیره است، چشم‌هایش فرورفته و صورتش بی‌رنگ است، لب‌هایی تیره دارد و وقتی گریه می‌کند اشک ندارد. ملاجش هم فرورفته است.

* ذرات قهوه‌ای تیره در استفراغش می‌بینید (که می‌تواند خون باشد) یا در مدفوعش قرمزی مشاهده می‌شود که علامتی از یبوست است.

* کودک‌تان بیشتر از دو بار در یک ساعت بیرون‌روی داشته است.

* درجه حرارت نوزادتان 38 درجه سانتي‌گراد است یا کودک‌تان (6 ماه یا بیشتر) تبی دارد که بالاتر از 40 درجه سانتي‌گراد است.

 اعتماد به نفس پایین یا اعتماد به نفس بالا، مانند سایر ویژگی‌های شخصیتی کودکان، دارای نشانه‌های مختلفی است. با شناخت این نشانه‌ها، می‌توانید میزان اعتماد به نفس کودک دلبندتان را تشخیص داده و در راستای بهبود یا تقویت آن اقدام کنید.

 در این بخش تعدادی از نشانه های کودکانی که دارای اعتماد به نفس پایین هستند، ارایه شده است. هر چه کودک نشانه های بیشتری داشته باشد و شدت این نشانه ها بیشتر باشد، اعتماد به نفس او پایین تر است. این نشانه ها عبارتند از:

*  کودک خود را حقیر و بی‌ارزش می‌داند.
* از انجام کارهای جدید اجتناب می‌کند.
* آرزو دارد که فرد دیگری باشد.
* تصمیم گیری برایش دشوار است.
*   به آینده امیدوار نیست.
*  به بچه‌های کوچک‌تر از خود تمایل به زورگویی دارد.
*  در برابر همسالانش احساس ضعف می‌کند.
*  تحت سلطه همسالان خود است.
*  درباره خودش اطلاعات کمی به دیگران می‌دهد.
* گوشه‌گیر است و در مهمانی ها و مجالس شرکت نمی‌کند.
*  درباره همسالانش به ویژه کسانی که از او برتر هستند، بدگویی می‌کند.
*  در رویارویی با شرایط جدید مضطرب می‌شود.
*  در مدرسه و کلاس درس، کم حرف می‌زند.
*  نیاز دارد که به او توجه کنند.
*  از شکست می‌ترسد.
*  در دوست‌یابی و حفظ دوستانش مشکل دارد.
*  نیاز شدیدی به تشویق و جلب توجه دیگران دارد.

 نشانه‌های کودک دارای اعتماد به نفس بالا
در این بخش تعدادی از نشانه‌های کودکانی که دارای اعتماد به نفس بالایی هستند، ارایه شده است. هر چه کودک نشانه های بیشتری داشته باشد و شدت نشانه ها در او بیشتر باشد، اعتماد به نفس او بالاتر است. این نشانه عبارتند از:

*  کودک برای خود ارزش و احترام قایل است.
*  با دیگران به خوبی ارتباط برقرار می‌‌کند.
*   به توانایی های خود اعتماد دارد.
*  انتقاد را بدون احساس خشم و گرفتن حالت تدافعی می‌پذیرد.
*  تجارب جدید را می‌پذیرد.
*  توانایی تحمل شکست را دارد.
*  می‌تواند احساساتش را ابراز کند.
*  می‌تواند نظرش را برای دیگران بیان کند.
*   در موقعیت‌های اجتماعی احساس راحتی و شادی می‌کند.
*   در موقعیت‌های اجتماعی شرکت می‌کند.

یکی از مشکلات شایع در کودکان، شب‌ادراری است که برخی والدین با آن دست به گریبانند. می‌توان گفت شب‌ادراری دلایل مختلفی دارد که با رفع این عوامل، این عارضه به آسانی درمان می‌شود.

