فروش 22 میلیاردی سینمای ایران در میانه سال93

فروش فيلمهاي سینمای ایران از مرز ۲۲ میلیارد تومان گذشت
در حالی که سال ۹۲ سهم فروش سالانه سینما ۲۵ میلیارد تومان بود، با رسیدن به روزهای میانی ماه پنجم سال ۹۳، رقم کلی فروش سینمای ایران به ۲۲ میلیارد تومان رسیده است.
فروش فيلمهاي سینمای ایران از مرز ۲۲ میلیارد تومان گذشت

به گزارش سينما خبر؛ در حالی که سال ۹۲ سهم فروش سالانه سینما ۲۵ میلیارد تومان بود، با رسیدن به روزهای میانی ماه پنجم سال ۹۳، رقم کلی فروش سینمای ایران به ۲۲ میلیارد تومان رسیده و البته در هفته‌های پیش روی، بلیت فروشی سینمای ایران‌ به سمت ۳۰ میلیارد تومان ‌خواهد رفت. با توجه به حجم بالای فیلم‌های دارای ظرفیت فروش در صف اکران برای بیش از شش ماه آینده، نمودار رو به پایین اقتصاد سینمای ایران برای نخستین بار پس از چندین سال، حرکتی صعودی به خود خواهد دید.

تابناک در گزارش خود آورده، سینمای ایران در یک دهه اخیر، تجربه رکودی شگفت‌انگیز را داشت که ‌با اعمال برخی سیاست‌های اشتباه در چهار سال اخیر نیز ‌شتاب گرفته است. البته ‌‌‌تنها عدد کلی فروش افت چشمگیر‌ نداشت که آن هم به علت افزایش بهای بلیت سینما بود. ‌به مرور زمان و به موازات ریزش مخاطب سینما، بهای بلیت سینما افزایش داده می‌شد و ‌این گونه آمار کلی فروش بالا نگه داشته شده بود، حال آنکه هر تحلیلگری بر این واقعیت اذعان داشت که سینمای ایران، روزهای نگران‌کننده‌ای را تجربه می‌کند.

این نگرانی نیز بی‌مورد نبود، زیرا سینمای بدون قدرتِ تولید ثروت و متکی به اعتبارات دولتی، قدرت رقابت و اثرگذاری را ندارد و مخاطبی نیز نخواهد داشت؛ همان گونه‌ که در چند سال اخیر، بسیاری از فیلم‌ها با بودجه‌های نفتی ساخته شد، حال آنکه با مخاطب حداقلی همراه بود، زیرا برای کارگردان، تماشاچی کمترین اهمیتی نداشت و ‌اثری که خلق کرده بود، فیلمی شخصی بود و جذابیت‌هایی برای ترغیب طیف وسیع تماشاگران به خرید بلیت این فیلم‌ها در نظر گرفته نشده بود.

طبیعتاً فیلم و سینمایی که مخاطب نداشته باشد، ولو آنکه حرف حقی را بگوید، فیلم و سینمای مرده است و این چیزی بود که در سینمای ایران رخ می‌داد و نمودش را در گیشه سینما‌ها دیدیم و در کنار این مرگ تدریجی، برخی مسئولان به جای تلاش برای تغییر این وضعیت، عملاً خود را مشغول چالش با سینماگران یا خانه سینما کردند و گیشه رو به تعطیلی سینما‌ها، آخرین اولویت بود و طبیعتاً مخاطبی که این گونه از سینما دل می‌کند، بازگرداندنش به سینما کار ساده‌ای نیست.

با این حال، در حالی که حتی «تابناک» نیز سال جاری را برای سینمای ایران، سالی نگران کننده ـ به لحاظ اقتصادی ـ دانسته بود و فروش ۱۳ میلیاردی سینما در آغاز سال نیز تضمینی برای ادامه موفقیت ارزیابی نمی‌شد، سینمای ایران در سال ۹۳ ‌اقبال بالایی داشت، تا آنجا که بنا بر‌ اطلاعات دریافتی «تابناک»، تاکنون فروش سینمای ایران از مرز ۲۲ میلیارد تومان گذشته است، حال آنکه بنا بر‌ آمار منتشره در خبرگزاری‌ها، فروش کل سینمای ایران در سال ۹۲، ۲۵ میلیارد تومان بوده است!

در این باره باید گفت، اگر سینمای ایران در شش ماه و شانزده روز آینده، حدود ۷۰ درصد فروش نیمه نخست را داشته باشد، برآوردی ‌‌حدود ۴۰ میلیارد تومان ‌فروش نهایی سینما در سال ۹۳ قابل پیش بینی است. در این میان با توجه به آغاز اکران برخی فیلم‌های پرفروش در دو هفته اخیر و در صف اکران بودن فیلم‌های پرفروش دیگر ـ که بسیاری از آنها در ‌نیمه دوم سال ۹۲ یا نیمه نخست سال ۹۳ تولید شده‌اند و بدون حضور در جشنواره راهی پرده سینماها‌ می‌شوند ـ چنین فروشی محتمل است!

حال اگر به فیلم‌های روی پرده، برخی فیلم‌های توقیفی که توان جذب مخاطب را دارند، افزوده شود، فروش بیش از نیمه نخست سال نیز برای نیمه دوم دور از انتظار نیست. این در حالی است که حتی دستیابی به عدد ۴۰ میلیارد تومان با توجه به فروش ۲۵ میلیاردی سینما در سال ۹۲ و ریزش یک میلیونی مخاطبان سینما در این سال در ادامه کاهش مخاطبان سینما، در خوش‌بینانه‌ترین تحلیل‌ها نیز پیش‌بینی نشده بود و ظاهراً رویکرد مردم به سینما‌ها در حال افزایش است.

افزون بر اکران فیلم‌های سینمایی جشنواره فیلم فجر در ‌سی استان کشور ـ که عملاً بر تب سینما رفتن در شهرستان‌ها افزود‌ ـ رویدادهایی چون کاهش بلیت سینما در دو سانس نخست اکران هر روز و مقاومت در برابر افزایش شدید قیمت بلیت سینما و مهم‌تر از همه‌، افزایش کیفیت سینما‌ها، به ویژه سینماهای شهرستان‌ها، با نصب و راه‌اندازی سیستم پخش دیجیتال در تمامی سالن‌های فعال سینمای کشور، عملاً انگیزه مردم را برای بازگشت به سینما افزایش داده است.

در پایان باید گفت، این امید هست که آنچه آغاز شد، استمرار داشته باشد و سال آینده بتوان در چنین روزهایی‌ از ثبت یک رکورد تازه سخن به میان آورد و سینماگرانی که سال‌های دشواری را به لحاظ اقتصادی پشت سر گذاشته‌اند و بیشترشان پشت دوربین هستند و کمتر برای مردم آشنا هستند، بتوانند از این رونق نصیبی ببرند. باید صبر کرد و دید چه سیاست‌های تازه‌ای برای آشتی بیشتر مردم با سالن‌های سینما، به کار بسته خواهد شد؟!