گاه دیده می شود که فرزند شما از عهده انجام کاری برمی آید اما آن کار را به دفعات لازم انجام نمی دهد. مثلا سلام کردن را یاد گرفته است اما به ندرت به افراد بزرگتر از خود سلام می کند یا می تواند تکالیفش را انجام دهد اما در این کار سستی نشان می دهد. در این گونه موارد با استفاده از روشهای افزایش رفتار می توان رفتار دلخواه را در او افزایش داد.

روش تقویت مثبت تقریبا همان روش متداول پاداش است که همه با آن آشنا هستند و غالبا آن را مورد استفاده قرار می دهند. با این حال بین پاداش و تقویت مثبت اندک تفاوتی وجود دارد که روان شناسان را بر آن داشته است تا به جای پاداش از اصطلاح دقیق تر تقویت مثبت استفاده کنند.

در پاداش دادن افراد هدف ما بطور عمده قدردانی و سپاسگذاری از اعمال گذشته آنهاست و گرچه پاداش یک رفتار معمولا به تکرار آن می انجامد هدف ما از پاداش دادن رفتار ضرورتا تکرار آن رفتار در آینده نیست.

اما در تقویت مثبت هدف الزاما تکرار رفتار است یعنی اگر پس از تقویت یک رفتار احتمال وقوع آن رفتار در شرایط همسان آتی افزایش نیابد گفته می شود که تقویت صورت نگرفته است. تقویت مثبت بهترین و موثرترین روش افزایش رفتار است . فرایندی که در آن ارائه تقویت کننده مثبت بعد از رفتار منجر به نیرومند شدن آن رفتار می شود. وقتی والدی تصمیم می گیرد هر وقت فرزندش سلام کند با لبخند زدن به هنگام جواب دادن به سلام او رفتار سلام کردن آنها را تقویت کند در واقع از تقویت مثبت استفاده می کند.

اصول تقویت مثبت

اصل اول : از تقویت کننده مناسب استفاده کنید. تقویت کننده های مختلف بر افراد مختلف تاثیرات متفاوتی دارند. همچنین تاثیر یک تقویت کننده واحد بر یک فرد معین در شرایط مختلف متفاوت است. بنابراین لازم است در استفاده از تقویت کننده ها در شرایط گوناگون و با افراد مختلف این نکته به خوبی مورد توجه قرار گیرد.

اصل دوم : فوریت تقویت یک عامل مهم است. تقویت فوری اثر بخشی بیشتری از تقویت همراه با تاخیر دارد و گاه تقویتی که با تاخیر انجام شده هیچ فایده ای ندارد.

اصل سوم : مقدار تقویت را توصیه می کند. کودکان اگر ببینند والدین همیشه و در هر مورد با دلیل و بی دلیل همه را مورد تشویق و تمجید قرار می دهند. رفتار تقویت کننده اثر تقویتی اش را از دست می دهد بنابراین لازم است مقدار و میزان مناسب تقویت رعایت گردد.

اصل چهارم : توصیه می کند که از موقعیتها و تقویت کننده های تازه تر استفاده شود. افراد موقعیتهای جدید یادگیری و انجام فعالیتهای تازه را به موقعیتها و فعالیتهای تکراری ترجیح می دهند.

روش تقویت منفی برای افزایش رفتارهای مطلوب

تقویت منفی نیز سبب افزایش رفتار می شود. تفاوت این روش با تقویت مثبت در آن است که در تقویت مثبت ارائه یک تقویت کننده مثبت مثل یک جایزه ، یک آفرین و ... رفتار مطلوب را نیرومند می سازد. در حالی که در تقویت منفی حذف یک عامل منفی یا فرار از آن منجر به نیرومندی رفتار می شود. نام دیگر تقویت کننده منفی محرک آزارنده است زیرا حضور آن در موقعیت موجب آزار فرد می شود و لذا حذف آن از موقعیت یا به تعویق افتادن آن سبب تقویت رفتاری از فرد می شود که به حذف یا به تعویق افتادن آن منجر شده است.

تقویت منفی مانند تقویت مثبت از پدیده های معمولی زندگی روزانه است. کودکی که تازه راه رفتن را آموخته است اگر هنگام راه رفتن قدم اشتباهی بردارد زمین خواهد خورد و بخصوص عضوی از بدنش درد خواهد گرفت و بعد برای احتراز از زمین خوردن خواهد کوشید تا از انجام حرکت غلط جلوگیری به عمل آورد.

منبع : دانشنامه رشد

با رسیدن کودکتان به سن رفتن به مهد کودک هر دوی شما احساسات و عواطف مختلفی

را تجربه می کنید. نانسی زایباخ، روانشناس مدرسه و سخنگوی انگیزشی در شهر نیویورک

در این مورد می گوید: «بسیاری از کودکان امروزی قبلاً تجربه های گروهی از جمله بازی با

بچه ها در پارک، پیش دبستانی یا مهد کودک داشته اند، ولی برای بچه هایی که

مهد کودک محیط جدیدی است، ممکن است اضطراب یا ترس به سراغ بچه بیاید. به عنوان

والدین بچه، بهتر است شروعی مثبت و بدون استرس برای او فراهم کنید.»

بیشتر در مورد مهد کودک با او صحبت کنید.

با نزدیک شدن روز اول مهد کودک بهتر است سعی کنید موضوع آن را در صحبت های روزانه خود

با فرزندتان مطرح کنید. گفتگوی کوتاهی با او داشته باشید و برایش بگویید که در مهد کودک

چقدر خوش می گذرد. بعضی از فعالیت ها را برایش توضیح دهید که می تواند در آنها شرکت

کند و در مورد معلم با او حرف بزنید و برایش توضیحات لازم را بدهید. این به کودک شما کمک

می کند تا از لحاظ روانی آماده مدرسه شود و منتظر شروع آن بماند.

دور ماندن از همدیگر را تمرین کنید.

اگر فرزندتان زمان زیادی از شما یا خانه تان دور نمانده است، قبل از آنکه او را به مهد کودک

بفرستید، سعی کنید قبل از روز اول مهد کودک مدتی از او دور بمانید. مثلاً او را نزد یکی از

پدربزرگ و مادربزرگ ها یا اقوام دیگر بگذارید تا پس از چند بار تکرار این کار، او به ندیدن

شما برای مدتی عادت کند.

احساسات او را در مورد مهد کودک بررسی کنید.

از فرزندتان بپرسید که او فکر می کند مهد کودک چه شکلی است. مثلاً ببینید که ایده ها و

ترس ها و نگرانی های فرزند شما در مورد مهد کودک کدامند و در مورد جزئیات همه آنها با او

حرف بزنید و ببینید چه چیزهایی او را هیجانزده و خوشحال می کنند. همچنین می توانید

خاطرات خود را برای او تعریف کنید و تجربیات خود را نیز بگوئید و بیشتر روی زمان ها و

خاطرات بهتر و هیجان انگیزتر تمرکز کنید.

رفتار صحیح و مناسب را تمرین کنید.

روانشناسان می گویند که والدین باید مطمئن شوند که فرزندشان می تواند رفتارهایی

که در مهد کودک از او انتظار می رود را به درستی انجام دهد، برای مثال خودش بتواند

غذا بخورد، کت یا کفشش را دربیاورد و بپوشد و وسایل را در جای خاصی بگذارد و در

موقع نیاز آنها را بردارد. هرچه کارهایی که فرزندتان می تواند انجام دهد بیشتر باشد،

خودش در محیط جدید مهد کودک احساس راحتی بیشتری می کند. همچنین می توانید

به او یاد دهید که وقتی از او سوال می کنند چطور جواب دهد و حرف هایش را بزند و با

دیگران ارتباط برقرار کند و بدین ترتیب او را آماده رفتن به مهد کودک نمایید.

به فرزندتان دلگرمی بدهید.

شاید فرزند شما نگران این باشد که بخواهد مدت زیادی از کنار شما دور بماند، به خصوص

اینکه در محیطی پر از همتایان و بزرگسالان قرار بگیرد که آنها را خوب نمی شناسد.

به او دلگرمی بدهید که این تجربه خوب و مثبتی است و شما بعد از مدتی دنبالش می روید

و او را به خانه برمی گردانید. همچنین باید به او اطلاع دهید که بعد از مهد کودک شما یا

یکی از بزرگترهای مورداعتماد شما به دنبالش می آید. این باعث می شود که او بر این ترس

غلبه کند که شما برای همیشه او را ترک کرده اید.

برای یک جشن برنامه ریزی کنید.

یک رویداد ویژه را برنامه ریزی کنید تا اولین روز فرزندتان در مهد کودک را جشن بگیرید.

برای مثال به باغ وحش بروید یا او را به پارک یا رستوران محبوبش ببرید یا برایش بستنی

بخرید یا او را نزد یکی از اقوام یا دوستان محبوبش ببرید. این باعث می شود که او منتظر

باشد که روز اول مهد کودک فرا برسد و این ایده که مهد کودک جای خوبی است که برای

روز اول آن جشن می گیرند در او ایجاد شود.

برایش از خودتان یادگاری بگذارید.

اینکه یک وسیله یا چیزی همراه او بگذارید که او را به یاد شما یا خانواده اش بیندازد، کافی

است که استرس روز اول جدایی از شما را تسکین دهد. این وسیله می تواند یک یادداشت

یا نقاشی یا عکس باشد یا حتی یک یادگاری یا عروسک و اسباب بازی کوچک باشد. به او

بگویید که این وسیله کوچک را در جیب یا کوله اش بگذارد تا حس کند که شما نزدیکش هستید.

منبع : برترین ها

خلاقیت به کودک کمک می کند تا آسان تر مشکلات را حل و با ذهن بازتری از چالش ها عبور کند. به همین منظور، بسیار مهم است میزان خلاقیت های فرزند خود را افزایش دهید تا در آینده زندگی راحت تر و موفق تری داشته باشد.

برای این منظور ما 8 راهکار مناسب را برایتان یادآوری کرده ایم تا به کمک آنها خلاقیت و ابتکار را در ذهن فرزند خود پرورش دهید.

1.    کتاب
یکی از ضروری ترین کارها برای رشد فکر و هوش و خلاقیت کودک، کتاب است. شما با خواندن کتاب برای فرزند خود می توانید تخیل و تصورپردازی های ذهنی او را پرورش دهید. برای این منظور بهتر است کتاب هایی انتخاب کنید که بزرگ هستند و تصاویر رنگی بسیاری در خود دارند. نوشته های کتاب برای کودکان دو تا سه ساله اهمیتی ندارد و همه حواس آنها به تصاویر کتاب است. هنگام خواندن کتاب یک طرح کلی در ذهن خود برای موضوع داستان در نظر بگیرید و با صداهای متفاوت برای شخصیت های مختلف، داستان را برای فرزند خود بخوانید.

2.    داستان‌گویی
برای جلب توجه بیشتر کودکان داستان های خود را برای او تعریف کنید. از شخصیت های واقعی در اطراف او و فضای خانه خود برای تصویرسازی و شخصیت های داستان بهره بگیرید. هرچه فضا و شخصیت ها آشناتر باشند، کودک توجه بیشتری به داستان نشان خواهد داد. به این ترتیب، ذهن کودک سعی می کند داستان را تصویرسازی کند و به این بازی و سرگرمی خوب، هم‌‎زمان خلاقیت ذهنی فرزند را نیز پرورش می دهید.

3.    موسیقی
وسایل موسیقی از جمله اسباب‌بازی هایی هستند که در افزایش خلاقیت در ذهن کودکان نقش بسیار مهمی ایفا می کنند. هنگامی که کودک با سازهای اسباب بازی خود صدا تولید می کند، آواز می خواند و شاد است، در واقع در حال بروز استعدادهای ذاتی خود است. شما با تحسین و تشویق او می توانید این ابتکارات را در ذهن او پرورش دهید.

4.    وسایل الکترونیک ممنوع!
برای اینکه ذهن کودک باز باشد و بتواند خیال‌پردازی کند، باید تا حد امکان استفاده از وسایل الکترونیک را کاهش دهید. شاید وقتی موبایل خود را دست او می دهید، سرگم باشد و دیگر سروصدا و شیطنت نکند اما با این کار موجب کاهش خلاقیت ذهنی فرزندتان می شود. یا تماشای تلویزیون و برنامه های تلویزیونی وقت او را پر می کنند و اجازه نمی دهند فرزند دلبندتان خیال‌پردازی کند. بارها و بارها این مساله را یادآور شده ایم که کودکان زیر دو سال نباید پای تلویزیون بنشینند. کودک باید حداکثر 30 دقیقه اجازه تماشای تلویزیون را داشته باشد. بیش از این، قوه تخیل و خلاقیت های او کمرنگ می شود.

5.    فضاسازی
نمایش و ایفای نقش های مختلف به کودک کمک می کند تا خود را جای شخصیت های مختلف قرار دهد. برای موفقیت در این مسیر باید قدرت خلاقه و قوه تخیل قوی داشته باشد. برای این منظور شما باید به تخیل او کمک کنید و برایش امکانات و فضای مناسب را تهیه کنید. به طور مثال، اگر دوست دارد نقش معلم را ایفا کند، برایش مثلا عینک و خودکار و دفتر تهیه کنید تا نقشش را بازی کند. لازم نیست وسایل گران خریداری کنید، با ساده ترین وسایل موجود نیز می توان به رشد قوه تخیل کودک کمک کرد.

6.    قبول عادت‌های عجیب کودک
برای برخی والدین قبول کردن و کنار آمدن با برخی عادت های عجیب کودک بسیار دشوار به نظر می رسد. به طور مثال، دخترک شما دوست دارد برای بازی در کوچه دامن کوتاه خود را بپوشد. این از نظر شما به هیچ عنوان درست و قابل قبول نیست. اما این را بدانید که کودک این وسواس را درک نمی کند. بنابراین پیش از اینکه با فرزند خود وارد بحث بشوید که هر مکانی لباس مخصوص خود را دارد، به این فکر کنید آیا اشکالی پیش می آید مثلا با دامن چین‌دارش کوچه برود؟ اگر نه. خب، اجازه دهید هر آنچه راحت است و دوست دارد را بپوشد.

  7.    قبول دوستان تخیلی فرزندان
در مراحل رشد کودک بسیار طبیعی و نرمال است که دوستان های خیالی داشته باشد. این دوستان از قوه تخیل بسیار قوی در کودکان نشان دارد. این کودکان اصولا رفتار اجتماعی بهتر و هراس اجتماعی کمتری دارند. در همین راستا، می توانید هنگامی که فرزند شما در حال بازی با دوستان خیالی خود است در جمع آنها حضور داشته باشید و تا زمانی که رفتار بد یا اشتباهی از فرزند سر نزده است، او را همراهی کنید.

8.    تعیین محدودیت های نسبی
اینکه برای بازی و سرگرمی های کودک محدودیت تعیین کند، بد نیست. به طور مثال، اگر کودک دوست دارد نقش دزددریایی را بازی کند و اطراف خانه بگردد، اشکالی ندارد اما باید بداند مثلا هنگام شام باید به دنیای واقعی بازگردد و سرمیز بنشیند و غذایش را میل کند. باید بداند در کنار تخیل، دنیای واقعی نیز هست که باید همیشه در ذهن خود داشته باشد.

منبع : بیتوته

قرار دادن کودک در رختخواب با شیشه شیر، تماشای تلویزیون با وی و تشویق او به تمام کردن غذایش، همه رفتارهایی است که محققان معتقدند باعث افزایش خطر ابتلای کودک به چاقی در مراحل بعدی زندگی می‌شود و بر اساس یک نظرسنجی جدید این رفتارها به شدت در والدین شایع است.